صفا

[ویکی اهل البیت] (به فتح اول)، صفا، صفوان، و صفواء، هر سه به معنای تخته سنگ پهن و صاف است.
در آیه شریفه آمده است: «إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِاللَّهِ...» و پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «از آن آغاز کنید که خداوند بدان آغاز کرده است». بنابراین، در سعی حج و عمره، آغاز کردن سعی از صفا و ختم نمودن آن به مروه واجب گردید. صفا تپه ای سنگلاخی است که آغاز مسعی از جنوب است و سعی از محل آن شروع می شود.
در گذشته، صفا چسبیده به کوه ابوقبیس بود اما در دوره حکومت سعودی به هنگام توسعه حرم جدید، بین این دو کوه آبراهه ای برای سیل شکافته شد. برای این کار کوه را تراشیدند و بدین ترتیب، آب از میان مسجد و کوه جریان می یابد.

[ویکی الکتاب] معنی صَفّاً: صف - صفی وصف نشدنی ( اگر مفعولٌ فیه واقع شده باشد)
معنی صَفْوَانٍ: سنگ صاف و سخت ( هم معنی با کلمه صفا)
معنی مَرْوَةَ: نام کوهی بوده در نزدیکی کعبه که یکی از اعمال حج ، هفت مرتبه طی کردن مسافت بین محل این کوه و کوه صفا است با نام سعی صفا و مروه (فاصله این دو کوه حدود ۴۲۰ متر است کلمه صفا در لغت به معنای سنگ سخت و صاف است ، و کلمه ی مروه نیز به معنای سنگ سخت است . ا...
معنی مُقَصِّرِینَ: کوتاه کنندگان - آنان که عمل تقصیر را انجام می دهند ( یکی از اعمال حج که کوتاه کردن ناخن بعد از سعی صفا و مروه می باشد و با این عمل از احرام خارج می شوند)
معنی غِلْمَانٌ: غلامان -جوانان - نوجوانان- پسربچه ها - خدمتکاران (غلمان نیز مانند حور از مخلوقات بهشتیند ، که از شدت زیبایی و صفا و حسن مانند لؤلؤای هستند که از ترس دستبرد اجانب در گنجینهاش جای میدهند )
معنی لْیَطَّوَّفُواْ: باید که طواف کنند(در اصل "لِیَطَّوَّفُواْ "(صیغه امر غائب بوده )که با اضافه شدن واو برای سهولت لام ساکن شده است. معنای طواف کردن ، دور چیزی گردش کردن است ، که از یک نقطه نسبت به آن چیز شروع شود و به همان نقطه برگردد لذا معنای طواف در عبارت "وَلْیَطَّ...
معنی مَّعِینٍ: آب جاری بر روی زمین (در عبارت"وَءَاوَیْنَاهُمَا إِلَیٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ:هر دو را به سرزمینی بلند که جایی هموار و چشمه سار بود منزل دادیم ")-زلال (کلمه معین در نوشیدنیها به معنای آن نوشیدنی است که از پشت ظرف دیده شود ، مانند آب و شرا...
ریشه کلمه:
صفف (۱۴ بار)

«صَفّ» در اصل، معنای مصدری دارد، و به معنای قرار دادن چیزی در خط صاف است، ولی در اینجا معنای اسم فاعل را دارد.
. صفّ به معنی صف کشیدن و در صف کردن است. لازم و متعدی به کار می‏رود و آن این که اشیاء مانند انسان و غیره در یک ردیف و خط مستوی قرار گیرند. ، . صفّاً در هر دو آیه ممکن است مفعول مطلق باشد. و ممکن است جمع صافّ و نصب آن برای حالیّت باشد چنانکه طبرسی و راغب گفته‏اند. در اقرب از جمله معانی صفّ گفته: القوم المصطفّون». * . معنی آیات در «تلی» مشروحاً گذشت. ایضاً صفّ به معنی باز کردن پرنده هاست بالهای خود را به طوری که حرکت نکند در اقرب آمده . هردر آسمان‏ها و زمین اند و پرندگان بال گشوده خدا را تسبیح می‏کنند. . ظاهراً مراد از «صافّاتٍ وَ یَقْبِضْنَ»بیان پرواز از پرندگان است و حقیقت آن گشودن بال و جمع کردن آن است. و به قولی: بعضی از آنها بال گشوده اند و بعضی بال زن به معنی صنبف و دفیف. * . این آیه بنا به ما قبل آن، قول جنّ‏ها استو گفته‏اند آن کلام ملائکه است رجوع شود به «تلی» تفسیر «وَالتّالِیاتِ ذِکْراً». * . نام خدا را در آن حال که به پا ایستاده‏اند بر آنهایاد کنید. صوّاف جمع صافّه است. مراد شتران قربانی است که ایستاده و بسته شده‏اند به قول ابن عباس. در جوامع الجامع فرموده: در حالیکه ایستاده و دستها و پاهایشان را صف کرده و دست هایشان تا زانو بسته شده است. المیزان از کافی از عبداللّه بن سنان از امام صادق علیه السلام درباره «فَاذْکُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلَیْها صَوافَّ» نقل کرده که فرموده: آن در موقعی است که صف کرده شوند از برای نحر دو دستش از پا تا زانو بسته می‏شود... * . یعنی: کاسه‏های نهاده. و پشتی‏های صف کرده (ردیف هم).