[ویکی فقه] عبداللَّه گیلانی مازندرانی نجفی. عبدالله بن محمد نصیر بن محمد بن محمود گیلانی مازندرانی نجفی از بزرگان علمای امامیه ، در سال ۱۲۵۶قمری و در خانواده علم و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند.
لنگرود از شهرهای کهن استان گیلان است که در شرق رشت و در کرانه دریای نیلگون خزر واقع شده است. دهستان دیوشل ، واقع در ۶ کیلومتری جنوب شرقی این شهرستان و مسیر جاده اصلی لنگرود-لاهیجان، جاذبه های طبیعی خاصی از لحاظ معماری (سقف شیروانی پوشیده از سفال) دارد. عالمان زیادی از این قریه برخاسته اند که اسامی برخی از آنان با پسوند دیوشل در کتب به ثبت رسیده است. عبدالله بن محمد نصیر بن محمد بن محمود گیلانی مازندرانی نجفی از بزرگان علمای امامیه ، در سال ۱۲۵۶قمری و در خانواده علم و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. شیخ عبدالله در دوران نوجوانی از دیوشل لنگرود به « بارفروش » (بابل) که از شهرهای بزرگ و علمی طبرستان و مازندران بود، مهاجرت کرد و به علت سکونت و تحصیل در این شهر به «مازندرانی» مشهور شد، لذا برخی محل تولد وی را بارفروش و عده ای دیوشل می دانند. در امضای آن بزرگوار در اجازات اجتهادی اش این جمله «عبدالله الجیلانی المازندرانی» دیده می شود که نشان می دهد در اصل گیلانی بود و بعدها به لقب مازندرانی مشهور شد.یکی از برجسته ترین عالمان این دیار آیت الله حاج شیخ عبدالله دیوشلی معروف به مازندرانی است که علاوه بر تدریس در حوزه نجف اشرف و زعامت در حوزه های علمیه، از رهبران انقلاب مشروطیت به شمار می رود.
لنگرود از شهرهای کهن استان گیلان است که در شرق رشت و در کرانه دریای نیلگون خزر واقع شده است. دهستان دیوشل ، واقع در ۶ کیلومتری جنوب شرقی این شهرستان و مسیر جاده اصلی لنگرود-لاهیجان، جاذبه های طبیعی خاصی از لحاظ معماری (سقف شیروانی پوشیده از سفال) دارد. عالمان زیادی از این قریه برخاسته اند که اسامی برخی از آنان با پسوند دیوشل در کتب به ثبت رسیده است. عبدالله بن محمد نصیر بن محمد بن محمود گیلانی مازندرانی نجفی از بزرگان علمای امامیه ، در سال ۱۲۵۶قمری و در خانواده علم و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. شیخ عبدالله در دوران نوجوانی از دیوشل لنگرود به « بارفروش » (بابل) که از شهرهای بزرگ و علمی طبرستان و مازندران بود، مهاجرت کرد و به علت سکونت و تحصیل در این شهر به «مازندرانی» مشهور شد، لذا برخی محل تولد وی را بارفروش و عده ای دیوشل می دانند. در امضای آن بزرگوار در اجازات اجتهادی اش این جمله «عبدالله الجیلانی المازندرانی» دیده می شود که نشان می دهد در اصل گیلانی بود و بعدها به لقب مازندرانی مشهور شد.یکی از برجسته ترین عالمان این دیار آیت الله حاج شیخ عبدالله دیوشلی معروف به مازندرانی است که علاوه بر تدریس در حوزه نجف اشرف و زعامت در حوزه های علمیه، از رهبران انقلاب مشروطیت به شمار می رود.
[ویکی فقه] شیخ عبدالله مازندرانی، از مراجع و رهبران مشروطیت ایران در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری بود.
وی فرزند محمد نصیر طبرسی بود که در ۱۲۵۶ ق در بارفروش (بابل) به دنیا آمد. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. پس از طی مقدمات، برای تکمیل تحصیلات به عراق رفت و در کربلا از محض درس بزرگانی چون حاج شیخ زین العابدین مازندرانی در نجف نیز از محضر درس فاضل ایروانی، میرزا حبیب الله رشتی، سید حسین کوه کمره ای ، شیخ مهدی کاشف الغطاء و حاج شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد و و به درجه اجتهاد نایل شد و خود به تدریس و تربیت طلاب پرداخت. وی از اعاظم شاگردان میرزا حبیب الله رشتی به مشار می رفت و دروس او را تقریر می کرد و در زمان حیات وی نیز حتی به تدریس می پرداخت. پس از رحلت میرزا حبیب الله، شاگردان وی پیرامون شیخ عبدالله گرد آمدند و عامه اهالی مازندران از او تقلید کردند و به تدریج از مراجع بزرگ تقلید محسوب شد.او در همه حوادث سیاسی، هفکر و همگام با آخوند خراسانی و حاج میرزا حسین خلیلی بود و درجریان جنبش مشروطیت ایران، به همراه دو مرجع مذکور اعلامیه های متعددی در تأیید مشروطیت و دفاع از مشروطیت خواهان صادر کرد.در ۱۳۲۸ ق، پس از آن که سید عبدالله بهبهانی، رهبر برجسته مشروطه خواه ایرانی به شهادت رسید و سید حسین تقی زاده رهبر نمایندگان تندرو مجلس که به داشتن عقاید لیبرالی و تفکیک قوانین عرفی از قوانین شرع شهرت داشت به مباشرت و یا آمریت خراسانی طی تلگرافی که به مجلس شورای ملی و هیأت دولت مخابره کردند، «ضدیت مسلک سید حسن تقی زاده» را با «اسلامیت مملکت و قوانین شریعت مقدسه» بر خود ثابت دانسته و قانوناً و شرعاً او را از نمایندگی مجلس منعزل و خواستار تبعید وی از کشور شدند.در ۱۳۲۹ ق/ ۱۹۱۱ پس از ورود متجاوزان روسی به شمال ایران، از جلمه تبریز و کشتار ازادیخواهان و نیز هجوم اشغالگران ایتالیایی به طرابلس غرب (لیبی) و تصرف آن سرزمین، وی به همراه جمعی از مراجع و علمای شیعه عراق بر ضد اشغالگران روسی و ایتالیایی فتوای جهاد صادر کرد. آیت الله مازندرانی از زمره علمایی بود که به عنوان اعتراض به اشغال ایران به همراه گروه بزرگی از علمای عتبات به کاظمین آمد.
تولد و خاندان
لنگرود از شهرهای کهن استان گیلان است که در شرق رشت و در کرانه دریای نیلگون خزر واقع شده است. دهستان دیوشل ، واقع در ۶ کیلومتری جنوب شرقی این شهرستان و مسیر جاده اصلی لنگرود-لاهیجان، جاذبه های طبیعی خاصی از لحاظ معماری (سقف شیروانی پوشیده از سفال) دارد. عالمان زیادی از این قریه برخاسته اند که اسامی برخی از آنان با پسوند دیوشل در کتب به ثبت رسیده است. عبدالله بن محمد نصیر بن محمد بن محمود گیلانی مازندرانی نجفی از بزرگان علمای امامیه ، در سال ۱۲۵۶قمری و در خانواده علم و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. شیخ عبدالله در دوران نوجوانی از دیوشل لنگرود به « بارفروش » (بابل) که از شهرهای بزرگ و علمی طبرستان و مازندران بود، مهاجرت کرد و به علت سکونت و تحصیل در این شهر به «مازندرانی» مشهور شد، لذا برخی محل تولد وی را بارفروش و عده ای دیوشل می دانند. در امضای آن بزرگوار در اجازات اجتهادی اش این جمله «عبدالله الجیلانی المازندرانی» دیده می شود که نشان می دهد در اصل گیلانی بود و بعدها به لقب مازندرانی مشهور شد.یکی از برجسته ترین عالمان این دیار آیت الله حاج شیخ عبدالله دیوشلی معروف به مازندرانی است که علاوه بر تدریس در حوزه نجف اشرف و زعامت در حوزه های علمیه، از رهبران انقلاب مشروطیت به شمار می رود.
← سخنان آیت الله محفوظی
ملاعبدالله و دو برادرش شیخ علی و شیخ محمد، تحصیلات ابتدایی را نزد برادر بزرگ ترشان شیخ جعفر فرا گرفتند. مؤلف پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن می نویسد: «ملاعبدالله مازندرانی دارای برادرانی بود به نام های آقا شیخ محمد و آقا شیخ علی و آقا شیخ جعفر که ایشان از همه بزرگ تر بوده اند و سمت استادی ملاعبدالله و شیخ محمد و شیخ علی را داشته است. او بعدها به هندوستان مهاجرت کرده و در آن دیار به شمس العلمای هندوستان شهرت می یابند.» ملاعبدالله بعداز طی مقدمات، به بارفروش مهاجرت کرد و ۱۲ سال مشغول تحصیل علوم اسلامی شد. مهم ترین استاد وی آیت الله العظمی ملا محمد اشرفی (۱۲۱۹-۱۳۱۵هـ. ق.) بود.
عتبات عالیات
...
وی فرزند محمد نصیر طبرسی بود که در ۱۲۵۶ ق در بارفروش (بابل) به دنیا آمد. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. پس از طی مقدمات، برای تکمیل تحصیلات به عراق رفت و در کربلا از محض درس بزرگانی چون حاج شیخ زین العابدین مازندرانی در نجف نیز از محضر درس فاضل ایروانی، میرزا حبیب الله رشتی، سید حسین کوه کمره ای ، شیخ مهدی کاشف الغطاء و حاج شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد و و به درجه اجتهاد نایل شد و خود به تدریس و تربیت طلاب پرداخت. وی از اعاظم شاگردان میرزا حبیب الله رشتی به مشار می رفت و دروس او را تقریر می کرد و در زمان حیات وی نیز حتی به تدریس می پرداخت. پس از رحلت میرزا حبیب الله، شاگردان وی پیرامون شیخ عبدالله گرد آمدند و عامه اهالی مازندران از او تقلید کردند و به تدریج از مراجع بزرگ تقلید محسوب شد.او در همه حوادث سیاسی، هفکر و همگام با آخوند خراسانی و حاج میرزا حسین خلیلی بود و درجریان جنبش مشروطیت ایران، به همراه دو مرجع مذکور اعلامیه های متعددی در تأیید مشروطیت و دفاع از مشروطیت خواهان صادر کرد.در ۱۳۲۸ ق، پس از آن که سید عبدالله بهبهانی، رهبر برجسته مشروطه خواه ایرانی به شهادت رسید و سید حسین تقی زاده رهبر نمایندگان تندرو مجلس که به داشتن عقاید لیبرالی و تفکیک قوانین عرفی از قوانین شرع شهرت داشت به مباشرت و یا آمریت خراسانی طی تلگرافی که به مجلس شورای ملی و هیأت دولت مخابره کردند، «ضدیت مسلک سید حسن تقی زاده» را با «اسلامیت مملکت و قوانین شریعت مقدسه» بر خود ثابت دانسته و قانوناً و شرعاً او را از نمایندگی مجلس منعزل و خواستار تبعید وی از کشور شدند.در ۱۳۲۹ ق/ ۱۹۱۱ پس از ورود متجاوزان روسی به شمال ایران، از جلمه تبریز و کشتار ازادیخواهان و نیز هجوم اشغالگران ایتالیایی به طرابلس غرب (لیبی) و تصرف آن سرزمین، وی به همراه جمعی از مراجع و علمای شیعه عراق بر ضد اشغالگران روسی و ایتالیایی فتوای جهاد صادر کرد. آیت الله مازندرانی از زمره علمایی بود که به عنوان اعتراض به اشغال ایران به همراه گروه بزرگی از علمای عتبات به کاظمین آمد.
تولد و خاندان
لنگرود از شهرهای کهن استان گیلان است که در شرق رشت و در کرانه دریای نیلگون خزر واقع شده است. دهستان دیوشل ، واقع در ۶ کیلومتری جنوب شرقی این شهرستان و مسیر جاده اصلی لنگرود-لاهیجان، جاذبه های طبیعی خاصی از لحاظ معماری (سقف شیروانی پوشیده از سفال) دارد. عالمان زیادی از این قریه برخاسته اند که اسامی برخی از آنان با پسوند دیوشل در کتب به ثبت رسیده است. عبدالله بن محمد نصیر بن محمد بن محمود گیلانی مازندرانی نجفی از بزرگان علمای امامیه ، در سال ۱۲۵۶قمری و در خانواده علم و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وی از روحانیان سرشناس آن سامان بودند. شیخ عبدالله در دوران نوجوانی از دیوشل لنگرود به « بارفروش » (بابل) که از شهرهای بزرگ و علمی طبرستان و مازندران بود، مهاجرت کرد و به علت سکونت و تحصیل در این شهر به «مازندرانی» مشهور شد، لذا برخی محل تولد وی را بارفروش و عده ای دیوشل می دانند. در امضای آن بزرگوار در اجازات اجتهادی اش این جمله «عبدالله الجیلانی المازندرانی» دیده می شود که نشان می دهد در اصل گیلانی بود و بعدها به لقب مازندرانی مشهور شد.یکی از برجسته ترین عالمان این دیار آیت الله حاج شیخ عبدالله دیوشلی معروف به مازندرانی است که علاوه بر تدریس در حوزه نجف اشرف و زعامت در حوزه های علمیه، از رهبران انقلاب مشروطیت به شمار می رود.
← سخنان آیت الله محفوظی
ملاعبدالله و دو برادرش شیخ علی و شیخ محمد، تحصیلات ابتدایی را نزد برادر بزرگ ترشان شیخ جعفر فرا گرفتند. مؤلف پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن می نویسد: «ملاعبدالله مازندرانی دارای برادرانی بود به نام های آقا شیخ محمد و آقا شیخ علی و آقا شیخ جعفر که ایشان از همه بزرگ تر بوده اند و سمت استادی ملاعبدالله و شیخ محمد و شیخ علی را داشته است. او بعدها به هندوستان مهاجرت کرده و در آن دیار به شمس العلمای هندوستان شهرت می یابند.» ملاعبدالله بعداز طی مقدمات، به بارفروش مهاجرت کرد و ۱۲ سال مشغول تحصیل علوم اسلامی شد. مهم ترین استاد وی آیت الله العظمی ملا محمد اشرفی (۱۲۱۹-۱۳۱۵هـ. ق.) بود.
عتبات عالیات
...
wikifeqh: عبدالله_گیلانی_مازندرانی_نجفی