علاقه ایرانیان به اهل بیت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ایرانیان از دیرباز مورد توجه ویژه پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) و امامان شیعه (علیهم السّلام) بوده اند و در احادیث بسیاری، اسلام ایرانیان با اهمیت تلقی گردیده و از ملت ایران بعنوان وفادارترین ملتها به اسلام یاد شده است.
بسیاری از این احادیث از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) قبل از اینکه ایرانیان اسلام را پذیرفته باشند صادر شده است همان طور که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) پیش بینی نموده بود ملت ایران از همه ملتها حتی عرب که مرکز نزول وحی بود، از اسلام بیشتر بهره گرفت و هیچ ملتی به اندازه مردم ایران تاکنون از منبع روشنایی بخش وحی پرتو نگرفته است.با همه مشکلاتی که در قرون اولیه اسلام در راه شناخت فرهنگ اصیل اسلامی بود تا آنجا که ایمان و دین و دانش به گفته پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) گویا به ستاره ثریا آویخته و دست یازیدن به آن بسیار دشوار می نمود ایرانیان به آن دست یافتند و در رشته های مختلف علوم که در رابطه با شناخت اسلام و تبیین ایدئولوژی اسلامی بکار گرفته می شود از اعراب سبقت گرفتند و بالاخره همان طور که قرآن کریم پیش بینی نموده بود در رابطه با گسترش ایدئولوژی اصیل اسلامی جایگزین ملتی شدند که وحی آنها نازل شده بود. و به گفته متفکر شهید علامه مطهری: «ایرانیان بیش از هر ملت دیگر نیروهای خود را در اختیار اسلام و اهل بیت (علیهم السّلام) قرار دادند و بیش از هر ملت دیگر در این راه صمیمیت و اخلاص نشان دادند، در این دو جهت هیچ ملتی به پای ایرانیان نمی رسد.» در این مقاله به پاره ای از ابراز ارادت و علاقه و خدمات ایرانیان نسبت به اسلام و ائمه معصومین (علیهم السّلام) اشاره می کنیم:
اولین مسلمانان ایرانی
سخن را با اولین مسلمانان ایرانی و بزرگترین صحابه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و دلسوزترین همراه حضرت علی (علیه السّلام) سلمان فارسی شروع می کنیم. سلمان نخستین ایرانی بود که به پیامبر اسلام و دین مقدس آن ایمان آورد و در این راه آن قدر ابراز محبت و ارادت نسبت به پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) نمود تا مدال افتخار «السلمان منا اهل البیت» را به خود اختصاص داد. و گوی سبقت را در محبت به پیامبر و اهل بیتش از همه اعراب ربود، به طوری که مورد حسادت و غبطه آنها قرار گرفت. سلمان فارسی شخصیتی است که بارها پیامبر بزرگوار اسلام (صلّی الله علیه و آله ) و امیر مومنان علی (علیه السّلام) و ائمه معصومین (علیهم السّلام) از او به بزرگی و عظمت یاد کرده اند.روزی سلمان فارسی داخل مسجد شد و پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) احترامش کرد، او را مقدم داشت و در بالای مجلس نشاند و از او با عظمت یاد کرد و وی را از خاصان مصطفی و آلش دانست و این کار مثل همیشه مورد اعتراض اعراب قرار گرفت. پیامبر بالای منبر رفت و در ضمن خطبه ای فرمودند: «...سلمان دریایی است که کم نمی شود و گنجی است که از بین نمی رود. سلمان از ما اهل بیت است که همواره حکمت و برهان از او می جوشد.» حضرت علی (علیه السّلام) بارها یار و غمخوار روزهای مظلومیت خود سلمان را ستوده است و اینها همه بخاطر ارادت و محبت سلمان فارسی به اهل بیت (علیهم السّلام) بود چون همان طور که سلمان به پیامبر (صلّی الله علیه و آله) عشق می ورزید بعد از رحلت آن حضرت جزء چهار نفری بود که از شیعیان وفاداران علی (علیه السّلام) در کنار آن حضرت باقی ماند و علی (علیه السّلام) هم بارها و بارها از او تمجید نمودند. حضرت در مورد سلمان به ابوذر گفت: «ای ابوذر، سلمان از باب های الهی است، کسی که او را درست بشناسد و بپذیرد مؤمن است و کسی که او را انکار کند و فضایل او را نپذیرد کافر است و سلمان از ما اهل بیت است.»منصور بزرج می گوید به امام صادق (علیه السّلام) عرض کردم: ای آقای من! چه بسیار از شما یاد سلمان فارسی را می شنوم؟ فرمودند: نگو سلمان فارسی، بگو سلمان محمدی! آیا می دانی چرا از او یاد می کنم؟ عرض کردم نه. فرمود برای سه صفت:۱: مقدم داشتن خواسته امیر مومنان (علیه السّلام) برخواسته خودش.۲: دوست داشتن فقراء.۳: دوست داشتن علم و علماء.
علاقه ایرانیان بعد از اسلام
آری ایرانیان بعد از اسلام همواره به اهل بیت (علیهم السّلام) عشق می ورزیدند و شهرهای آنها از پایگاه های اولیه تجمع شیعیان و دوستداران اهل بیت (علیهم السّلام) بودند. شهرهای قم، ری، طبرستان مامن ارادتمندان به اهل بیت (علیهم السّلام) بود و ایرانیان بارها و بارها به طور پنهانی به خدمت ائمه (علیهم السّلام) می رسیدند و ضمن پرداخت وجوهات شرعی ابراز محبت و ارادت می نمودند و در حوادث تلخ و دشوار پناهگاهی برای سادات و علویان بودند و در آینده نیز طبق روایات بیشتر یاران و همراهان انقلاب بزرگ حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه را ایرانیان تشکیل می دهند و با این کار ارادت و محبت خود به اهل بیت (علیهم السّلام) را به اوج و نهایت درجه می رسانند.نقل شده که امام صادق (علیه السّلام) غلامی داشت که وظیفه اش نگه داشتن افسار مرکب آن حضرت بود. روزی که امام (علیه السّلام) در مسجد بود و غلام بیرون مسجد نشسته و افسار مرکب امام را در دست داشت با گروهی از مردم خراسان رو به رو شد، مردی از آن گروه به غلام گفت: «آیا حاضری من به جای تو باشم و مملوک امام قرار گیرم و در مقابل همه اموالم برای تو باشد؟ من مال بسیاری دارم. هر چه می خواهی برو برای خودت بردار. غلام گفت باید از مولایم بپرسم» خدمت امام آمد جریان را گفت و امام غلام را نصیحتی کرد و گفت تو آزادی ولی غلام گفت من خدمت تو می مانم و آخرت را بر دنیا مقدم می دارم. در زمان خلافت علی (علیه السّلام) وقتی جنگ صفین اتفاق افتاد آن حضرت برای فرمانداران خود نامه فرستاد و آنهار را به کمک دعوت کرد. خواجه ربیع که از اصحاب امام بود با چهار هزار نفر از سپاه ری به سوی صفین حرکت کرد و امام با سپاه خود منتظر آنها بود، وقتی که آن لشکر رسید بی درنگ امام علی (علیه السّلام) فرمان حرکت به سوی جبهه صفین را صادر کرد، این قطعه تاریخی بیانگر محبت ایرانیان به اهل بیت (علیهم السّلام) مخصوصاً علی (علیه السّلام) می باشد.
قم و اهل بیت
...

پیشنهاد کاربران

بپرس