صندوق امانات

صندوق امانات ( انگلیسی: Safe deposit box ) یک محفظه ایمن شده است، که معمولاً در یک گاوصندوق یا خزانه بانک بزرگتر نگهداری می شود. صندوق امانات معمولاً در بانک ها، اداره پست یا سایر موسسات مالی قرار دارد. صندوق امانات برای نگهداری اموال ارزشمند مانند گوهرسنگ، فلز گران بها، پول رایج، اوراق بهادار قابل فروش، کالای لوکس، اسناد مهم ( مثل وصیت نامه، اسناد ملکی، یا گواهی تولد ) یا داده های رایانه ای استفاده می شود که نیاز به محافظت در برابر دزدی، آتش سوزی، سیل، دستکاری یا سایر خطرات دارند. در ایالات متحده نه بانک ها و نه شرکت بیمه سپرده فدرال محتویات صندوق امانات را بیمه نمی کنند. یک فرد می تواند بیمه جداگانه ای برای صندوق امانات خریداری کند تا به عنوان مثال خطرات ناشی از سرقت، آتش سوزی، سیل یا حملات تروریستی و … پوشش دهد.
هتل ها، استراحتگاه ها و کشتی های گردشی گاهی اوقات صندوق های امانات یا گاوصندوق های کوچک را برای استفاده موقت در طول اقامت مشتریان خود ارائه می کنند. [ ۱] این امکانات ممکن است در پشت میز پذیرش قرار داشته باشند، یا به طور ایمن در اتاق های مهمان خصوصی برای حفظ حریم خصوصی وجود داشته باشند.
محتویات صندوق امانات ممکن است بر اساس نظریه حقوقی اموال متروک توقیف شود. [ ۲] همچنین ممکن است به دستور دادگاه از طریق صدور حکم تفتیش بازرسی و توقیف شوند. [ ۳]
در ایالات متحده و جاهای دیگر، صندوق امانات یک «خدمات قدیمی» در نظر گرفته می شود و بسیاری از شعب بانک های جدید هیچ صندوق اماناتی ندارند. [ ۴] در قرن بیستم، شعب بانک ها معتبرتر بودند. در قرن بیست و یکم، فضا باارزش تر از آن است که صرف محلی برای صندوق امانات شود و اجاره دادن زمین ارزش بیشتری پیدا کرده است و بسیاری از بانک ها این خدمات را کمکی برای کسب و کار اصلی خود می دانند. به علاوه، علی رغم تصور عمومی از صندوق های امانات به عنوان فضایی بسیار امن، انگیزه کمی از سوی بانک ها وجود دارد که واقعاً امنیت این صندوق امانات را تضمین کنند. هیچ قانون فدرالی در ایالات متحده در مورد این موضوع یا قوانینی دیگری وجود ندارد که در صورت سرقت یا تخریب اموال ذخیره شده در صندوق امانات، به مشتریان غرامت پرداخت شود. [ ۴]