طلای خوراکی نوعی خاص از طلا است که توسط نهادهای نظارتی در اتحادیه اروپا و ایالات متحده به عنوان یک افزودنی غذایی با کد E 175 مجوز گرفته است و می توان از آن در غذاها، نوشیدنی ها، شراب و سایر مشروبات الکلی و به منظور تزئین سوشی، کیک، کلوچه و بستنی استفاده کرد. خوردن طلا از نظر بیولوژیکی بی اثر است و هیچ فایده و مضرات شناخته شده ای ندارد. طلا برخلاف بسیاری از فلزات دیگر در هوا و محیط مرطوب، اکسید و دچار خوردگی نمی شود. طلای خوراکی باید دارای استانداردهای مربوط به ایمنی مواد غذایی باشد و برای جلوگیری از ایجاد هر نوع عفونت یا خطری برای بدن، باید خالص باشد. [ ۱]
قدمت طلای خوراکی به گذشته های دور برمی گردد و می توان آن را در بسیاری از مناطق جهان و در دوره های تاریخی مختلف یافت. اولین شواهد در مورد استفاده از طلای خوراکی در مصر باستان، مربوط به حدود ۵۰۰۰ سال پیش است. مصری ها همچنین از طلا برای پاکسازی ذهنی، جسمی و روحی استفاده می کردند زیرا معتقد بودند که این کار، اثرات معنوی و الهی دارد. کیمیاگران اسکندریه داروهای مختلف و اکسیرهایی با طلای قابل نوشیدن تهیه می کردند و باور داشتند که این ترکیبات بر بازسازی و جوان سازی بدن تأثیر دارد. اعتقاد بر این است که کلئوپاترا این گونه از درمان ها را هر شب به صورت حمام با طلا و استفاده از ماسک صورت از طلای خالص انجام می داده است. [ ۲]
طلای خوراکی در دربار پادشاهان کشورهای اروپایی در قرون وسطی، جهت تزئین غذا و به عنوان نمادی از تجمل و اعتبار در میان درباریان اجرا می شد. پزشکان دربار معتقد بودند که طلا به درمان آرتروز و سایر مشکلات بدن کمک می کند. [ ۳]
طلا یک فلز نجیب است و به همین دلیل در بدن انسان واکنشی نشان نمی دهد. این بدان معناست که در طول فرایند گوارش جذب بدن و وارد جریان خون نمی شود. [ ۴] بنابراین خوردن آن بی خطر است. با این حال، هیچ مزیت تغذیه ای یا سلامتی در ارتباط با مصرف آن وجود ندارد. عیار طلای خوراکی باید ۲۳ تا ۲۴ باشد. جواهرات معمول، ممکن است حاوی درصدی از فلزات دیگر باشند و در صورت مصرف، سمی باشند. اثرات و ایمنی E - 175 برای اولین بار در ۱۹۷۵ مورد بررسی قرار گرفت و در سال ۲۰۱۶ توسط EFSA ( سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا ) به عنوان یک افزودنی غذایی یا رنگ خوراکی مجدداً ارزیابی شد. [ ۵] این آژانس مجوز استفاده از طلا به عنوان یک افزودنی غذایی را در مقادیر کوانتومی در پوشش خارجی شیرینی ها و جهت تزئین خوراکی هایی مانند شکلات و مشروبات، تحت شرایطی خاص صادر کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقدمت طلای خوراکی به گذشته های دور برمی گردد و می توان آن را در بسیاری از مناطق جهان و در دوره های تاریخی مختلف یافت. اولین شواهد در مورد استفاده از طلای خوراکی در مصر باستان، مربوط به حدود ۵۰۰۰ سال پیش است. مصری ها همچنین از طلا برای پاکسازی ذهنی، جسمی و روحی استفاده می کردند زیرا معتقد بودند که این کار، اثرات معنوی و الهی دارد. کیمیاگران اسکندریه داروهای مختلف و اکسیرهایی با طلای قابل نوشیدن تهیه می کردند و باور داشتند که این ترکیبات بر بازسازی و جوان سازی بدن تأثیر دارد. اعتقاد بر این است که کلئوپاترا این گونه از درمان ها را هر شب به صورت حمام با طلا و استفاده از ماسک صورت از طلای خالص انجام می داده است. [ ۲]
طلای خوراکی در دربار پادشاهان کشورهای اروپایی در قرون وسطی، جهت تزئین غذا و به عنوان نمادی از تجمل و اعتبار در میان درباریان اجرا می شد. پزشکان دربار معتقد بودند که طلا به درمان آرتروز و سایر مشکلات بدن کمک می کند. [ ۳]
طلا یک فلز نجیب است و به همین دلیل در بدن انسان واکنشی نشان نمی دهد. این بدان معناست که در طول فرایند گوارش جذب بدن و وارد جریان خون نمی شود. [ ۴] بنابراین خوردن آن بی خطر است. با این حال، هیچ مزیت تغذیه ای یا سلامتی در ارتباط با مصرف آن وجود ندارد. عیار طلای خوراکی باید ۲۳ تا ۲۴ باشد. جواهرات معمول، ممکن است حاوی درصدی از فلزات دیگر باشند و در صورت مصرف، سمی باشند. اثرات و ایمنی E - 175 برای اولین بار در ۱۹۷۵ مورد بررسی قرار گرفت و در سال ۲۰۱۶ توسط EFSA ( سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا ) به عنوان یک افزودنی غذایی یا رنگ خوراکی مجدداً ارزیابی شد. [ ۵] این آژانس مجوز استفاده از طلا به عنوان یک افزودنی غذایی را در مقادیر کوانتومی در پوشش خارجی شیرینی ها و جهت تزئین خوراکی هایی مانند شکلات و مشروبات، تحت شرایطی خاص صادر کرده است.
wiki: طلای خوراکی