شیخ محمدمهدی خالصی

[ویکی فقه] شیخ محمدمهدی خالصی از برجسته ترین علمای مجاهد و ضد استعمار شیعه عراق در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری بوده است.
نام او محمدمهدی نیز ذکر شده است.
میرحامد حسین، خلاصة عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار، ج۱، ص۱۶۳، بقلم علی حسینی میلانی، قم ۱۴۰۴۱۴۰۸.
علوم دینی را در کاظمین، نجف و سامرا نزد پدرش و عالمانی چون عباس جَصّانی (متوفی ۱۳۰۶)، محمدحسین کاظمی (متوفی ۱۳۰۸)، میرزا حبیب اللّه رشتی (متوفی ۱۳۱۲)، میرزا محمدحسن شیرازی (متوفی ۱۳۱۲) و آخوند ملا محمد کاظم خراسانی (متوفی ۱۳۲۹) فراگرفت.
محمد حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۳، ص۱۴۷، قم ۱۴۰۵.
در کاظمین، شیخ محمدمهدی خالصی، جنبش جهاد را هدایت کرد و بر وجوب دفاع از سرزمین های اسلامی فتوا داد. او رساله ای به نام السیف البتار فی جهاد الکفار (شمشیر بران در جهاد با کفار) نوشت. همچنین با صدور حکمی بر مسلمانان واجب کرد تا برای از بین رفتن فتنه کافران، تمام دارایی خود را در راه جهاد هزینه کنند و کسی که از بخشیدن سرمایه، خودداری کند، واجب است که به اجبار از او بگیرند.اشغال بخشی از سرزمین عراق توسط انگلیسی ها و نیز صدور فتاوای جهاد علما بر ضد آنان، شور و احساسات فراوانی در میان شهرهای شیعه نشین عراق ایجاد کرد و ده ها هزار داوطلب به دعوت علما، آماده عزیمت به جبهه های نبرد شدند. مجاهدان به سه گروه تقسیم گردیدند و هر گروه را تعدادی از علما فرماندهی می کردند. گروه دوم مجاهدان که در هویزه استقرار داشت تحت فرماندهی شیخ محمدمهدی خالصی و فرزندش شیخ محمد خالصی زاده و تعدادی دیگر از علما بود. آنها عملیات نظامی متعددی علیه تاسیسات نفتی انگلیس اجرا کردند.
← فتوای جهاد
...