عبدالله بن میمون قداح

[ویکی فقه] قدّاح، عبدالله بن میمون، یکی از اصحاب و راویان حدیث از امام جعفر صادق علیه السلام، که در آثار جدلی دشمنان نهضتِ اسماعیلیه، بنیان گذار نهضت اسماعیلیه و جدّ بزرگ خلفای فاطمی معرفی شده و بدان شهرت یافته است.
پدر عبدالله، میمون بن الاسودالقدّاح، در نیمۀ نخست قرن دوم هجری در مکه می زیست و در دورۀ امامت امام جعفرصادق (متوفی ۱۴۸) وفات یافت. وی از موالی بنی مخزوم و از شاگردان امام محمدباقر علیه السلام بود و از آن حضرت چندین حدیث نیز روایت کرده است.
شخصیت
عبدالله بن میمون در نیمۀ دوم قرن دوم می زیست و از اصحاب امام صادق علیه السلام بود و از آن امام احادیث مختلفی روایت کرده است. این احادیث و احادیثی را که میمون قدّاح روایت کرده، در اصول کافی و دیگر مجموعه های احادیث شیعیان امامیه آمده است . میمون و عبدالله از املاک امام باقر و امام صادق علیهماالسلام در مکه نیز نگهداری می کردند. عبدالله و پدرش در آثار شیعیان دوازده امامی از محدّثان مورد احترام در حجاز به شمار آمده اند البته در هیچ یک از منابع امامیه یا کتابهای رجال و ملل و فرق اهل سنّت ، از عبدالله و پدرش به عنوان غلات شیعه یا حامیان فرق پیرو اسماعیل بن جعفر صادق نام برده نشده است.
نظر رزام و اخومحسن
اولین بار در کتاب جدلی ِ ضداسماعیلیِ ابوعبدالله محمدبن رزام طائی کوفی (تألیف در حدود سال ۳۴۰)، نقشی اساسی برای عبدالله بن میمون قدّاح در مراحل آغازین دعوت اسماعیلیه منظور شده است. اصل رسالۀ ابن رزام، به نام النقض علی الباطنیّه یا ردّ علی الاسماعیلیه، ظاهراً مفقود شده، اما قسمتی از آن که دربارۀ عبدالله بن میمون قدّاح است، در الفهرست ابن ندیم نقل شده است. شریف ابوالحسین محمدبن علی، مشهور به اخومحسن ، نیز از رسالۀ ابن رزام در کتاب ضداسماعیلی خود (تألیف در حدود سال ۳۷۵)، استفادۀ فراوان کرده و خود مطالب معاندانۀ بیشتری دربارۀ نقش عبدالله بن میمون قدّاح بر آن افزوده بوده است. کتاب ضداسماعیلی اخومحسن نیز– که شامل قسمتهای تاریخی و عقیدتی بوده – مفقود شده، اما بخشهای عمده ای از آن که دربارۀ آغاز نهضت اسماعیلیه است، حفظ شده است، به خصوص به همت سه مورخ مصری، یعنی نویری ، دواداری و مقریزی .
نظرات غیر واقع
...

[ویکی شیعه] عبدالله بن میمون قَدّاح، راوی از امام صادق (ع). در برخی آثار مخالفان اسماعیلیه، بنیان گذار این نهضت و جدّ بزرگ خلفای فاطمی معرفی شده و بدان شهرت یافته است، اما مطالعات اخیر اسماعیلیه، این امر را تأیید نمی کند و نشانگر این است که وی شخصی غیر علوی بوده و پیش از دعوت اسماعیلیه می زیسته است.
پدر عبدالله، میمون بن الاسودالقدّاح، در نیمۀ نخست قرن دوم قمری در مکه می زیست و در دورۀ امامت امام صادق (ع) (متوفی ۱۴۸) وفات یافت. وی از موالی بنی مخزوم و از شاگردان امام باقر(ع) بود و از آن حضرت چندین حدیث روایت کرده است. عبدالله و پدرش از املاک امام باقر و امام صادق (ع) در مکه نگهداری می کردند. این دو در آثار شیعیان دوازده امامی از محدّثان مورد احترام در حجاز به شمار آمده اند
عبدالله در نیمۀ دوم قرن دوم قمری می زیست او از امام صادق روایت کرده است. احادیث او در اصول کافی و دیگر مجموعه های حدیثی شیعه آمده است. به گفته آیت الله خوئی نام او در سند حدود ۷۰ روایت آمده است.