ضیاء القلوب

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ضیاء القلوب یکی از تألیفات فاضل محمد بن عبدالفتاح تنکابنی مشهور به فاضل سراب است.وی از عالمان بزرگ اواخر عصر صفوی بود.ضیاء القلوب،که ترجمه کتاب «سفینة النجاة»وی می باشد حاوی مباحثی است پیرامون علم کلام شیعه که بیشتر به موضوع امامت پرداخته و با نقل شبهات مخالفان به پاسخ و ردّ آنها می پردازد.
نظر مؤلف در بحث امامت در سه موضوع خلاصه می شود:
الف:اثبات امامت امیر- مؤمنان علی علیه السلام.پس از اثبات نبوت نبی مکرم اسلام صلی اللّه علیه و آله، به حق معتقد است که با اثبات امامت امیر مؤمنان حقانیت مذهب شیعه به اثبات می رسد.پس از اثبات امامت امام اول، بقیّۀ امامان شیعه نیز با توجه به روایات و تواریخ ثابت می گردند.لذا در اثبات امامت سایر امامان بحث را کوتاه کرده است.
ب:ابطال امامت خلفا:مؤلف با نقل ادلۀ اهل سنت و موشکافی در مطالب آنها، با بهره گیری از سیره و تاریخ خلفا، به ردّ آنان می پردازد.
ج:مؤلف در نقد نظریه خلافت از شیوه ای دیگر استفاده می کند.بیان تعلیلات، مخالفت ها، بدعت ها و نقض های بی شماری که آنها در امر قرآن و سنت داشته اند، عامی منصف را بدان می دارد که در تقوای آنها تجدید نظر کند و آمادۀ پذیرش حق شود.از این رو گرچه مباحث مطاعن،جزئی از مباحث امامت نیست ولی خود نیز مستقلا اهمیت دارد.بنابراین مؤلف برای آن اهمیتی خاص قائل شده است.

[ویکی شیعه] ضیاء القلوب (کتاب). ضیاءُ القُلوب (نور دل ها)، کتابی کلامی به زبان فارسی ازمحمد بن عبدالفتاح تنکابنی، ترجمه فارسی «سفینة النجاة» نوشته خود او. این اثر حاوی مباحثی پیرامون کلام امامیه است که در چهار مقصد نگاشته و بیشتر به موضوع امامت پرداخته و با نقل شبهات مخالفان، به پاسخ و رد آنان می پردازد.
مُحَمَّد بن عبدالفَتّاح تُنِکابُنی(۱۰۴۰-۱۱۲۴ق)، معروف به فاضل سراب، از حکیمان، فقیهان و محدّثان شیعه در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم قمری. تنکابنی، فقه و فلسفه را به ترتیب نزد محمد باقر سبزواری و رجب علی تبریزی آموخت. وی همچنین نزد محمد تقی مجلسی، آقا حسین خوانساری و... شاگردی کرد. بسیاری از جمله میر محمد حسین خاتون آبادی از او اجازه روایت گرفته اند. از وی آثار بسیاری در فلسفه و فقه بر جای مانده است.
مؤلف در مقدمه ضیاء القلوب درباره علت ترجمه کتاب سفینة النجاة به فارسی چنین می گوید:

پیشنهاد کاربران

بپرس