[ویکی فقه] ظهور فعلیت یافته و غیر متوقف بر شیء دیگر را ظهور تنجیزی می گویند.
ظهور تنجیزی، مقابل ظهور تعلیقی بوده و عبارت است از ظهوری که فعلیت داشته و شکل گیری آن بر هیچ چیز دیگری متوقف نیست، مانند ظهور عام در عموم، زیرا عموم عام از وضع ، سرچشمه می گیرد و بلافاصله بعد از ورود عام، برای آن منعقد می گردد؛ به خلاف ظهور مطلق که به عدم بیان ( قید ) بستگی دارد و تا زمانی که از نظر عرف امکان تقیید وجود داشته باشد، برای مطلق، ظهوری شکل نمی گیرد.
ظهور تنجیزی، مقابل ظهور تعلیقی بوده و عبارت است از ظهوری که فعلیت داشته و شکل گیری آن بر هیچ چیز دیگری متوقف نیست، مانند ظهور عام در عموم، زیرا عموم عام از وضع ، سرچشمه می گیرد و بلافاصله بعد از ورود عام، برای آن منعقد می گردد؛ به خلاف ظهور مطلق که به عدم بیان ( قید ) بستگی دارد و تا زمانی که از نظر عرف امکان تقیید وجود داشته باشد، برای مطلق، ظهوری شکل نمی گیرد.
wikifeqh: ظهور_تنجیزی