[ویکی فقه] عبدالرب وردک، از روحانیون روزنامه نگار شیعه افغانستان در قرن چهاردهم هجری بود.
از زندگی و تحصیلات او اطلاع دقیقی در دست نیست. او از همفکران و همکاران مطبوعاتی منهاج الدین گهیج بود که پس از شهادت وی در شهریور ۱۳۵۱، به انتشار هفته نامه گهیج همت گماشت.در نخستین شماره این هفته نامه که پس از شهادت گهیج انتشار یافت، وی ضمن شرح زندگی و خدمات آن شهید، به سختی از بی تفاوتی رژیم و فعالیت های مخرب گروه های کمونیستی و شار فراوان رژیم بر افراد و گروه های مبارز اسلامی انتقاد کرد و نوشت: «قتل مرحوم گهیج همان طور که نمایشگر ناامنی شدید و بی سابقه در پایتخت کشور و بی نظمی در دستگاه حاکمه است ناشی از عدم ارزیابی صحیح دستگاه حکومت از وضع جریانات ضد اسلامی و ضد ملی در کشور است که اخیرا با استفاده از ضعف و عدم اقتدار حکومت ها پیوسته در تلاش رشد و انکشاف به نظر می رسند…وقتی این قتل را به عنوان قتل سیاسی قبول کنیم آنگاه باید اذعان نماییم آنهایی که برای پیشبرد آمال غیر ملی و غیر اسلامی خود، عقیده و حیات مردم را به بازی گرفته اند، اکنون از مرحله اول فعالیت خود که عبارت از مسموم کردن افکار عامه با تبلیغات زهرآگین، میتینگ ها و هوراهای روی جاده بود به مرحله دوم فعالیت، یعنی به مرحله ترور، آدم کشی و تجاوز به خانه های مبارزین قدم گذاشته اند و احتمال بسیار دارد که قتل مرحوم گهیج در نوع خود یگانه قتل نباشد.به گمان غالب، آنهایی که ناجوانمردانه پلان (نقشه) قتل مرحوم گهیج را طرح نموده اند، فکر کرده اند که از بین بردن گهیج، لطمه بزرگی به جبهه مبارزین ضد بی دینی حواله خواهند کرد و به مخالفت های مسلمانان حقیقی بر ضد رهبریت ماده پرستی خاتمه خواهند داد. اما این اشتباهی است بزرگ. چه هر فرد این کشور در امر دفاع از ناموس دین و وطن به ذات خود یک «گهیج» و حتی قوی تر از آنست».
شهادت
همانطور که وردک خود پیش بینی کرده بود. شهادت گهیج، تنها شهادت از آن نوع نبود، بلکه آغاز شهادت هایی از آن قبیل بود. چند ماه پس از شهادت منهاج الدین گهیج، عبدالرب وردک نیز به دست عمال شوروی در ۱۳۵۱ به شهادت رسید و هفته نامه گهیج نیز برای همیشه تعطیل شد.
چاپ مقالات وردک
در ۱۳۶۵/ ۱۹۸۶ مجموعه ای از مقالات منهاج الدین گهیج و عبدالرب ودرک تحت عنوان مارکسیسم در افشای توطئه ها و جنایات کمونیست ها، از سوی جماعت اسلامی پاکستان در لاهور چاپ و منتشر شد.
از زندگی و تحصیلات او اطلاع دقیقی در دست نیست. او از همفکران و همکاران مطبوعاتی منهاج الدین گهیج بود که پس از شهادت وی در شهریور ۱۳۵۱، به انتشار هفته نامه گهیج همت گماشت.در نخستین شماره این هفته نامه که پس از شهادت گهیج انتشار یافت، وی ضمن شرح زندگی و خدمات آن شهید، به سختی از بی تفاوتی رژیم و فعالیت های مخرب گروه های کمونیستی و شار فراوان رژیم بر افراد و گروه های مبارز اسلامی انتقاد کرد و نوشت: «قتل مرحوم گهیج همان طور که نمایشگر ناامنی شدید و بی سابقه در پایتخت کشور و بی نظمی در دستگاه حاکمه است ناشی از عدم ارزیابی صحیح دستگاه حکومت از وضع جریانات ضد اسلامی و ضد ملی در کشور است که اخیرا با استفاده از ضعف و عدم اقتدار حکومت ها پیوسته در تلاش رشد و انکشاف به نظر می رسند…وقتی این قتل را به عنوان قتل سیاسی قبول کنیم آنگاه باید اذعان نماییم آنهایی که برای پیشبرد آمال غیر ملی و غیر اسلامی خود، عقیده و حیات مردم را به بازی گرفته اند، اکنون از مرحله اول فعالیت خود که عبارت از مسموم کردن افکار عامه با تبلیغات زهرآگین، میتینگ ها و هوراهای روی جاده بود به مرحله دوم فعالیت، یعنی به مرحله ترور، آدم کشی و تجاوز به خانه های مبارزین قدم گذاشته اند و احتمال بسیار دارد که قتل مرحوم گهیج در نوع خود یگانه قتل نباشد.به گمان غالب، آنهایی که ناجوانمردانه پلان (نقشه) قتل مرحوم گهیج را طرح نموده اند، فکر کرده اند که از بین بردن گهیج، لطمه بزرگی به جبهه مبارزین ضد بی دینی حواله خواهند کرد و به مخالفت های مسلمانان حقیقی بر ضد رهبریت ماده پرستی خاتمه خواهند داد. اما این اشتباهی است بزرگ. چه هر فرد این کشور در امر دفاع از ناموس دین و وطن به ذات خود یک «گهیج» و حتی قوی تر از آنست».
شهادت
همانطور که وردک خود پیش بینی کرده بود. شهادت گهیج، تنها شهادت از آن نوع نبود، بلکه آغاز شهادت هایی از آن قبیل بود. چند ماه پس از شهادت منهاج الدین گهیج، عبدالرب وردک نیز به دست عمال شوروی در ۱۳۵۱ به شهادت رسید و هفته نامه گهیج نیز برای همیشه تعطیل شد.
چاپ مقالات وردک
در ۱۳۶۵/ ۱۹۸۶ مجموعه ای از مقالات منهاج الدین گهیج و عبدالرب ودرک تحت عنوان مارکسیسم در افشای توطئه ها و جنایات کمونیست ها، از سوی جماعت اسلامی پاکستان در لاهور چاپ و منتشر شد.
wikifeqh: عبدالرب_وردک