شیعیان مسختی

[ویکی شیعه] شیعیان مِسخِتی یا ترک های آهیسکا گروهی از شیعیان که در ازبکستان، قزاقستان، آذربایجان و قرقیزستان پراکنده اند، اما بیشتر در دره فرغانه در ازبکستان زندگی می کنند. وطن اصلی مردم مسخت در همسایگی شرقی سرزمین آجاریا در جنوب گرجستان و در شمال شرقی مرز ترکیه و شمال ارمنستان قرار داشت. استالین، مردم این منطقه را در سال ۱۹۹۴ میلادی به ازبکستان، قزاقستان و قرقیزستان تبعید کرد.
سرزمین مسخت در همسایگی شرقی سرزمین آجاریا در جنوب گرجستان و در شمال شرقی مرز ترکیه و شمال ارمنستان قرار دارد که قسمت مهمی از سرزمین آخال، تسیخه است. استالین، شیعیان مسخه را به ازبکستان، قزاقستان و قرقیزستان تبعید کرد.
سرزمین مسخت در قرن شانزدهم میلادی به تصرف عثمانی ها درآمد و به دنبال این اقدام، مردم این منطقه مسلمان شدند و زبان ترکی نیز به زبان اول آن ها مبدل گشت. در سال ۱۸۳۸ میلادی، پس از آنکه روسیه سرزمین ماورای ارس از جمله گرجستان را با انعقاد عهدنامه ترکمنچای از ایران جدا کرد، بلافاصله در سال بعد به جنگ عثمانی پرداخت و منطقه مسخت را به تصرف خود درآورد. اکثریت مسختی ها، مسلمانان سنی مذهب و حنفی و همچنین گروه کوچکی از آن ها علی اللهی بودند که همچنان ترک زبان باقی مانده بودند. به همین سبب مسخت ها خود را «ترک های آهیسکا» می نامیدند.