علی اکبر

علی اکبر پسر حسین بود که در جنگ کربلا ۱۸، ۱۹، یا ۲۵ ساله بود. دو برادر وی نیز علی اصغر بن حسین و علی زین العابدین ( چهارمین امام شیعه ) نام داشتند. به اعتقاد شیعه، این نوجوان بسیار شبیه به پدربزرگ پدر خود محمد، پیامبر اسلام بود، تا جایی که حسین بن علی اغلب می گفت: «هرگاه دلم برای پدربزرگ مادری تنگ می شود، به چهره علی اکبر نگاه می کنم. » علی اکبر در ۱۰ محرم ۶۱ هجری قمری در جنگ کربلا توسط مرره بن منقد کشته شد.
در این که سن او هنگام کشته شدن چقدر بوده است بین ۱۸، ۱۹، ۲۳ و ۲۵ سال اختلاف وجود دارد، اما از آنجا که سجاد در کربلا ۲۳ سال سن داشت و علی اکبر از او بزرگ تر بوده می توان گفت علی اکبر در سن ۲۵ سالگی کشته شده است؛ بنابراین نقل تاریخی چون واقعه کربلا در سال ۶۱ هجری قمری بود می توان گفت او در سال ۳۶ هجری قمری متولد شده است.
مادر علی اکبر، لیلا، خواهرزاده معاویه بن ابی سفیان ( خلیفه اموی ) بود.
منابع شیعه روایت کرده اند از آنجایی که یزید با علی اکبر نسبت خویشاوندی داشت، به او امان داد ولی علی اکبر قبول نکرد و در پاسخ گفت: «قرابت با رسول خدا با ارزش تر است». به گفته این منابع، علی اکبر در مقابل چشمان پدرش نزدیک به ده مرتبه به میدان نبرد رفت و هر بار نزدیک به دو یا سه نفر را کشت. او در حالی که خسته و تشنه شده بود نزد پدرش بازگشت و در خواست آب کرد، می گویند پدرش به او گفت: «پسرم! ببین دهان من از دهان تو خشک تر است، اندکی پیکار کن که به زودی از دست جدت رسول خدا سیراب خواهی شد» سپس او به میدان جنگ بازگشت. زمانی که به میدان برگشت مردی به نام مر بن سعد ( به عربی: مُرَّ بن سَعد ) یا مره بن منقذ عبدی ( به عربی: مُرَّة بن مُنْقِذ عَبدى ) از پشت به او ضربه ای وارد کرد که باعث شد او از اسب به زمین بیفتد؛ حسین که تا آن هنگام با گریه دیده نمی شد با دیدن سقوط پسرش شروع به گریه کرد. بعد از سقوط او دشمن او را احاطه و بدنش را قطعه قطعه کردند. مرتضی مطهری در اینجا می گوید:

الشهدا علیه السلام فرزندانشون علی اکبر علی اوسط و علی اصغر بودند اما خانواده ها بخاطر علاقه به این بزرگوار اینچنین اسمی رو انتخاب می کنند