عقدالوضع

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عقدالوضع، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای نسبت وصف عارض بر موضوع به ذات موضوع است.
نسبت و ربط وصف عنوانی موضوع به ذات آن موضوع را «عقدالحمل» می خوانند؛ مثلاً هر گاه گفته شود: «هر عالمی متدیّن است»، عالم که موضوع است بر دو چیز دلالت می کند:۱. ذاتی که معروض وصف علم، و معنون به این عنوان است؛۲. وصف و عنوانی که عارض بر ذات است.نسبت جزء دوم به جزء اول، «عقدالوضع» نام دارد. این نسبت نیز مانند عقدالحمل (نسبت وصف محمولی به موضوع) در متن واقع دارای کیفیتی است که در تعیین آن بین دانشمندان دو قول حادث شده است: بعضی این کیفیت را اعم از فعلیت و امکان دانسته و بعضی دیگر در همه موارد، آن را منحصر در فعلیت دانسته اند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.
۱. ↑ مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۲۳۶.۲. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۲۷۸-۲۷۹.
...

دانشنامه آزاد فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس