[ویکی فقه] بهاءالدین سمرقندی، علی بن محمدّبن اسماعیل مشهور به اِسبیجابی، فقیه حنفی و شیخ الاسلام سمرقند است.
در ۴۵۴ در اسبیجاب، شهری میان تاشکند و سیرام ، به دنیا آمد و در سمرقند ساکن شد. در ماوراءالنهر آن روزگار، کسی مانند او، به تبلیغ و حفظ مذهب حنفی همّت نمی گماشت.وی همواره به تحصیل و تدریس می پرداخت و شاگردان بسیاری داشت، از جمله سمعانی ، که از او اجازه نامه داشت برهان الدین بخاری مرغینانی (متوفی ۵۹۳) معروف به صاحب هدایه نیز از دورانی که نزد او درس خوانده به نیکی یاد کرده و گفته است که او مرا برای افتاء به طور مطلق شایسته می دانست و نامه ای طولانی هم در این باره نوشته بود، ولی من موفق به گرفتن اجازه فتوا از او نشدم.
درگذشت
وی در ۵۳۵ در سمرقند از دنیا رفت.
تالیفات
از جمله تألیفات اوست: الفتاوی؛ کتاب الزّاد؛ شرح مختصر الطّحاوی فی فروع الحنفیّة تألیف امام ابی جعفر احمدبن محمد طحاوی حنفی (متوفی ۳۲۱).
در ۴۵۴ در اسبیجاب، شهری میان تاشکند و سیرام ، به دنیا آمد و در سمرقند ساکن شد. در ماوراءالنهر آن روزگار، کسی مانند او، به تبلیغ و حفظ مذهب حنفی همّت نمی گماشت.وی همواره به تحصیل و تدریس می پرداخت و شاگردان بسیاری داشت، از جمله سمعانی ، که از او اجازه نامه داشت برهان الدین بخاری مرغینانی (متوفی ۵۹۳) معروف به صاحب هدایه نیز از دورانی که نزد او درس خوانده به نیکی یاد کرده و گفته است که او مرا برای افتاء به طور مطلق شایسته می دانست و نامه ای طولانی هم در این باره نوشته بود، ولی من موفق به گرفتن اجازه فتوا از او نشدم.
درگذشت
وی در ۵۳۵ در سمرقند از دنیا رفت.
تالیفات
از جمله تألیفات اوست: الفتاوی؛ کتاب الزّاد؛ شرح مختصر الطّحاوی فی فروع الحنفیّة تألیف امام ابی جعفر احمدبن محمد طحاوی حنفی (متوفی ۳۲۱).
wikifeqh: علیبن_محمد_سمرقندی