صحار

شهرستان صُحار ( به عربی: ولایة صُحار ) یکی از شهرستان های استان باطنه شمالی در منطقهٔ باطنه در کشور پادشاهی عمان است. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
این شهر یکی از مراکز مهم منطقهٔ باطنه است و در ۲۴۰ کیلومتری شمال شهر مسقط، پایتخت عمان، واقع شده است. جمعیت این شهر ۱۰۴٬۳۱۲ نفر است. [ ۴]
شهر صُحار در دوران قدیم از مهم ترین مناطق تولید مس و صادرات آن بوده است. [ ۵]
صُحار زمانی یکی از بزرگ ترین بنادر تجارتی منطقه به شمار می آمد، تا جایی که با دو بندر بزرگ آن دوران، سیراف و بصره، رقابت داشته است. [ ۵]
این شهر قبل از اسلام و در دوران حکومت پادشاهان جیفر و عبد، دو پسران آل جلندی، پایتخت عمان بوده است. بعد از اسلام، صُحار مرتبهٔ پایتختیِ کشور را از دست داد، اما به عنوان بزرگ ترین بندر تجارتی باقی ماند. [ ۳]
امروزه صُحار، شهری آباد و پررونق است. [ ۳]
جمعیت آن در حدود ۱۰۴٬۳۱۲ نفر است.
پیشه مردم صُحار ماهی گیری، کشاورزی و تجارت است. از مهمترین ره آوردهای این شهرستان، «حلوای عمان» ( مسقطی ) ، و از مهمترین صنعت های آن، آهنگری و نقره سازی است. باضافه دستبافی منسوجات نخل خرما و دامداری در بعضی از مناطق این شهرستان. [ ۶]
در صُحار آثار باستانی گوناگونی وجود دارد. بارزترین آثار این شهرستان «قلعهٔ صحار» است، این قلعه از لحاظ حفظ امنیت در دوران گذشته در باطنه، یکی از مهم ترین قلعه های منطقهٔ باطنه است. تاریخ بنای این قلعه به دوران اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم میلادی می رسد. این قلعه در سال ۱۹۸۰ میلادی بازسازی شده است. قلعهٔ مذکور در سمت جنوبیِ شهر واقع شده است و «امراء هرمز» در دوران حکومت پادشاهان بنی نبهان آن را بنیان نهاده اند. در درون این قلعه تونلی به طول ۱۰ کیلومتر وجود دارد و به شهرستان بریمی منتهی می شود. چند حلقه چاه آب شیرین در درون قلعه وجود دارد. [ ۲] در طبقهٔ پایینیِ قلعه قبری وجود دارد که به «قبر ثوینی بن سعید بن سلطان» مشهور است. همچنین چند دروازهٔ بزرگ و کوچک در صُحار وجود دارد که آب آنها از وسط شهرستان می گذرد. مشهورترین آنها «وادی حیبی»، «وادی عاهن» و «وادی الجزی» است. [ ۵] در صُحار جاهای گردشگری و اماکن تفریح و چند هتل ممتاز و استراحتگاه وجود دارد. [ ۵]