علی بن رضوان بن علی بن جعفر

[ویکی فقه] ابوالحسن علی بن رضوان بن علی بن جعفر، معروف به ابن رضوان، منجم، پزشک و فیلسوف مصری، در سال ۳۷۶ یا ۳۷۷ ق به دنیا آمد.
بیشترین آگاهی درباره او را ابن ابی اصیبعه به نقل از نوشته ای از خود او به دست داده است: او در جیزه مصر به دنیا آمد و از ۶ سالگی در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و در ۱۰ سالگی برای ادامه دانش آموزی به قاهره قدیم رفت و در ۱۴ سالگی به یادگیری پزشکی و فلسفه پرداخت. اما نتوانست این مرحله را به آسانی به پایان برد، زیرا اندوخته کافی برای خرج در این راه نداشت. او ابتدا برای گذران زندگی در کوی و برزن به طالع بینی پرداخت. سپس به طبابت روی آورد و در ۳۲ سالگی پزشکی نامور شد.
شهرت در طبابت
آوازه طبابتش او را به خدمت الحاکم بامر الله، خلیفه فاطمی کشاند و به عنوان رئیس اطبای مصر برگزیده شد. وی در روزگار مستنصر به عنوان دانشمند مصر شناخته شده بود.
مناظره با رقبا
ابن رضوان با بسیاری از پزشکان معاصر خود از دور و نزدیک مکاتبه و مناظره داشت که از جمله آن ها، ابن بطلان بود. این مناظرات بیشتر به صورت ردیه های متقابل بود. از جمله این ردیه ها می توان به رساله ای با نام «مقالة فی ان ابن بطلان لا یعلم کلامه نفسه فضلا عن کلام غیره» اشاره کرد که در آن، ابن رضوان سخت ابن بطلان را مورد نکوهش قرار می دهد. این مناظرات گاه به هجو هم می انجامید.
شاگرد مشهور
...