طهارت در فقه

[ویکی فقه] طهارت مقابل نجاست است.
طهارت در لغت به معنای پاکی، پاکیزگی و نظافت آمده است.
معنای طهارت در عرف شرع
لیکن در عرف شرع معنایی خاص که مناسب با معنای لغوی می باشد پیدا کرده است. گروهی از فقها به ثبوت حقیقت شرعی برای واژه یاد شده تصریح کرده اند؛ لیکن در چیستی معنای شرعی آن از جهات گوناگون اختلاف شده است.
دو قول در معنای عرف شرع طهارت
اختلاف نخست در این است که آیا طهارت در عرف شرع، طهارت از حدث و طهارت از خبث هر دو را در بر می گیرد یا به طهارت از حدث اختصاص دارد؟ مشهور قول دوم است. بنابر این قول، ازاله نجاست از لباس یا بدن در عرف شرع طهارت به شمار نمی رود؛ هرچند به معنای لغوی یا به اطلاق مجازی بر آن اطلاق می شود.در مقابل، برخی طهارت شرعی را شامل هر دو دسته دانسته و آن را به دو قسم؛ طهارت از حدث و طهارت از خبث تقسیم کرده اند. بنابر این، اطلاق طهارت بر ازاله نجاست، همچون اطلاق آن بر رافع حدث، حقیقی خواهد بود نه مجازی؛ چه اطلاق آن بر ازاله نجاست از باب اشتراک لفظی باشد یا معنوی.
منشأ اختلاف دو قول در معنای طهارت
...