عبدالرحمان بن اسحاق جوهری

[ویکی فقه] جوهری ، عبدالرحمان بن اسحاق ، محدّث ، قاضی و فقیه حنفی قرن سوم و چهارم است.
کنیه وی ابوعلی است و او را سامرّی و سَدوسی نیز خوانده اند.
جوهری در سامرا به دنیا آمد.
تاریخ تولد او را، به اختلاف ، ۲۵۰، ۲۵۱ و ۲۵۵ ذکر کرده اند.

فعالیت علمی
از دوران کودکی و تحصیلات او اطلاع چندانی در دست نیست .
مهم ترین استادانش در حدیث ، علی بن حرب (متوفی ۲۶۵) و محمدبن عبداللّه بن عبدالحکم (متوفی ۲۶۸) بوده اند.
جوهری بیشتر آثار محمدبن ادریس شافعی را نزد ربیع بن سلیمانِ جیزی شاگرد و راوی معتبر شافعی (متوفی ۲۷۰) آموخت .
جوهری حوزه درس پر رونقی داشت و برخی ، از جمله ابوالقاسم طَبَرانی (متوفی ۳۶۰) و ابوبکر محمدبن ابراهیم بن مُقْری (متوفی ۳۸۱)، از او حدیث نقل کرده اند.

فعالیت اجتماعی
وی در مصر به منصب قضا رسید، پس از آن که مقتدر عباسی ، هارون بن ابراهیم بن حَمّاد (متوفی ۳۲۸) را به جای عبداللّه بن ابراهیم بن مُکَرم به منصب قضا گمارد.
جوهری و احمدبن علی ، معروف به ابوعلی صغیر، مشترکاً نایب هارون در مصر شدند.
مدتی نیز جوهری ، به تنهایی نایب هارون در امر قضا بود.
برخی بر آن اند که وی در واقع جانشین و گماشته احمد برادر هارون بود که او منصب نیابت قضای مصر را برعهده داشت .

مذهب
...