شیخ نصرالله قاضی

[ویکی فقه] شیخ نصرالله قاضی از علمای مجاهد ایران در قرن سیزدهم هجری بوده است.
وی فرزند میرزا محمد مقصود لوی استرآبادی بود و در قریه «سرخون کلاته» به دنیا آمد. دروس مقدمات و سطح را در موطنش آموخت، سپس برای تکمیل تحصیلات به عتبات رفت و از محضر درس شیخ مرتضی انصاری استفاده برد. سپس به استرآباد بازگشت و پس از چندی، بار دیگر به عتبات و از آنجا به حجاز رفت و حج گزارد، سپس به استرآباد بازگشت و مرجع امور شرعی مردم گردید. به نوشته محمدصالح استرآبادی، وی «در حفظ و جودت فهم و ذهن و ذکاء نظیر نداشت. به مرافعات و رسوم و آداب می پرداخت. شب ها به عبادت و طاعت و مطالعه مشغول بود. روزها به درس و بحث و اهتمام به امور مسلمین می نمود».
فعالیت سیاسی
در ۱۲۷۳ ق که نیروهای نظامی انگلستان پس از اعلام جنگ به دولت ایران، بندر بوشهر را اشغال کردند، شیخ نصرالله به همراه چند تن دیگر از علمای بزرگ مازندران و استرآباد (گرگان) و نیز بسیاری از علمای سراسر کشور بر ضد نیروهای انگلیسی اعلام جهاد نموده و در نامه ای به ناصرالدین شاه آمادگی خویش را در جنگ با آنان اعلام داشتند. وی در شب عید فطر ۱۲۸۹ ق به مرض وبا درگذشت و جنازه اش را در بقعه ملامحمدعلی اشرفی در نزدیکی مسجد گلشن استرآباد دفن کردند.