عبدالغنی علی پور ملقب به فرمانده شمشیر[ ۱] [ ۲] [ ۳] یک فرماندهٔ نظامی افغانستانی از ناحیهٔ بهسود ولایت میدان وردک است.
در سال های متمادی دامنهٔ فعالیت های فرمانده شمشیر از میدان وردک به ولایت های غور، دایکندی، غزنی، ارزگان و بامیان نیز رسیده است. [ ۲] [ ۴] به گزارش خبرگزاری فرانسه در بازدید از ولایت میدان وردک، نیروهای علی پور در مناطق هزاره نشین و غیر هزاره نشین گشت زنی می کنند و با تأمین امنیت مردم در مقابل طالبان و دستگیر کردن افراد و نزدیکان فرماندهان و افراد طالب، از آن ها برای تبادل افرادی که طالبان در شاهراه ها دستگیر و زندانی کرده اند، استفاده می کنند. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
علیپور بعد از سقوط حکومت کمونیستی افغانستان در سال ۱۳۷۱ از اعضای نیروهای حزب وحدت به رهبری، عبدالعلی مزاری بود که بخشی از غرب کابل را در کنترل داشت. با کنترل کابل و بامیان توسط طالبان، علیپور برای یک سال در اسارت طالبان بود و بعد رها شد. او پس از اوج گیری تنش ها میان کوچی ها و باشندگان محل در ولسوالی های بهسود و دایمیرداد، گروه ۱۵۰ نفری مردمی را تحت نام «جبههٔ مقاومت» ایجاد کرد.
قوماندان شمشیر با حمله های چریکی و پی در پی به پُست های امنیتی طالبان سعی در بیرون راندن طالبان از شهرهای شیعه نشین داشت. گفته شده از زمان ۱۴۰۰–۲۰۲۱ توسط طالبان، این گروه پاکستانی سعی می کند تا مردم غیر پشتون و شیعه را به صورت اجباری از خانه و ولایت خود کوچ اجباری دهد. [ ۸] در نهایت در حالی که طالبان در حال تصرف مناطق مختلف افغانستان بودند و علی پور به مقابله با طالبان برخواسته بود، در اقدامی مشکوک ۱۱۰۰نیروی نظامی به بدستور اشرف غنی احمدزی مجهز با ۱۰۰ عراده تانک ضد گلوله و سلاح های سبک و سنگین از بامیان به سوی امن ترین منطقه شیعه نشین یعنی بهسود به هدف بازداشت فرمانده علی پور حرکت کردند. اما عبدالغنی علیپور با ترک کردن پایگاه های خود از درگیری با نیروهای دولتی ابا ورزید[ ۹] یکی از جرم های اعلامی علی پور این بود که وی چرا در برابر کوچی ها و پاکستانی های حامی طالبان جنگیده است[ ۱۰]
فرمانده علیپور قبل از اشغال مجدد کابل در سال ۱۴۰۰ توسط طالبان به دفاع از مردم در بهسود و شهرهای اطراف آن پرداخت اما به دلیل نبود هیچگونه تجهیزات نظامی و نیروهای پشتیبانی و برای جلوگیری از قتل عام مردم توسط طالبان، به مکانی نامعلوم عقب نشینی کرد. .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال های متمادی دامنهٔ فعالیت های فرمانده شمشیر از میدان وردک به ولایت های غور، دایکندی، غزنی، ارزگان و بامیان نیز رسیده است. [ ۲] [ ۴] به گزارش خبرگزاری فرانسه در بازدید از ولایت میدان وردک، نیروهای علی پور در مناطق هزاره نشین و غیر هزاره نشین گشت زنی می کنند و با تأمین امنیت مردم در مقابل طالبان و دستگیر کردن افراد و نزدیکان فرماندهان و افراد طالب، از آن ها برای تبادل افرادی که طالبان در شاهراه ها دستگیر و زندانی کرده اند، استفاده می کنند. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
علیپور بعد از سقوط حکومت کمونیستی افغانستان در سال ۱۳۷۱ از اعضای نیروهای حزب وحدت به رهبری، عبدالعلی مزاری بود که بخشی از غرب کابل را در کنترل داشت. با کنترل کابل و بامیان توسط طالبان، علیپور برای یک سال در اسارت طالبان بود و بعد رها شد. او پس از اوج گیری تنش ها میان کوچی ها و باشندگان محل در ولسوالی های بهسود و دایمیرداد، گروه ۱۵۰ نفری مردمی را تحت نام «جبههٔ مقاومت» ایجاد کرد.
قوماندان شمشیر با حمله های چریکی و پی در پی به پُست های امنیتی طالبان سعی در بیرون راندن طالبان از شهرهای شیعه نشین داشت. گفته شده از زمان ۱۴۰۰–۲۰۲۱ توسط طالبان، این گروه پاکستانی سعی می کند تا مردم غیر پشتون و شیعه را به صورت اجباری از خانه و ولایت خود کوچ اجباری دهد. [ ۸] در نهایت در حالی که طالبان در حال تصرف مناطق مختلف افغانستان بودند و علی پور به مقابله با طالبان برخواسته بود، در اقدامی مشکوک ۱۱۰۰نیروی نظامی به بدستور اشرف غنی احمدزی مجهز با ۱۰۰ عراده تانک ضد گلوله و سلاح های سبک و سنگین از بامیان به سوی امن ترین منطقه شیعه نشین یعنی بهسود به هدف بازداشت فرمانده علی پور حرکت کردند. اما عبدالغنی علیپور با ترک کردن پایگاه های خود از درگیری با نیروهای دولتی ابا ورزید[ ۹] یکی از جرم های اعلامی علی پور این بود که وی چرا در برابر کوچی ها و پاکستانی های حامی طالبان جنگیده است[ ۱۰]
فرمانده علیپور قبل از اشغال مجدد کابل در سال ۱۴۰۰ توسط طالبان به دفاع از مردم در بهسود و شهرهای اطراف آن پرداخت اما به دلیل نبود هیچگونه تجهیزات نظامی و نیروهای پشتیبانی و برای جلوگیری از قتل عام مردم توسط طالبان، به مکانی نامعلوم عقب نشینی کرد. .
wiki: عبدالغنی علی پور