شیست سبز سنگ دگرگونی است که تحت دما و فشار پایین و معمولاً بر اثر دگرگونی ناحیه ایی، غالباً در دماهای ۳۰۰ تا ۴۵۰ درجهٔ سانتی گراد ( ۵۷۰ تا ۸۴۰ درجهٔ فارنهایت ) و فشار ۲ الی ۷ کیلوبار ( ۱۴٬۵۰۰ الی ۵۸٬۰۰۰ پوند بر اینچ مربع psi ) شکل گرفته است. [ ۱] شیست سبز معمولاً دارای مقادیر فراوانی از کانی سبز همانند کلریت، سرپانتین، اپیدوت و کانی های صفحه ای همچون موسکویت و سرپانتین های صفحه ای می باشد. [ ۱] صفحه ایی بودن سبب تمایل به جدایش یا شیستوارگی می گردد. سایر کانی های معمول در این سنگ شامل کوارتز، ارتوکلاز، تالک، کانی های کربناته و آمفیبول ( اکتینولیت ) می باشد. [ ۱]
شیست سبز زمینهٔ اصلی تعریف سنگ شناختی سنگ های مافیک آتشفشانی دگرگونی یا دگرسانی است. در اروپا واژهٔ پاراسینیت در برخی موارد برای این نوع از سنگ ها به کار برده می شود. برخی اوقات گرین استون، شیست سبزی محسوب می گردد اما می تواند نوعی از سنگ بدون شیست وارگی و به خصوص از نوع متابازالت ( اسپیلیت یا پیکیریت ) باشد. رنگ سبز این سنگ بر اساس فراوانی و غالب بودن کانی های سبز کلریت، اکتینولیت و اپیدوت می باشد. با این حال در صورتی که پیروکسن های اولیه به کلریت یا اکتینولیت تبدیل نگردند، رنگ بازالت ها کاملاً سیاه باقی می ماند. به منظور توصیف نام یک سنگ می بایست از حالت شیست وارگی یا در برخی موارد از برگ وارگی یا لایه بندی استفاده نمود. سنگ های مشتق شده از بازالت، گابرو یا سنگ های مشابه شامل کانی های فلدسپار پلاژیوکلاز غنی از سدیم، کلریت، اپیدوت و کوارتز می باشند. [ ۲]
شیست سبز به عنوان نوعی از سنگ به واسطه حضور کانی های کلریت و اکتینولیت و در برخی موارد آلبیت یا اپیدوت تشخیص داده می شود. شیست سبز اغلب دارای بافت لبیدوبلاستیک، نماتوبلاستیک یا شیست وارگی است که در درجهٔ اول توسط کانی های کلریت و اکتینولیت مشخص می گردد. اندازهٔ دانه ها در درجهٔ اول با توجه به مجموعهٔ کانیایی، به ندرت درشت می باشد. کلریت و به میزان کمتر اکتینولیت به شکل معمول ویژگی های بلوری از جمله ریزدانه بودن، مسطح بودن یا حالت سوزنی شکل را از خود به نمایش می گذارند.
رخساره شیست سبز با توجه به شرایط خاص دما و فشار مورد نیاز بازالت دگرگونی به منظور شکل دهی کانی های کلریت، اکتینولیت و آلبیت متعلق به رخساره شیست سبز مشخص می گردد. رخساره شیست سبز حاصل فرایند دگرگونی دمای پایین و فشار متوسط می باشد. شرایط دگرگونی که باعث ایجاد مجموعه رخساره های شیست سبز می گردد در اصطلاح توالی رخساره بارووین و توالی کم فشار آبوکوما نامیده شده است. دمای تقریبی این فرایند ۴۰۰ الی ۵۰۰ درجه سانتی گراد ( ۷۵۰ الی ۹۳۰ درجه فارنهایت ) و عمق حدوث آن در حدود ۸ تا ۵۰ کیلومتر ( ۵ الی ۳۱ مایل ) است که به شکل معمول سنگ های رخساره شیست سبز را در خود جای داده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشیست سبز زمینهٔ اصلی تعریف سنگ شناختی سنگ های مافیک آتشفشانی دگرگونی یا دگرسانی است. در اروپا واژهٔ پاراسینیت در برخی موارد برای این نوع از سنگ ها به کار برده می شود. برخی اوقات گرین استون، شیست سبزی محسوب می گردد اما می تواند نوعی از سنگ بدون شیست وارگی و به خصوص از نوع متابازالت ( اسپیلیت یا پیکیریت ) باشد. رنگ سبز این سنگ بر اساس فراوانی و غالب بودن کانی های سبز کلریت، اکتینولیت و اپیدوت می باشد. با این حال در صورتی که پیروکسن های اولیه به کلریت یا اکتینولیت تبدیل نگردند، رنگ بازالت ها کاملاً سیاه باقی می ماند. به منظور توصیف نام یک سنگ می بایست از حالت شیست وارگی یا در برخی موارد از برگ وارگی یا لایه بندی استفاده نمود. سنگ های مشتق شده از بازالت، گابرو یا سنگ های مشابه شامل کانی های فلدسپار پلاژیوکلاز غنی از سدیم، کلریت، اپیدوت و کوارتز می باشند. [ ۲]
شیست سبز به عنوان نوعی از سنگ به واسطه حضور کانی های کلریت و اکتینولیت و در برخی موارد آلبیت یا اپیدوت تشخیص داده می شود. شیست سبز اغلب دارای بافت لبیدوبلاستیک، نماتوبلاستیک یا شیست وارگی است که در درجهٔ اول توسط کانی های کلریت و اکتینولیت مشخص می گردد. اندازهٔ دانه ها در درجهٔ اول با توجه به مجموعهٔ کانیایی، به ندرت درشت می باشد. کلریت و به میزان کمتر اکتینولیت به شکل معمول ویژگی های بلوری از جمله ریزدانه بودن، مسطح بودن یا حالت سوزنی شکل را از خود به نمایش می گذارند.
رخساره شیست سبز با توجه به شرایط خاص دما و فشار مورد نیاز بازالت دگرگونی به منظور شکل دهی کانی های کلریت، اکتینولیت و آلبیت متعلق به رخساره شیست سبز مشخص می گردد. رخساره شیست سبز حاصل فرایند دگرگونی دمای پایین و فشار متوسط می باشد. شرایط دگرگونی که باعث ایجاد مجموعه رخساره های شیست سبز می گردد در اصطلاح توالی رخساره بارووین و توالی کم فشار آبوکوما نامیده شده است. دمای تقریبی این فرایند ۴۰۰ الی ۵۰۰ درجه سانتی گراد ( ۷۵۰ الی ۹۳۰ درجه فارنهایت ) و عمق حدوث آن در حدود ۸ تا ۵۰ کیلومتر ( ۵ الی ۳۱ مایل ) است که به شکل معمول سنگ های رخساره شیست سبز را در خود جای داده است.
wiki: شیست سبز