صلیب مسیحی یا چلیپای ترسایی به نشانه ای مانند ✞ گفته می شود. چلیپا گونه های جورواجوری دارد و ترسایان آن را در جایگاه نماد ترساگری به کار می برند. چلیپا از نمادهای آیین مهرپرستی نیز می باشد. [ ۱]
در واژه نامه ی دهخدا آمده است: صلیب. ( ع اِ ) چوبی است که ترسایان در زُنّار بندند، و به فارسی آن را چلیپا گویند؛ و نوشته اند که صلیب معرّب چلیپ است. ( غیاث اللغات ) . » البته مصحح برهان قاطع ذیل کلمهٔ «چلیپا» به غلط توضیح داده که چلیپا مأخوذ از آرامیِ «صلیبا» ( عربیِ «صلیب» ) است. این توضیح غلط است و در فارسی حرف «ص» عربی به «چ» تبدیل نمی شود، بلکه برعکس، «چ» فارسی در زبان عربی به «ص» و «ش» و «تش» تبدیل می شود. فردوسی گوید:
داغی است مر شتران را بر شکل چلیپا. ( منتهی الارب ) . در عهد عتیق مجازات مرگ سنگسار بود، ولی گاه مردار ها بر درختی می ماندند تا برای آنان که سرپیچی می کردند هشداری بی چون و چرا باشد ( یوشع ۱۰:۲۶، تثنیه ۲۱:۲۲–۲۳ ) . یهودیان مرگ این دسته مردم را به مانند نفرین خدا بر زندگی شان می انگاشتند ( غلاطیان ۳:۱۳ ) ، و مردار آن ها می بایست پیش از فروشُدِ آفتاب شب به خاک سپرده می شد ( یوحنا ۱۹:۳۱ ) . چلیپا ی عیسی، بر پایه ی نشان های عهد جدید، یادآور همان درختی است که در عهد عتیق نماد نفرین و خواری بود ( اعمال ۵:۳۰، ۱۰:۳۹، اول پطرس ۲:۲۴ ) .
کارنامه ی گذشتگان گواه آن است که فنیقی ها و کارتاژها کِیفَرِ جان ستاندن با چلیپا را گاه انجام می دادند، ولی این رومیان بودند که کاربرد گسترده ی آن را همه گیر کردند. تنها بردگان و بدترین تبهکاران به چلیپا کشیده می شدند. بر پایه ی آیین ترسایی، پطرس، پیغمبر عیسی مسیح، به سانِ وارونه به چلیپا کشیده شد، و این رخداد با گواه های تاریخی دیگر همخوانی دارد.
رومیان به سه شیوه دار ( چلیپا ) به پا می کردند؛ یکی T - گونه است که برخی بر این باورند که نماد یکی از خدایان به نام تموز است. دیگری X - گونه است که برخی از حواریون مسیح مانند اندریاس قدیس را بر آن به چلیپا کشیده شده، کردند. ولی گونه ی همگانی آن ریختی است که گزارش های انجیل با آن هم خوانی دارد ( متی ۲۷:۳۷، مرقس ۱۵:۲۶، لوقا ۲۳:۳۸ و یوحنا ۱۹:۱۹–۲۲ ) .
در گذشته های دور، چلیپا نماد صلح و دوستی بوده است؛ برای نمونه، « آمن هوتپ چهارم» ( یکی از فراعنهٔ مصر و سرشناس به «آخناتون» ) ، که مردی صلح جو بود، برای پادشاهان کشورهای دیگر چلیپا های زرین به نشانه ی صلح می فرستاد تا از جنگ جلوگیری کند. در آیین مهرپرستی یا میتراییسم، چلیپا نماد خورشید بود؛ نمونه ی آن در نقش رستم و چلیپای ایرانی هست. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر واژه نامه ی دهخدا آمده است: صلیب. ( ع اِ ) چوبی است که ترسایان در زُنّار بندند، و به فارسی آن را چلیپا گویند؛ و نوشته اند که صلیب معرّب چلیپ است. ( غیاث اللغات ) . » البته مصحح برهان قاطع ذیل کلمهٔ «چلیپا» به غلط توضیح داده که چلیپا مأخوذ از آرامیِ «صلیبا» ( عربیِ «صلیب» ) است. این توضیح غلط است و در فارسی حرف «ص» عربی به «چ» تبدیل نمی شود، بلکه برعکس، «چ» فارسی در زبان عربی به «ص» و «ش» و «تش» تبدیل می شود. فردوسی گوید:
داغی است مر شتران را بر شکل چلیپا. ( منتهی الارب ) . در عهد عتیق مجازات مرگ سنگسار بود، ولی گاه مردار ها بر درختی می ماندند تا برای آنان که سرپیچی می کردند هشداری بی چون و چرا باشد ( یوشع ۱۰:۲۶، تثنیه ۲۱:۲۲–۲۳ ) . یهودیان مرگ این دسته مردم را به مانند نفرین خدا بر زندگی شان می انگاشتند ( غلاطیان ۳:۱۳ ) ، و مردار آن ها می بایست پیش از فروشُدِ آفتاب شب به خاک سپرده می شد ( یوحنا ۱۹:۳۱ ) . چلیپا ی عیسی، بر پایه ی نشان های عهد جدید، یادآور همان درختی است که در عهد عتیق نماد نفرین و خواری بود ( اعمال ۵:۳۰، ۱۰:۳۹، اول پطرس ۲:۲۴ ) .
کارنامه ی گذشتگان گواه آن است که فنیقی ها و کارتاژها کِیفَرِ جان ستاندن با چلیپا را گاه انجام می دادند، ولی این رومیان بودند که کاربرد گسترده ی آن را همه گیر کردند. تنها بردگان و بدترین تبهکاران به چلیپا کشیده می شدند. بر پایه ی آیین ترسایی، پطرس، پیغمبر عیسی مسیح، به سانِ وارونه به چلیپا کشیده شد، و این رخداد با گواه های تاریخی دیگر همخوانی دارد.
رومیان به سه شیوه دار ( چلیپا ) به پا می کردند؛ یکی T - گونه است که برخی بر این باورند که نماد یکی از خدایان به نام تموز است. دیگری X - گونه است که برخی از حواریون مسیح مانند اندریاس قدیس را بر آن به چلیپا کشیده شده، کردند. ولی گونه ی همگانی آن ریختی است که گزارش های انجیل با آن هم خوانی دارد ( متی ۲۷:۳۷، مرقس ۱۵:۲۶، لوقا ۲۳:۳۸ و یوحنا ۱۹:۱۹–۲۲ ) .
در گذشته های دور، چلیپا نماد صلح و دوستی بوده است؛ برای نمونه، « آمن هوتپ چهارم» ( یکی از فراعنهٔ مصر و سرشناس به «آخناتون» ) ، که مردی صلح جو بود، برای پادشاهان کشورهای دیگر چلیپا های زرین به نشانه ی صلح می فرستاد تا از جنگ جلوگیری کند. در آیین مهرپرستی یا میتراییسم، چلیپا نماد خورشید بود؛ نمونه ی آن در نقش رستم و چلیپای ایرانی هست. [ نیازمند منبع]
wiki: صلیب مسیحی