طرح روبانی

طرح های روبانی ( به انگلیسی: Ribbon diagram ) ، همچنین به عنوان طرح های ریچاردسون ( به انگلیسی: Richardson diagram ) شناخته می شوند، نمایش شماتیک سه بعدی از ساختار پروتئین هستند و یکی از رایج ترین روش های نمایش پروتئین است که امروزه استفاده می شود. روبان مسیر کلی و آرایش ستون فقرات پروتئین را به صورت سه بعدی نشان می دهد و به عنوان یک چارچوب بصری برای متصل کردن جزئیات ساختار اتمی کامل - مانند توپ های اتم اکسیژن متصل به محل فعال میوگلوبین در تصویر مجاور - عمل می کند. تجسم طرح های روبانی با درون یابی یک منحنی صاف از طریق ستون فقرات پلی پپتیدی ایجاد می شوند. مارپیچ های آلفا به صورت نوارهای مارپیچ یا لوله های ضخیم، صفحات بتا به شکل فلش، و سیم پیچ ها یا حلقه های غیر تکراری به عنوان خطوط یا لوله های نازک نشان داده می شوند. جهت زنجیره پلی پپتیدی به صورت موضعی با فلش ها نشان داده می شود و ممکن است به طور کلی با یک سطح شیب دار رنگی در طول نوار نشان داده شود. [ ۱]
طرح های نواری، ساده و در عین حال قدرتمند هستند و مبانی بصری ساختار مولکولی ( پیچش، تا خوردگی و باز شدگی ) را بیان می کنند. این روش با موفقیت آرایش کلی ساختارهای پروتئینی را به تصویر کشیده است که ماهیت سه بعدی آنها را منعکس می کند و امکان درک بهتر این اجسام پیچیده را هم توسط متخصصان زیست شناسی ساختاری و هم توسط دانشمندان، دانشجویان، [ ۲] و عموم مردم فراهم می کند.