عبدالغفور

/~abdolqafur/

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

عبدالغفور. [ ع َ دُل ْ غ َ ] ( اِخ ) ابن لقمان بن محمدالکردری. از ائمه حنفی و از مردم کردر ( از دهات خوارزم ) بود. وی قضاوت حلب یافت و به سال 562 هَ. ق. به حلب درگذشت. از تألیفات اوست : اصول الفقه. شرح التجرید. شرح الجامع الصغیر. شرح الجامع الکبیر. حیرة الفقهاء. ( از الاعلام زرکلی ).

فرهنگ فارسی

صوفی و دانشمند (ف. هرات ۹۱۲ ه.ق ). وی از شاگردان و مریدان جامی بود و حاشیه ای بر نفحات الانس او نوشته . قبر وی در جوار قبر استادش در خیابان هرات است .
ابن لقمان بن محمد الکردری از ائمه حنفی و از مردم کرد بود وی قضاوت حلب یافت و بسال ۵۶۲ قمری بحلب درگذشت از تالیفات او است : اصول الفقه سرح التجرید شرح الجامع الصغیر شرح الجامع کبیر حیره الفقهائ

پیشنهاد کاربران

بپرس