عبدالله بن حارث نوفلی

[ویکی فقه] عبدالله بن حارث نوفلی یکی از یاران امام حسین علیه السلام است .
عبدالله بن حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی، کنیه اش ابومحمد و لقبش بَیه و مادرش هند دختر ابوسفیان است. وی در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به دنیا آمد و مادرش او را نزد ام حبیبه -همسر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و دختر ابوسفیان - آورد. آن گاه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نزد ا م حبیبه آمد، فرمود: این کیست؟ عرض کرد: عموزاده تو و خواهرزاده من، حضرت کام وی را برداشت و با آب دهان خویش دهان وی را متبرک ساخت و دعایش کرد. عبدالله هنگام رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دو سال داشت و احادیثی مرسل از آن حضرت صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده است.
عبدالله از یاران امام علی(ع)
برخی نیز وی را از اصحاب امام علی علیه السلام دانسته اند.
فعالیت عبدالله در کوفه
وی که به روایتی فقیه و ثقه بود، مدتی (در سال ۴۲ ه) از طرف مروان منصب قضاوت مدینه داشت و سپس غزل شد. پس از آن در بصره سکونت گزید و آن گاه که نامه یزید بن معاویه به ابن زیاد رسید، وی پانصد تن از اهل بصره را برای همراهی خود برگزید که عبدالله بن حارث بن نوفل، و شریک بن اعور از جمله آنان بودند، نخست شریک بن اعور و سپس عبدالله بن حارث خود را به بیماری زدند و از اسب بر زمین انداختند، گروهی دیگر نیز به پیروی از آن دو چنین کردند، به امید آن که ابن زیاد به آنها بپردازد و -امام - حسین علیه السلام پیش از او وارد کوفه گردد. ولی ابن زیاد به افتادگان توجه نکرد و به حرکت خویش ادامه داد .... پس از رسیدن مسلم بن عقیل به کوفه، مختار با پرچم سبز و عبدالله -که به این شهر آمده بود- با پرچم و لباس قرمز با مسلم بن عقیل قیام کردند و پس از پراکنده شدن مردم از دور مسلم، ابن زیاد فرمان داد آن دو را دستگیر کنند و برای آوردنشان نیز جایزه تعیین کرد. به این ترتیب آن دو دستگیر و زندانی شدند.
بررسی شهادت عبدالله
...