فرایند طراحی مدار می تواند دامنه وسیعی همچون طراحی سیستم های الکترونیکی پیچیده، ترانزیستورها ویا مدارهای مجتمع داشته باشد. برای طراحی های ساده، این فرایند می تواند توسط یک نفر و بدون برنامه یا طبق ساختاری دقیق صورت بگیرد اما برای طراحی های پیچیده تر تیم هایی از مهندسان، برنامه ریزی دقیق و شبیه سازی های کامپیوتری مورد نیاز خواهد بود.
طراحی قراردادی یا رسمی مدار معمولاً شامل مراحل زیر می شود:
• یادداشت نمودن خصوصیات و مشخصات مورد نیاز مدار بعد از نشست با سفارش دهنده
• ارائه طرح پیشنهادی تخصصی با توجه به درخواست های مشتری
• طراحی شماتیک مدار درخواست شده بر روی کاغذ
• محاسبه دقیق مقادیر قطعات با توجه به مشخصات عملیاتی و شرایط حاکم بر مدار
• اجرا کردن شبیه سازی به جهت تأیید درستی طراحی
• آماده کردن و ساخت مدار با استفاده از برِد بُرد یا دیگر روش های تهیه نمونه های آزمایشی، برای تست کردن مدار در شرایط مشخص شده
• اجرای هر گونه اصلاحات در طراحی برای بهبود طراحی
• انتخاب روش ساخت مناسب، قطعات و مواد مورد نیاز صحیح
• طراحی و آماده سازی نقشه مدار چاپی با در نظر گرفتن تمامی موارد مکانیکی باتوجه به نیاز سفارش دهنده
• تست نمونه های نهایی مدار طراحی شده برای اطمینان از کارکرد صحیح مدار
• ساخت نمونه نهایی
فرایند طراحی مدار با توجه به معیارهایی آغاز می شود، که عملکرد طراحی نهایی را مشخص می کنند اما به چگونگی دستیابی به طراحی اشاره ای ندارند. معیارهای آغازین به صورت ابتدایی، توصیف جزئیات تخصصی مداری هستند، که سفارش دهنده مد نظر دارد و می تواند شامل پاره ای از مشخصات الکترونیکی مانند نوع سیگنال ورودی و خروجی، تغذیه های در دسترس و مقدار جریان مجاز مصرفی باشد. این خصوصیات همچنین می توانند شامل برخی از ویژگی ها و پارامترهای فیزیکی مانند اندازه، وزن، مقاومت در برابر رطوبت، دامنه تحمل دما، گرمای خروجی، حد تغییرات مجاز لرزش و شتاب باشند.
در حالیکه طراحی مدار پیش می رود، ممکن است طراحان به خصوصیات مدار بازگشته و نکاتی را بهبود ببخشند یا اضافه کنند تا در مراحل پیشرفت طراحی ثبت شوند مانند کاهش ولتاژ ورودی یا اضافه کردن آزمایش هایی که برای کنترل کیفیت مدار لازم است. تغییر در خصوصیاتی که توسط مشتری ارائه شده اند قبل از نهایی شدن در اکثر موارد باید با مشتری هماهنگ شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطراحی قراردادی یا رسمی مدار معمولاً شامل مراحل زیر می شود:
• یادداشت نمودن خصوصیات و مشخصات مورد نیاز مدار بعد از نشست با سفارش دهنده
• ارائه طرح پیشنهادی تخصصی با توجه به درخواست های مشتری
• طراحی شماتیک مدار درخواست شده بر روی کاغذ
• محاسبه دقیق مقادیر قطعات با توجه به مشخصات عملیاتی و شرایط حاکم بر مدار
• اجرا کردن شبیه سازی به جهت تأیید درستی طراحی
• آماده کردن و ساخت مدار با استفاده از برِد بُرد یا دیگر روش های تهیه نمونه های آزمایشی، برای تست کردن مدار در شرایط مشخص شده
• اجرای هر گونه اصلاحات در طراحی برای بهبود طراحی
• انتخاب روش ساخت مناسب، قطعات و مواد مورد نیاز صحیح
• طراحی و آماده سازی نقشه مدار چاپی با در نظر گرفتن تمامی موارد مکانیکی باتوجه به نیاز سفارش دهنده
• تست نمونه های نهایی مدار طراحی شده برای اطمینان از کارکرد صحیح مدار
• ساخت نمونه نهایی
فرایند طراحی مدار با توجه به معیارهایی آغاز می شود، که عملکرد طراحی نهایی را مشخص می کنند اما به چگونگی دستیابی به طراحی اشاره ای ندارند. معیارهای آغازین به صورت ابتدایی، توصیف جزئیات تخصصی مداری هستند، که سفارش دهنده مد نظر دارد و می تواند شامل پاره ای از مشخصات الکترونیکی مانند نوع سیگنال ورودی و خروجی، تغذیه های در دسترس و مقدار جریان مجاز مصرفی باشد. این خصوصیات همچنین می توانند شامل برخی از ویژگی ها و پارامترهای فیزیکی مانند اندازه، وزن، مقاومت در برابر رطوبت، دامنه تحمل دما، گرمای خروجی، حد تغییرات مجاز لرزش و شتاب باشند.
در حالیکه طراحی مدار پیش می رود، ممکن است طراحان به خصوصیات مدار بازگشته و نکاتی را بهبود ببخشند یا اضافه کنند تا در مراحل پیشرفت طراحی ثبت شوند مانند کاهش ولتاژ ورودی یا اضافه کردن آزمایش هایی که برای کنترل کیفیت مدار لازم است. تغییر در خصوصیاتی که توسط مشتری ارائه شده اند قبل از نهایی شدن در اکثر موارد باید با مشتری هماهنگ شوند.
wiki: طراحی مدار