[ویکی فقه] عبور از بیابان (قرآن). پیمودن مسیر بیابان، به همراه پیامبر و برای کسب پاداش، در جنگ تبوک در سوره توبه آمده است.
پیمودن مسیر بیابان، به همراه پیامبر- صلی الله علیه و آله وسلّم- و برای کسب پاداش، درجنگ تبوک اتفاق افتاد:ما کان لاهل المدینة... ان یتخلفوا عن رسول الله... • ... و لایقطعون وادیا الا کتب لهم لیجزیهم الله...«مردم مدینه و بادیه نشینان پیرامونشان را نرسد که از (فرمان) پیامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزیزتر از جان او بدانند چرا که هیچ تشنگی و رنج و گرسنگیی در راه خدا به آنان نمی رسد و در هیچ مکانی که کافران را به خشم می آورد قدم نمی گذارند و از دشمنی غنیمتی به دست نمی آورند مگر اینکه به سبب آن عمل صالحی برای آنان (در کارنامه شان) نوشته می شود زیرا خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی کند• و هیچ مال کوچک و بزرگی را انفاق نمی کنند و هیچ وادیی را نمی پیمایند مگر اینکه به حساب آنان نوشته می شود تا خدا آنان را به بهتر از آنچه می کردند پاداش دهد.» (آیه درباره متخلفان غزوه تبوک و غیر آن است. )
پاداش مجاهدان
در آیات گذشته بحثهائی پیرامون سرزنش کسانی که از غزوه تبوک خود داری کرده بودند، به میان آمد، این دو آیه مورد بحث به عنوان یک قانون کلی و همگانی ، بحث نهائی را روی این موضوع می کند.نخست می گوید: (مردم مدینه و بادیه نشینانی که در اطراف این شهر که مرکز و کانون اسلام است زندگی می کنند حق ندارند، از رسولخدا - صلی اللّه علیه و آله- و سلّم ) تخلف جویند) (ما کان لاهل المدینة و من حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول الله ).(و نه حفظ جان خود را بر حفظ جان او مقدم دارند) (و لا یرغبوا بانفسهم عن نفسه ).چرا که او رهبر امت ، و پیامبر خدا ، و رمز بقاء و حیات ملت اسلام است ، و تنها گذاردن او نه فقط پیامبر - صلی اللّه علیه و آله و سلّم- را به خطر می افکند، بلکه آئین خدا و علاوه بر آن موجودیت و حیات خود مؤمنان را نیز در خطر جدی قرار خواهد داد.در واقع قرآن با استفاده از یک بیان عاطفی ، همه افراد با ایمان را به ملازمت پیامبر -صلی اللّه علیه و آله و سلّم- و حمایت و دفاع از او در برابر مشکلات تشویق می کند، می گوید: جان شما از جان او عزیزتر، و حیات شما از حیات او باارزشتر نیست آیا ایمانتان اجازه می دهد او که پرارزشترین وجود انسانی است، و برای نجات و رهبری شما مبعوث شده به خطر بیفتد، و شما سلامت طلبان برای حفظ جان خویش از فداکاری در راه او مضایقه کنید؟!
پیمودن مسیر بیابان، به همراه پیامبر- صلی الله علیه و آله وسلّم- و برای کسب پاداش، درجنگ تبوک اتفاق افتاد:ما کان لاهل المدینة... ان یتخلفوا عن رسول الله... • ... و لایقطعون وادیا الا کتب لهم لیجزیهم الله...«مردم مدینه و بادیه نشینان پیرامونشان را نرسد که از (فرمان) پیامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزیزتر از جان او بدانند چرا که هیچ تشنگی و رنج و گرسنگیی در راه خدا به آنان نمی رسد و در هیچ مکانی که کافران را به خشم می آورد قدم نمی گذارند و از دشمنی غنیمتی به دست نمی آورند مگر اینکه به سبب آن عمل صالحی برای آنان (در کارنامه شان) نوشته می شود زیرا خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی کند• و هیچ مال کوچک و بزرگی را انفاق نمی کنند و هیچ وادیی را نمی پیمایند مگر اینکه به حساب آنان نوشته می شود تا خدا آنان را به بهتر از آنچه می کردند پاداش دهد.» (آیه درباره متخلفان غزوه تبوک و غیر آن است. )
پاداش مجاهدان
در آیات گذشته بحثهائی پیرامون سرزنش کسانی که از غزوه تبوک خود داری کرده بودند، به میان آمد، این دو آیه مورد بحث به عنوان یک قانون کلی و همگانی ، بحث نهائی را روی این موضوع می کند.نخست می گوید: (مردم مدینه و بادیه نشینانی که در اطراف این شهر که مرکز و کانون اسلام است زندگی می کنند حق ندارند، از رسولخدا - صلی اللّه علیه و آله- و سلّم ) تخلف جویند) (ما کان لاهل المدینة و من حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول الله ).(و نه حفظ جان خود را بر حفظ جان او مقدم دارند) (و لا یرغبوا بانفسهم عن نفسه ).چرا که او رهبر امت ، و پیامبر خدا ، و رمز بقاء و حیات ملت اسلام است ، و تنها گذاردن او نه فقط پیامبر - صلی اللّه علیه و آله و سلّم- را به خطر می افکند، بلکه آئین خدا و علاوه بر آن موجودیت و حیات خود مؤمنان را نیز در خطر جدی قرار خواهد داد.در واقع قرآن با استفاده از یک بیان عاطفی ، همه افراد با ایمان را به ملازمت پیامبر -صلی اللّه علیه و آله و سلّم- و حمایت و دفاع از او در برابر مشکلات تشویق می کند، می گوید: جان شما از جان او عزیزتر، و حیات شما از حیات او باارزشتر نیست آیا ایمانتان اجازه می دهد او که پرارزشترین وجود انسانی است، و برای نجات و رهبری شما مبعوث شده به خطر بیفتد، و شما سلامت طلبان برای حفظ جان خویش از فداکاری در راه او مضایقه کنید؟!
wikifeqh: عبور_از_بیابان_(قرآن)