شیره

شیرهٔ انگور، ماده ای است بسیار شیرین که از آب انگور به دست می آید. برای تولید شیرهٔ انگور، ابتدا آب انگور را از انگور جدا می کنند؛ سپس نوعی خاک قلیایی به آن اضافه می کنند که باعث می شود تفالهٔ انگور به همراه خاک ته نشین شود بعد آب انگور را داخل دیگ هایی ریخته و می جوشانند تا به رنگ طلایی نزدیک به سرخ درآید.
دوشاب را معمولاً از انگور کشمشی سفید که مزه ای شیرین دارد به دست می آورند. دوشاب از کشمش خشک تهیه می شود ولی شیره انگور از انگور خیس تهیه می شود.
برای تهیهٔ شیرهٔ خرما، مقدار فراوانی خرما را در محوطهٔ پاکیزه و سرپوشیده ای بر روی هم انبار می کنند، پس از مدتی بر اثر فشرده شدن، شیره خرما به شکل مایعی غلیظ از زیر تودهٔ خرما روان می شود.
شیرهٔ پرورده phloem sap محلولی غلیظ حاوی قندها، پروتئین ها و مواد معدنی است که در آوند آبکش گیاهان جریان دارد.
شیرهٔ تریاک را هم از تریاک و هم از سوختهٔ تریاک می توان به دست آورد، اما نوع مرغوب آن از ترکیب سه نسبت سوختهٔ تریاک و یک نسبت تریاک خالص به دست می آید. مخلوط سوختهٔ تریاک و تریاک را ابتدا در آب داغ کاملاً حل می کنند و سپس حرارت می دهند. پس از گذراندن این ترکیب از صافی، و گرفتن «تفالهٔ» آن، آن را مجدداً تا نقطهٔ جوش حرارت می دهند تا قوام بیاید و سفت شود. در ایران، گاهی تفاله را مجدداً به تریاک می افزایند و این تریاک تقلبی را به فروش می رسانند. به این ترتیب، شیره فقط از ترکیبات محلول در آب تریاک تشکیل می شود.