[ویکی فقه] صبغة الله بن روح الله بروجی. بروجی فرزند روح الله بن جمال الله حسینی کاظمی شیخ طریقت عشقیه شطاریه در شبه قاره هند بود.
بروجی ، صِبْغة الله ، شیخ طریقت عشقیه شطاریه در شبه قاره در قرن دهم و یازدهم . او فرزند روح الله بن جمال الله حسینی کاظمی بود محمدیوسف عمری نسب او را چنین آورده است: صبغة الله بن روح الله بن سید احمدبن عبدالفتاح حسینی کاظمی. لقب وی را مجدالدین ذکر کرده اند. وی در ۹۵۲ در بَروج (گجرات هند متولد شد. مادرش، دختر سیدشاه کمال صوفی، خلیفه و داماد محمد گیسودراز بود. نیاکان وی از اصفهان به بروج نقل مکان کرده اند. صبغة الله بروجی مقدمات را در زادگاه خود (بهروج یا بروج) فرا گرفت، سپس به احمدآباد رفت و شاگرد وجیه الدین علوی گجراتی شد و نه سال در خدمت او ماند و از او اجازه ارشاد در طریقت شطاریه گرفت. وی در حدود ۹۹۹ به حج رفت و پس از مراجعت پنج سال در بیجاپور به تدریس مشغول شد. بار دیگر عازم حرمین شریفین شد و در ۱۰۰۵ در مدینه منوّره اقامت گزید. بروجی ده سال آخر عمر خود را به تدریس و ترویج طریقه شطّاریه در مدینه گذراند و در آن جا خانقاهی نیز بنیان نهاد. او در ۱۶جمادی الاولی ۱۰۱۵ وفات یافت و در جنة البقیع به خاک سپرده شد. شاگردان و مریدان بروجی بروجی در هند و مدینه شاگردان و مریدان بسیار داشت، از آن جمله اند: محمد غوثی ماندوی مؤلف گلزار ابرار، سید اسعد بلخی، شیخ محیی الدین مصری، ملاشیخ الیاس کُردی مدنی و ملانظام الدین سندوی. آثار و تألیفات بوجی صبغة الله بروجی دارای آثار و تألیفاتی است به زبان عربی: حاشیة علی تفسیرالبیضاوی که در بلاد روم شهرت یافت و متداول شد. ترجمة عربی جواهرالخمسة محمد غوث گوالیری؛ کتاب الوحده،اراءة الدّقائق فی شرح مرآة الحقایr، رسالتان فی الصنعة الجابریه، رسالة فی الجفر، و مالایسع المرید ترکه کل یوم من سنن القوم. فهرست منابع (۱) عبدالحی حسنی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع والنواظر، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/ ۱۹۶۲ـ۱۹۸۹. (۲) رحمان علی، تذکرة علمای هند، لکهنو ۱۹۱۴. (۳) محمد یوسف عمری، خانوادة قاضی بدرالدوله، مدرس ۱۹۶۰. (۴) محمد غوثی، گلزار ابرار، نسخة خطی کتابخانه جان رایلندز، منچستر، ش ۱۸۵. (۵) محمد امین بن فضل الله محبّی، خلاصة الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر، بیروت.
بروجی ، صِبْغة الله ، شیخ طریقت عشقیه شطاریه در شبه قاره در قرن دهم و یازدهم . او فرزند روح الله بن جمال الله حسینی کاظمی بود محمدیوسف عمری نسب او را چنین آورده است: صبغة الله بن روح الله بن سید احمدبن عبدالفتاح حسینی کاظمی. لقب وی را مجدالدین ذکر کرده اند. وی در ۹۵۲ در بَروج (گجرات هند متولد شد. مادرش، دختر سیدشاه کمال صوفی، خلیفه و داماد محمد گیسودراز بود. نیاکان وی از اصفهان به بروج نقل مکان کرده اند. صبغة الله بروجی مقدمات را در زادگاه خود (بهروج یا بروج) فرا گرفت، سپس به احمدآباد رفت و شاگرد وجیه الدین علوی گجراتی شد و نه سال در خدمت او ماند و از او اجازه ارشاد در طریقت شطاریه گرفت. وی در حدود ۹۹۹ به حج رفت و پس از مراجعت پنج سال در بیجاپور به تدریس مشغول شد. بار دیگر عازم حرمین شریفین شد و در ۱۰۰۵ در مدینه منوّره اقامت گزید. بروجی ده سال آخر عمر خود را به تدریس و ترویج طریقه شطّاریه در مدینه گذراند و در آن جا خانقاهی نیز بنیان نهاد. او در ۱۶جمادی الاولی ۱۰۱۵ وفات یافت و در جنة البقیع به خاک سپرده شد. شاگردان و مریدان بروجی بروجی در هند و مدینه شاگردان و مریدان بسیار داشت، از آن جمله اند: محمد غوثی ماندوی مؤلف گلزار ابرار، سید اسعد بلخی، شیخ محیی الدین مصری، ملاشیخ الیاس کُردی مدنی و ملانظام الدین سندوی. آثار و تألیفات بوجی صبغة الله بروجی دارای آثار و تألیفاتی است به زبان عربی: حاشیة علی تفسیرالبیضاوی که در بلاد روم شهرت یافت و متداول شد. ترجمة عربی جواهرالخمسة محمد غوث گوالیری؛ کتاب الوحده،اراءة الدّقائق فی شرح مرآة الحقایr، رسالتان فی الصنعة الجابریه، رسالة فی الجفر، و مالایسع المرید ترکه کل یوم من سنن القوم. فهرست منابع (۱) عبدالحی حسنی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع والنواظر، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/ ۱۹۶۲ـ۱۹۸۹. (۲) رحمان علی، تذکرة علمای هند، لکهنو ۱۹۱۴. (۳) محمد یوسف عمری، خانوادة قاضی بدرالدوله، مدرس ۱۹۶۰. (۴) محمد غوثی، گلزار ابرار، نسخة خطی کتابخانه جان رایلندز، منچستر، ش ۱۸۵. (۵) محمد امین بن فضل الله محبّی، خلاصة الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر، بیروت.
[ویکی فقه] بروجی فرزند روح الله بن جمال الله حسینی کاظمی شیخ طریقت عشقیه شطاریه در شبه قاره هند بود.
بروجی ، صِبْغة الله ، شیخ طریقت عشقیه شطاریه در شبه قاره در قرن دهم و یازدهم . او فرزند روح الله بن جمال الله حسینی کاظمی بود
محمدیوسف عمری نسب او را چنین آورده است: صبغة الله بن روح الله بن سید احمدبن عبدالفتاح حسینی کاظمی.
لقب وی را مجدالدین ذکر کرده اند.
وی در ۹۵۲ در بَروج (گجرات هند متولد شد.
مادرش، دختر سیدشاه کمال صوفی، خلیفه و داماد محمد گیسودراز بود.
نیاکان وی از اصفهان به بروج نقل مکان کرده اند.
صبغة الله بروجی مقدمات را در زادگاه خود (بهروج یا بروج) فرا گرفت، سپس به احمدآباد رفت و شاگرد وجیه الدین علوی گجراتی شد و نه سال در خدمت او ماند و از او اجازه ارشاد در طریقت شطاریه گرفت.
وی در حدود ۹۹۹ به حج رفت و پس از مراجعت پنج سال در بیجاپور به تدریس مشغول شد.
بار دیگر عازم حرمین شریفین شد و در ۱۰۰۵ در مدینه منوّره اقامت گزید.
بروجی ده سال آخر عمر خود را به تدریس و ترویج طریقه شطّاریه در مدینه گذراند و در آن جا خانقاهی نیز بنیان نهاد.
او در ۱۶جمادی الاولی ۱۰۱۵ وفات یافت و در جنة البقیع به خاک سپرده شد.
شاگردان و مریدان بروجی
بروجی در هند و مدینه شاگردان و مریدان بسیار داشت، از آن جمله اند: محمد غوثی ماندوی مؤلف گلزار ابرار، سید اسعد بلخی، شیخ محیی الدین مصری، ملاشیخ الیاس کُردی مدنی و ملانظام الدین سندوی.
آثار و تألیفات بوجی
صبغة الله بروجی دارای آثار و تألیفاتی است به زبان عربی: حاشیة علی تفسیرالبیضاوی که در بلاد روم شهرت یافت و متداول شد.
ترجمة عربی جواهرالخمسة محمد غوث گوالیری؛ کتاب الوحده،اراءة الدّقائق فی شرح مرآة الحقایr، رسالتان فی الصنعة الجابریه، رسالة فی الجفر، و مالایسع المرید ترکه کل یوم من سنن القوم.
بروجی ، صِبْغة الله ، شیخ طریقت عشقیه شطاریه در شبه قاره در قرن دهم و یازدهم . او فرزند روح الله بن جمال الله حسینی کاظمی بود
محمدیوسف عمری نسب او را چنین آورده است: صبغة الله بن روح الله بن سید احمدبن عبدالفتاح حسینی کاظمی.
لقب وی را مجدالدین ذکر کرده اند.
وی در ۹۵۲ در بَروج (گجرات هند متولد شد.
مادرش، دختر سیدشاه کمال صوفی، خلیفه و داماد محمد گیسودراز بود.
نیاکان وی از اصفهان به بروج نقل مکان کرده اند.
صبغة الله بروجی مقدمات را در زادگاه خود (بهروج یا بروج) فرا گرفت، سپس به احمدآباد رفت و شاگرد وجیه الدین علوی گجراتی شد و نه سال در خدمت او ماند و از او اجازه ارشاد در طریقت شطاریه گرفت.
وی در حدود ۹۹۹ به حج رفت و پس از مراجعت پنج سال در بیجاپور به تدریس مشغول شد.
بار دیگر عازم حرمین شریفین شد و در ۱۰۰۵ در مدینه منوّره اقامت گزید.
بروجی ده سال آخر عمر خود را به تدریس و ترویج طریقه شطّاریه در مدینه گذراند و در آن جا خانقاهی نیز بنیان نهاد.
او در ۱۶جمادی الاولی ۱۰۱۵ وفات یافت و در جنة البقیع به خاک سپرده شد.
شاگردان و مریدان بروجی
بروجی در هند و مدینه شاگردان و مریدان بسیار داشت، از آن جمله اند: محمد غوثی ماندوی مؤلف گلزار ابرار، سید اسعد بلخی، شیخ محیی الدین مصری، ملاشیخ الیاس کُردی مدنی و ملانظام الدین سندوی.
آثار و تألیفات بوجی
صبغة الله بروجی دارای آثار و تألیفاتی است به زبان عربی: حاشیة علی تفسیرالبیضاوی که در بلاد روم شهرت یافت و متداول شد.
ترجمة عربی جواهرالخمسة محمد غوث گوالیری؛ کتاب الوحده،اراءة الدّقائق فی شرح مرآة الحقایr، رسالتان فی الصنعة الجابریه، رسالة فی الجفر، و مالایسع المرید ترکه کل یوم من سنن القوم.
wikifeqh: صبغة_الله_حسینی_کاظمی