[ویکی فقه] عبدالعلی جهانشاهی متولد ۱۳۰۴ شمسی، فرزند میزاشفیع جهانشاهی رئیس دیوان عالی کشور، در خانواده ای بر جسته متولد شد. دکتر جهانشاهی بسیار سخت، ولیکن عدم توانایی ظاهری وی در تفویض اختیارات در سال۱۹۶۴، زمانی که وزیر آموزش و پرورش بود منجر به حمله قلبی شد.
درسال ۱۳۱۰ به دبستان اقدسیه رفت و دوره دوم دبستان را از سال ۱۳۱۴ در دبستان انتصاریه ادامه داد. در سال ۱۳۱۶به دبیرستان صنعتی رفت و پس از یک سال به دارالفنون راه یافت و در سال۱۳۲۱ دیپلم گرفت. پس از اخذ دیپلم به ترکیه رفت و به مدت ۶ماه در دبیرستان گالاتاسرای اسلامبول تحصیل کرد و سپس به ایران بازگشت و در سال۱۳۲۳به دانشکده حقوق دانشگاه تهران راه یافت و لیسانس خود را از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دریافت کرد. در دوران دانشجویی -درسال۱۳۲۵- به حزب ایران پیوست و در همین ایام مجددا به ترکیه رفت و به مدت ۶ماه در دانشکده اقتصاد استامبول تحصیل کرد و در همین سال در وزارت دادگستری استخدام شد. عبدالعلی جهانشاهی در سال ۱۳۲۷جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت و پس از ۴سال اقامت در آن جا، با اخذ دکترای حقوق و اقتصاد از دانشکده پاریس، به ایران بازگشت.
ازدواج
در سال ۱۳۳۴با خانم لی لی امیر خسروی که فرزند محمد علی خسروی- دادستان تهران و از اقوام او بود- ازدواج کرد و اردییبهشت ماه سال ۱۳۳۶ به دانشگاه تهران منتقل شد. جهانشاهی بدنبال مطالعات خود در فرانسه، مانند پدرش در دادگاه های جَنحه و فرجام به عنوان قاضی خدمت کرد. لیکن وی از زندگی قضایی منزجر گردید و پس از آن به عنوان مربی و استادیار حقوق و استاد اقتصاد در دانشگاه تهران فعالیت نمود، و مدت کوتاهی نیز به عنوان وزیر آموزش و پرورش در کابینه منصور، در سال ۱۹۶۵ (ه.ق) وزیر فرهنگ شد. در کابینه منصور، به جز وزیران خارجه و جنگ و اقتصاد و کار و کشاورزی، بقیه وزراء تغییر کرده بودند در این کابینه برای نخستین بار چند نفر به مقام وزارت رسیدند که عبارت بودند از: امیرعباس هویدا وزیر دارائی، دکتر باقر عاقلی وزیر دادگستری، دکترجواد صدر وزیر کشور، دکتر عبدالعلی جهانشاهی وزیر فرهنگ، محمود کشفیان وزیر راه، دکتر شفیعی وزیر پست و تلگراف و تلفن، دکتر محمد نصیری و دکتر ناصر یگانه و دکتر منوچهر گودرزی و دکتر هادی هدایتی وزیران مشاور و دکتر هوشنگ نهاوندی و مهندس منصور روحانی وزیران دو وارتخانه جدید التاسیس آبادانی و مسکن و آب و برق، ولی چند ماهی بیش در این سمت نبود، به علت بیماریی که داشت کنار رفت و مشاور وزیر شد.حسنعلی منصور در آغاز نخست وزیری خود، اداره کل هنرهای زیبا را مستقل کرد و "مهرداد پهلبد"، رئیس کل هنرهای زیبا، را با تثبیت در مقام ریاست هنرهای زیبا به معاونت نخست وزیر منصوب کرد. بعدها به توصیه پهلبد و با مشاوره وزیران و اعضای حزبی، به خصوص جهانشاهی وزیر فرهنگ، وزارت فرهنگ به دو وزارت خانه تبدیل شد.
عبدالعلی در ریاست دانشگاه
جهانشاهی در سال های ۱۹۶۶-۱۹۶۷ (ه.ق) به ریاست دانشگاه تهران منصوب گردید وی مدتی در زمینه بانکداری و مدتی نیز در زمینه امور مالی کار کرد. از بورسیه AID (کمک های آمریکا) در سال های ۱۹۵۸-۱۹۵۹ جهت خدمت در بخش آمار در آمد ملی وزارت بازرگانی استفاده کرد و در اوایل سال های ۱۹۶۰ به عنوان معاون رئیس بانک مرکزی برگزیده شد و مدتی سرپرستی کمیسیون مالیات ایران را بر عهده داشت. سرانجام سرپرست اجرایی بانک عمران و توسعه بین المللی ایران و اروپا منصوب شد. زمانی که با عنوان سفیر تام الاختیار امور اقتصادی در جوامع اروپایی انتخاب شد حدودا ۵۲ سال داشت. او در دانشکده حقوق دانشگاه تهران سمت استادی داشت و تالیفاتی نیز دارد. تاریخچه سی ساله بانک ملی ایران را او تدوین و منتشر کرده است. در اسفند ۱۳۴۲ شمسی به وزارت اطلاعات و جهانگردی و به مدت یک سال ریاست دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتی کنونی) را بر عهده داشت. وی یکی از اعضای شورای مرکزی جشن شاهنشاهی ایران بود که متشکل از بسیاری از مقامات و درباریون درجه اول مملکت بود.
← خصوصیات اخلاقی جهانشاهی
...
درسال ۱۳۱۰ به دبستان اقدسیه رفت و دوره دوم دبستان را از سال ۱۳۱۴ در دبستان انتصاریه ادامه داد. در سال ۱۳۱۶به دبیرستان صنعتی رفت و پس از یک سال به دارالفنون راه یافت و در سال۱۳۲۱ دیپلم گرفت. پس از اخذ دیپلم به ترکیه رفت و به مدت ۶ماه در دبیرستان گالاتاسرای اسلامبول تحصیل کرد و سپس به ایران بازگشت و در سال۱۳۲۳به دانشکده حقوق دانشگاه تهران راه یافت و لیسانس خود را از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دریافت کرد. در دوران دانشجویی -درسال۱۳۲۵- به حزب ایران پیوست و در همین ایام مجددا به ترکیه رفت و به مدت ۶ماه در دانشکده اقتصاد استامبول تحصیل کرد و در همین سال در وزارت دادگستری استخدام شد. عبدالعلی جهانشاهی در سال ۱۳۲۷جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت و پس از ۴سال اقامت در آن جا، با اخذ دکترای حقوق و اقتصاد از دانشکده پاریس، به ایران بازگشت.
ازدواج
در سال ۱۳۳۴با خانم لی لی امیر خسروی که فرزند محمد علی خسروی- دادستان تهران و از اقوام او بود- ازدواج کرد و اردییبهشت ماه سال ۱۳۳۶ به دانشگاه تهران منتقل شد. جهانشاهی بدنبال مطالعات خود در فرانسه، مانند پدرش در دادگاه های جَنحه و فرجام به عنوان قاضی خدمت کرد. لیکن وی از زندگی قضایی منزجر گردید و پس از آن به عنوان مربی و استادیار حقوق و استاد اقتصاد در دانشگاه تهران فعالیت نمود، و مدت کوتاهی نیز به عنوان وزیر آموزش و پرورش در کابینه منصور، در سال ۱۹۶۵ (ه.ق) وزیر فرهنگ شد. در کابینه منصور، به جز وزیران خارجه و جنگ و اقتصاد و کار و کشاورزی، بقیه وزراء تغییر کرده بودند در این کابینه برای نخستین بار چند نفر به مقام وزارت رسیدند که عبارت بودند از: امیرعباس هویدا وزیر دارائی، دکتر باقر عاقلی وزیر دادگستری، دکترجواد صدر وزیر کشور، دکتر عبدالعلی جهانشاهی وزیر فرهنگ، محمود کشفیان وزیر راه، دکتر شفیعی وزیر پست و تلگراف و تلفن، دکتر محمد نصیری و دکتر ناصر یگانه و دکتر منوچهر گودرزی و دکتر هادی هدایتی وزیران مشاور و دکتر هوشنگ نهاوندی و مهندس منصور روحانی وزیران دو وارتخانه جدید التاسیس آبادانی و مسکن و آب و برق، ولی چند ماهی بیش در این سمت نبود، به علت بیماریی که داشت کنار رفت و مشاور وزیر شد.حسنعلی منصور در آغاز نخست وزیری خود، اداره کل هنرهای زیبا را مستقل کرد و "مهرداد پهلبد"، رئیس کل هنرهای زیبا، را با تثبیت در مقام ریاست هنرهای زیبا به معاونت نخست وزیر منصوب کرد. بعدها به توصیه پهلبد و با مشاوره وزیران و اعضای حزبی، به خصوص جهانشاهی وزیر فرهنگ، وزارت فرهنگ به دو وزارت خانه تبدیل شد.
عبدالعلی در ریاست دانشگاه
جهانشاهی در سال های ۱۹۶۶-۱۹۶۷ (ه.ق) به ریاست دانشگاه تهران منصوب گردید وی مدتی در زمینه بانکداری و مدتی نیز در زمینه امور مالی کار کرد. از بورسیه AID (کمک های آمریکا) در سال های ۱۹۵۸-۱۹۵۹ جهت خدمت در بخش آمار در آمد ملی وزارت بازرگانی استفاده کرد و در اوایل سال های ۱۹۶۰ به عنوان معاون رئیس بانک مرکزی برگزیده شد و مدتی سرپرستی کمیسیون مالیات ایران را بر عهده داشت. سرانجام سرپرست اجرایی بانک عمران و توسعه بین المللی ایران و اروپا منصوب شد. زمانی که با عنوان سفیر تام الاختیار امور اقتصادی در جوامع اروپایی انتخاب شد حدودا ۵۲ سال داشت. او در دانشکده حقوق دانشگاه تهران سمت استادی داشت و تالیفاتی نیز دارد. تاریخچه سی ساله بانک ملی ایران را او تدوین و منتشر کرده است. در اسفند ۱۳۴۲ شمسی به وزارت اطلاعات و جهانگردی و به مدت یک سال ریاست دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتی کنونی) را بر عهده داشت. وی یکی از اعضای شورای مرکزی جشن شاهنشاهی ایران بود که متشکل از بسیاری از مقامات و درباریون درجه اول مملکت بود.
← خصوصیات اخلاقی جهانشاهی
...
wikifeqh: عبدالعلی_جهانشاهی