عبدالله بن نورالله بحرانی

[ویکی فقه] بحرین، از پایگاه های دیرین تشیع است و مردم آن سامان در طول قرن ها و گذر زمان در پیروی از مذهب شیعه کوشا و پیشینه مندند. این سرزمین زادگاه و مسکن بسیاری از عالمان شیعه بوده و بسیاری از فقیهان و محدثان را در خود پرورده که ملا عبدالله بحرانی یکی از این نام آوران است. او فرزند نورالدین بحرانی بود و در عصر زرین فرهنگ ایران ، راهی این کشور شد و در اصفهان به کسب علم و دانش پرداخت و در آن سامان از استادان به نام و فرهیخته حوزه بهره جست. او بیشترین سود علمی را از محفل پربار دانش علامه محمد باقر مجلسی (متوفی ۱۱۱۰ ق) کسب کرد و به عنوان شاگرد علامه شناخته شد.
روزگار حاکمیت صفویان، برگ زرین تاریخ ایران اسلامی است و در بسیاری از مقاطع آن، کارهای سترگ و جاودانه از روحانیت شیعه به یادگار مانده است که دهه های پایانی آن را می توان روزگار کارهای بزرگ دانست، مقطعی که ملاعبدالله بحرانی در پرتو استادش علامه مجلسی درخشید و اثر زیبای خویش را تقدیم داشت.درخشش روحانیت شیعه همچون ملاعبدالله بحرانی در دو دوره سلطنت شاه سلیمان و شاه سلطان حسین ، به یادماندنی و ستودنی است، زیرا این مقطع از تاریخ صفوی را می توان فصل کارهای سترگ و گام های جاودانه دانست.شاه سلیمان (حاکم سال های ۱۱۰۵-۱۰۷۸ق.) را در علاقه و خدمت به تشیع راسخ دانسته اندهمان گونه که او برای ترویج امور شریعت و رسیدگی به امور شیعیان جدیت داشته است.
وقایع السنین و الاعوام، سید عبدالحسین خاتون آبادی، ص۵۴۰.
بحرانی بهره علمی خود را وام دار استاد خود علامه محمد باقر مجلسی (۱۱۱۰-۱۰۳۷. ق) بود، حوزه درسی علامه مجلسی، بسیار گسترده و عظیم بود، به گونه ای که تعداد شاگردان او را از هزار نفر بیش تر دانسته اند.
زندگینامه علامه مجلسی، سید مصلح الدین مهدوی، ج۱، ص۱۳۱.
مشهورترین تالیف علامه ملاعبدالله بحرانی، کتاب «عوالم العلوم و المعارف» موسوم به «جامع العلوم و المعارف و الاحوال من الایات و الاخبار و الاقوال» است، این اثر گرانسنگ همچون «بحارالانوار»، از شاهکارهای آثار شیعه بوده، حجمی بیشتر از «بحار الانوار» دارد.
الذریعة، آقابزرگ تهرانی، ج۱۵، ص۳۵۶.
...