علی بن محمد بیاضی بقاعی

[ویکی فقه] علی بن محمد بن یونس عاملی نباطی بیاضی بقاعی، ملقّب به زین الدّین و مکنّی به ابومحمد، متکلّم ، مفسّر ، منطقی، ادیب و شاعر امامی قرن نهم بود.
بیاضی بقاعی، در رمضان ۷۹۱ در نبطیّه جبل عامل زاده شد و در ۸۷۷ درگذشت. در زادگاهش به کسب علم پرداخت.
مشایخ روایت بیاضی بقاعی
شرح حال نویسان از استادان او نام نبرده اند و فقط خود او در اجازه روایتِ شماری از مصنّفات علمای شیعه (اصل این اجازه از فخرالمحققین حلّی است) که به یکی از شاگردان خود صادر کرده، از سیدزین الدین علی بن دقماق حسینی ، مؤلف نزهة العشاق، و شیخ جمال الدین احمد بن حسین بن مطهر نام برده و تصریح کرده که این دو، شیخ روایت او بوده اند، و خود او این اجازه را از این دو عالم دریافت داشته و آن دو به واسطه محسن بن مُظاهر به فخرالمحققین پیوسته اند.
شاگردان بیاضی بقاعی
از شاگردان و راویان او نیز فقط شیخ ناصر بن ابراهیم بویهی ، شیخ تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی مؤلف البلدالامین و المصباح و شیخ شرف الدین بن جمال الدین بن شمس الدین بن سلیمان شناخته شده اند که دو نفر اول از بیاضی اجازه روایت داشته اند. شرف الدین نیز رساله یونسیه بیاضی را در ۸۶۴ استنساخ و با اصل آن مقابله کرد که می تواند قرینه ای بر شاگردی او نزد بیاضی باشد.
خصوصیات اخلاقی بیاضی بقاعی از دیدگاه علما
...