عقاید اصحاب حدیث

[ویکی فقه] در مقایسه ای کلی میان باور متقدمان و متأخران از اصحاب حدیث ، البته با صرف نظر از جزئیات ، می توان گفت که گرایش غالب در میان ایشان ، تکیه بر ظاهر نصوص اعتقادی از کتاب و سنت بوده است .
آن چه تعالیم احمد بن حنبل ، پیشوای اصحاب حدیث متأخر را از متقدمان اصحاب اثر متمایز می سازد، عمده اختلافی است که در شیوه برخورد آنان با نصوص اعتقادی وجود داشته است .چه پرهیز شدید احمد از هر گونه تأویل و برداشت درایی از نصوص قرآنی و متون روایی ، و اصرار بر باور آوردن به ظاهر نصوص بی «چون و چرا» و بدون تلاشی در جهت تحلیل عقلی آن ها، نظام اعتقادی احمد و اصحاب حدیث متأثر از او را به صورت یک مجموعه توجیه نشده از قالب های مأثور در آورده است .
قیام به سیف
آنچه به عنوان اساسی ترین اختلاف در میان گروه های گوناگون اصحاب حدیث می توان عنوان کرد، اختلاف دیدگاه های ایشان در مباحث سیاسی - اعتقادی امامت و قیام به سیف است ؛ در حالی که در مباحث محض کلامی چون صفات باری ، قدر و منزلت فاسق کمتر اختلافی در میان اصحاب حدیث به چشم می خورد.
تشیع و مسأله امامت
جریان غالب در محافل اصحاب حدیث در کوفه در برخورد با مسأله امامت «ختنین » و تفاضل میان آنان ، گرایش علوی بود که در اصطلاح همان روز «تشیع » خوانده می شد.
← جای گاه علی (ع)
...