صاعد

برابر پارسی: باdرونده
معنی انگلیسی:
rising, ascending

فرهنگ اسم ها

اسم: صاعد (پسر) (عربی) (تلفظ: sāeed) (فارسی: صاعد) (انگلیسی: saeed)
معنی: بالارونده، صعودکننده، ( در نجوم ) ویژگیِ ستاره ای که نسبت به زمین از سمت شمال بر می آید، ( اَعلام ) صاعداندلسی: ( = ابوالقاسم صاعدابن احمد ) [، قمری] مورخ و اخترشناس مسلمان، مؤلف کتابی در تاریخ علم، معروف به طبقات الامم ( ترجمه )، نام یکی از مردان افسانه ای عرب باستان
برچسب ها: اسم، اسم با ص، اسم پسر، اسم عربی

لغت نامه دهخدا

صاعد. [ ع ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از صعود. بالابرآینده. ( منتهی الارب ). از پستی بسوی بلندی رونده. ( غیاث اللغات ). بالارونده. بَرشونده. مقابل هابط، بزیرشونده ، فروشونده. || قولهم : بلغ کذا فصاعداً؛ یعنی فوق آن. ( منتهی الارب ). || اصطلاحی ریاضی است. رجوع به ارثماطیقی شود. || ( اصطلاح نجوم ) معنی صاعدبرآینده بود و معنی هابط فرورونده و ستاره به شمال برآینده بود، تا عرض او به شمال همی افزاید. چون به غایت رسد و دست به کاستن کند به شمال فرورونده بود، تا آنگاه که از عقده بگذرد و به نیمه جنوبی افتد ازمایل ، تا عرض او به جنوب همی افزاید، فرورونده بود به جنوب ، تا به غایت رسد و آغازد کاستن ، برآینده شودبه جنوب و گونه دیگر از برآمدن و فروشدن قیاس او به زمین است و این چنان است که کوکب را به نطاق نخستین و دوم هابط خوانند و بر سیوم و چهارم صاعد و گروهی هابط آن را خوانند که به نطاق دوم و سوم باشد و صاعد آن را که به نخستین و چهارم باشد. و قیاس این بود به بعد اوسط. گونه دیگر نیز چنان است که کوکب را ازاول جدی تا آخر جوزا صاعد خوانند و از اول سرطان تاآخر قوس هابط خوانند. و گونه دیگری نیز چنان است که کوکب میان فلک نصف النهار و میان فلک نصف اللیل ، سوی مشرق صاعد بود و سوی مغرب هابط. ( التفهیم ص 144 ).
صاعد. [ ع ِ ] ( اِخ ) نام اسب بَلْعأبن قیس کنانی و نام اسب صخربن عمرو است. ( منتهی الارب ).
صاعد. [ ع ِ ] ( اِخ ) ( مولانا... ) از مردم شیراز معاصر امیر تیمور. آن هنگام که مولا قطب الدین در شیراز اموال مردم به بهانه ٔپیشکش بستد صاعد ماجرا به امیر تیمور رساند و او دستور مؤاخذت داد. ( حبیب السیر جزء سوم از ج 3 ص 168 ).
صاعد. [ ع ِ ] ( اِخ ) صاحب کشف الظنون گوید: او راست : کتاب الدعوات. ( کشف الظنون ، حرف کاف ).
صاعد. [ ع ِ ] ( اِخ ) ممدوح ابن الرّومی است. بحتری ابن الرومی را گفت : ابوعیسی بن صاعد قصیده ای از تو روایت کند که در حق پدر وی ( صاعد ) سروده ای و از من پرسید: چه صله ای به او دهم ؟ گفتم : برای هر بیت یک دینار. ( الموشح مرزبانی چ 1343 ص 338 ).
صاعد. [ ع ِ ] ( اِخ ) نام یکی از مردان افسانه ای عرب باستان. در فصل اول از باب هفدهم مجمل التواریخ و القصص درباره نسب عرب قحطانی و پادشاهان ایشان گوید: پس از گروه عاد زنی خواست و فرزندانش آمدند چون یعرب و جرهم و المعمر و صاعد و حمیر و منیع و حض. ( مجمل التواریخ و القصص چ 1318 هَ. ش. ص 146 ). امادینوری گوید: تزوج امراءة من العمالیق فولدت یعرب وجرهم و المعتمر و المتلمس و عاصماً و منیعاً و القطامی و عاضیاً و حمیر. ( حاشیه همان صفحه از بهار ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

ابن یحیی بن هبه الله بن توما بغدادی نصرانی مکنی به ابو الکرام از اطبائ و رجال عهد ناصر الدین الله ( مقت. ۶۲٠ ه. ق . ). وی در طبابت حاذق و از جوانمردی و امانت برخوردار بود و در زمان خلافت ناصر لدین الله منزلت وزرائ یافت . وی بدست دو سپاهی بقتل رسید .
صعودکننده، بالارونده، بالابر آینده
( اسم ) ۱ - بالا رونده صعود کننده . ۲ - بالا رو .
ابن یحیی بن هبه الله بن توما

فرهنگ معین

(عِ ) (اِفا. ) بالارونده ، صعود کننده .

فرهنگ عمید

ویژگی کسی یا چیزی که از پایین به بالا می رود، صعودکننده، بالارونده.

جدول کلمات

بالا رونده

مترادف ها

ascending (صفت)
صعودی، بالا رونده، صعود کننده، فراز پذیر، فرازی، صاعد، متصاعد
soaring (صفت)
صاعد

پیشنهاد کاربران

بپرس