طبقه هشتم فلاسفه اسلامی

[ویکی فقه] طبقه هشتم فلاسفه اسلامی، طبقه شاگردان شاگردان بوعلی است، اعم از آن که واقعاً شاگرد شاگردان بوعلی بوده اند و یا با آن ها همزمان بوده اند.
ابوالعباس فضل بن محمد لوکری مروی. هم فیلسوف است و هم ادیب. احیاناً از او به «ادیب ابوالعباس لوکری» تعبیر می شود. شاگرد بهمنیار بوده است. کتاب معروفی دارد به نام بیان الحق بضمان الصدق که هنوز چاپ نشده ولی نسخه هایش موجود است و مورد اعتنای فلاسفه بعد از خودش است.در الهیات اسفار از او نام برده است. او به داشتن حوزه و تربیت شاگردان معروف است. بیهقی در تتمه صوان الحکمه می گوید: «فلسفه به وسیله لوکری در خراسان انتشار یافت». محمود محمد خضیری استاد جامع الازهر در مقاله ای که به مناسبت هزاره ابن سینا در بغداد در کتابی به نام الکتاب الذهبی للمهرجان الالفی لذکری ابن سینا چاپ شده
الکتاب الذهبی للمهرجان الالفی لذکری ابن سینا، ص۵۵.
ابوالحسن سعید بن هبةاللّه بن حسین ابن ابی اصیبعه می گوید: در طب ممتاز بود و در علوم حکمیه بافضل. وی شاگرد ابوالفضل کتیفات و عبدان کاتب بوده
ابن ابی اصیبعه، ابوالعباس، عیون الانباء، ج۱، ص۳۴۳.
حجة الحق، ابوالفتح عمر بن ابراهیم خیامی نیشابوری، معروف به خیام. فیلسوف و ریاضی دان و احتمالاً شاعر بوده است و شهرت جهانی دارد اما متاسفانه شهرت خیام به اشعار منسوب به اوست نه به فلسفه و ریاضیات، مخصوصاً ریاضیات که ارزش فراموش ناشدنی در این فنون داشته است. اشعار منسوب به خیام که اکثریت قریب به اتفاق آنها از خود او نیست، به او چهره ای داده کاملاً مغایر با چهره واقعی او، یعنی چهره یک انسان شکاک پوچی گرای دم غنیمت شمار غیرمسؤول.شاعری انگلیسی به نام فیتز جرالد که رباعیات او را- و بنا بر گفته آقای تقی زاده گاهی با تحریف و تغییر معنی- به زبانی فصیح به شعر ترجمه کرده، بیش از هرکس دیگر موجب این شهرت کاذب شده است.
← رساله های فلسفی
...