صخابه

[ویکی فقه] صَخّابَه، به زن فریادکش و پر سر و صدا می گویند و از عنوان یاد شده در باب نکاح نام برده اند.
صَخْب در لغت به معنای فریاد زدن و سر و صدا کردن آمده است و صخّابه بر زنی اطلاق می شود که بسیار فریاد می کشد و سر و صدا به راه می اندازد. برخی لغویان صخّابه را به سلیطه، زن بدزبان و سلطه جو معنا کرده اند.
حکم فقهی
از جمله زنانی که ازدواج با آنان کراهت دارد، صخّابه است.