عبدالرحمن بن ربیعه باهلی

[ویکی فقه] باهِلی، عبدالرحمن بن ربیعه، از قبیله باهله، فرمانده مسلمان ملقب به ذوالنور یا ذوالنّون که این با توجّه به گفته ابن اثیر درست تر به نظر می آید.
طبق نوشته ابن عبدالبَرّ زمان پیغمبر اکرم صلی اللّه علیه وآله و سلّم را درک کرده ولی روایتی از آن حضرت نقل نکرده است.

ماموریت خلیفه دوم به باهلی
خلیفه دوم او را به همراهی سعد بن ابی وقاص برای کارهای قضایی و تقسیم اموال فیی ء، با سپاهیان روانه قادسیّه کرد و در ۲۲ به عنوان فرمانده مقدمة الجیش سُراقَة بن عمرو به باب الابواب (دربند) اعزام کرد.

← نامه حاکم وقت به عبدالرحمن
بعد از استقرار کامل مسلمانان، و به تعبیر طبری آشناشدن با عدالت اسلامی (استحلوا عدل الاسلام) مرگ سراقة فرا رسید ولی قبل از مرگ، عبدالرحمن بن ربیعه را به جانشینی خود تعیین کرد.
خلیفه عمر به محض اطلاع از مرگ سراقه و جانشینی عبدالرحمن، فرماندهی وی را، گویا به علت تأثیر او در پیروزی باب الابواب، تنفیذ و وی را مأمور جنگ با ترکان (خَزَرها) کرد.

← مقابله با خزرها
...