[ویکی شیعه] علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (درگذشت ۳۲۹ق )، معروف به اِبْن بابِوَیه ْ، فقیه و محدث شیعه و مرجع دینی مردم قم و اطراف آن بوده است . وی پدر شیخ صدوق است و معمولاً از این پدر و پسر با عنوان صدوقین یاد می شود.
بابْوَیه یا بابُویه که نام جد بزرگ اوست ، یک نام کهن ایرانی است که در روزگار پس از ظهور اسلام نیز افرادی به این نام موسوم بوده اند. ابن بابویه مؤسس خاندانی دانشور بوده است که افراد آن تا اواخر سده ۶ق /۱۲م معروف بوده اند و منتجب الدین آخرین دانشمند این خاندان نیز همین کنیه و نام ابوالحسن علی بن بابویه را داشته است .
بحرانی شرح حال افراد این خاندان را در کتابی به نام فهرست آل بابویه و علماء البحرین گرد آورده است .
بابْوَیه یا بابُویه که نام جد بزرگ اوست ، یک نام کهن ایرانی است که در روزگار پس از ظهور اسلام نیز افرادی به این نام موسوم بوده اند. ابن بابویه مؤسس خاندانی دانشور بوده است که افراد آن تا اواخر سده ۶ق /۱۲م معروف بوده اند و منتجب الدین آخرین دانشمند این خاندان نیز همین کنیه و نام ابوالحسن علی بن بابویه را داشته است .
بحرانی شرح حال افراد این خاندان را در کتابی به نام فهرست آل بابویه و علماء البحرین گرد آورده است .
wikishia: علی_بن_حسین_بن_موسی_بن_بابویه