شوگون
/Sogun/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
شُوگون shōgun ( به ژاپنی: کانجی 将軍, هیراگانا しょうぐん ) به معنی سردار نیروهای جنگ آور ( سپهسالار ) و لقبی تاریخی است که در بیشتر زمان ها به صورت ارثی به فرزندان خاندان های فئودالی ژاپن تعلق می گرفت. [ ۱] این لقب هم سنگ بالاترین درجه در فرماندهی نظامی دوران مدرن به حساب می رفته است. گذشته از معنای ساده واژه شُوگون به منزلهٔ ژنرال، این لقب در زمان های گوناگون تاریخ ژاپن، به عنوان شخص فرمانروا به کار برده می شد.
به استبداد نظامی شُوگون ها در زبان ژاپنی باکوفو ( 幕府 bakufu ) ( به انگلیسی: shogunate ) می گویند. در سال ۱۱۸۵ میناموتونو یوریتومو با شکست طایفهٔ رقیب جایگاه خود را در حلقه قدرت استوار کرد و در سال ۱۱۹۲ از سوی امپراتور لقب سردار یا شوگون گرفت. یوریتومو سپس در شهر کاماکورا، استبداد نظامی خود یا باکوفو را پایه گذاشت. به طور کلی شوگون ها در سه دوره کاماکورا، آشیکاگا و تکوگاوا، به مدت حدود ۷۰۰ سال در بالاترین سطوح قدرت سیاسی کشور حضور داشتند. در طی قرن ها، قدرت گرفتن شوگون ها تا آنجا پیش رفت که در دوره سوم شوگون سالاران ( شوگون سالاری توکوگاوا ) به مدت بیش از ۲۶۰ سال عملاً قدرت سیاسی از دستان امپراتور ژاپن خارج گردید و امپراتور صرفاً رهبر مذهبی کشور بود. [ ۲] پایان کار شوگون ها، ترک قدرت از سوی توکوگاوا یوشینوبو در سال ۱۸۶۷ و واگذاری آن به امپراتور مِی جی بود.
ژاپن در دورهٔ پایانی سنگوکو یعنی از حدود سال های ۱۵۶۸ تا ۱۶۰۰ میلادی، توسط سه رهبر بزرگ متحد شد. در سال ۱۵۶۸ اودا نوبوناگا اولین شخصیت نامدار این گروه، پایهٔ وحدت ملی را بنیان گذاشت. پس از خودکشی نوبوناگا در سال ۱۵۸۲، تویوتومی هیده یوشی شایسته ترین ژنرال ارتش وی، جانشین او شد و همان برنامه ی یکپارچگی ملی را ادامه داد. با مرگ هیده یوشی در سال ۱۵۹۸، توکوگاوا ایه یاسو قدرت را به دست آورد و دوره سوم شوگون سالاران را پایه گذاشت.
تویوتومی هیده یوشی، که در دوره سنگوکو ژاپن را دوباره متحد کرد، برخلاف میناموتو نو یوریتومو ( نخستین شوگون و بنیان گذار شوگون سالاری کاماکورا ) ، آشیکاگا تاکائوجی ( بنیان گذار شوگون سالاری آشی کاگا ) و توکوگاوا ایه یاسو ( بنیان گذار شوگون سالاری توکوگاوا ) به یک شوگون تبدیل نشد. در حقیقت، تویوتومی هیده یوشی نیز قصد داشت یک شوگون شود. با این حال، شوگونی شغلی است که از نظر تاریخی به یکی از اعضای خاندان گنجی اختصاص داده شده است و این نظریه وجود دارد که حتی اگر او می خواست این کار را انجام دهد، نمی توانست خود را به خاندان گنجی نسبت دهد.
به استبداد نظامی شُوگون ها در زبان ژاپنی باکوفو ( 幕府 bakufu ) ( به انگلیسی: shogunate ) می گویند. در سال ۱۱۸۵ میناموتونو یوریتومو با شکست طایفهٔ رقیب جایگاه خود را در حلقه قدرت استوار کرد و در سال ۱۱۹۲ از سوی امپراتور لقب سردار یا شوگون گرفت. یوریتومو سپس در شهر کاماکورا، استبداد نظامی خود یا باکوفو را پایه گذاشت. به طور کلی شوگون ها در سه دوره کاماکورا، آشیکاگا و تکوگاوا، به مدت حدود ۷۰۰ سال در بالاترین سطوح قدرت سیاسی کشور حضور داشتند. در طی قرن ها، قدرت گرفتن شوگون ها تا آنجا پیش رفت که در دوره سوم شوگون سالاران ( شوگون سالاری توکوگاوا ) به مدت بیش از ۲۶۰ سال عملاً قدرت سیاسی از دستان امپراتور ژاپن خارج گردید و امپراتور صرفاً رهبر مذهبی کشور بود. [ ۲] پایان کار شوگون ها، ترک قدرت از سوی توکوگاوا یوشینوبو در سال ۱۸۶۷ و واگذاری آن به امپراتور مِی جی بود.
ژاپن در دورهٔ پایانی سنگوکو یعنی از حدود سال های ۱۵۶۸ تا ۱۶۰۰ میلادی، توسط سه رهبر بزرگ متحد شد. در سال ۱۵۶۸ اودا نوبوناگا اولین شخصیت نامدار این گروه، پایهٔ وحدت ملی را بنیان گذاشت. پس از خودکشی نوبوناگا در سال ۱۵۸۲، تویوتومی هیده یوشی شایسته ترین ژنرال ارتش وی، جانشین او شد و همان برنامه ی یکپارچگی ملی را ادامه داد. با مرگ هیده یوشی در سال ۱۵۹۸، توکوگاوا ایه یاسو قدرت را به دست آورد و دوره سوم شوگون سالاران را پایه گذاشت.
تویوتومی هیده یوشی، که در دوره سنگوکو ژاپن را دوباره متحد کرد، برخلاف میناموتو نو یوریتومو ( نخستین شوگون و بنیان گذار شوگون سالاری کاماکورا ) ، آشیکاگا تاکائوجی ( بنیان گذار شوگون سالاری آشی کاگا ) و توکوگاوا ایه یاسو ( بنیان گذار شوگون سالاری توکوگاوا ) به یک شوگون تبدیل نشد. در حقیقت، تویوتومی هیده یوشی نیز قصد داشت یک شوگون شود. با این حال، شوگونی شغلی است که از نظر تاریخی به یکی از اعضای خاندان گنجی اختصاص داده شده است و این نظریه وجود دارد که حتی اگر او می خواست این کار را انجام دهد، نمی توانست خود را به خاندان گنجی نسبت دهد.
wiki: شوگون
شوگون (بازی ۲۰۰۶). شوگون ( انگلیسی: Shogun ) یک نوع بازی از نوع strategy board game است که زمینه آن از دوره سنگوکو آغاز شده و در پایان به شوگون سالاری توکوگاوا ختم می شود.
wiki: شوگون (بازی ۲۰۰۶)
شوگون (رمان). «شوگون» ( انگلیسی: Shōgun ) رمانی از جیمز کلیول است که سال ۱۹۷۵ توسط شرکت هودر و استاتن در انگلستان و انتشارات دل در آمریکا منتشر شد. این کتاب تا سال ۱۹۹۰، ۱۵ میلیون در سطح جهانی فروش داشته است.
wiki: شوگون (رمان)
شوگون (مینی سریال). شوگون ( انگلیسی: Shōgun ) یک فیلم به کارگردانی جری لاندن است که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به ریچارد چمبرلین، توشیرو میفونه، مایکل هوردرن، یوکو شیمادا و جان ریس - دیویس اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: شوگون (مینی سریال)
دانشنامه آزاد فارسی
شوگون (shogun)
اصطلاح ژاپنی برای دیکتاتور نظامی، مخفف سئی تای شوگون ـ «سردار بزرگ فاتح وحشیان». این مقام که از لحاظ فنی منصوبِ امپراتور بود به صورت موروثی درآمد و چندین خانواده آن را در اختیار داشتند: میناموتو (۱۱۹۲ـ۱۲۱۹م)، آشیکاگا (۱۳۳۶ـ۱۵۷۳م)، و توکوگاوا (۱۶۰۳ـ۱۸۶۸م). شوگون دارای اختیارات قانون گذاری، قضایی و اجرایی بود. عنوان شوگون اول بار در دورۀ نارا (۷۱۰ـ۷۹۴م) به سردارانی داده شد که در سرکوب مردان قبیلۀ اِزو در شمال ژاپن پیروزی های بزرگی کسب کردند. سرداران دوره های کاماکورا و موروماچی (۱۱۸۵ـ۱۵۶۸) نیز معمولاً چنین عنوانی داشتند. باکوفو (نظام شوگونی)، ساختاری اداری بود که اولین شوگون میناموتو تأسیس کرد و گسترۀ عملکرد آن رفته رفته همۀ جنبه های حکومت را دربر گرفت. پایان نظام شوگونی در پی یک رشته پیمان ها در دهۀ ۱۸۵۰ روی داد که طی آن ها شوگون های توکوگاوا به خارجیان ـ امریکایی ها، بریتانیایی ها، روس ها و هلندی ها ـ اجازۀ تجارت با ژاپن را دادند و بدین ترتیب انزوای ژاپن که از دهۀ ۱۶۳۰ آغاز شده بود پایان یافت. دشمنان توکوگاوا در اعتراض به این پیمان ها هم داستان شدند و در جنگ داخلی کوتاه مدت، آخرین شوگون، یوشینوبو، را به استعفا واداشتند. با بازگشت قدرت به موتسوهیتو، امپراتور پانزده ساله، او و مشاورانش برنامۀ اصلاحات را آغاز کردند.
اصطلاح ژاپنی برای دیکتاتور نظامی، مخفف سئی تای شوگون ـ «سردار بزرگ فاتح وحشیان». این مقام که از لحاظ فنی منصوبِ امپراتور بود به صورت موروثی درآمد و چندین خانواده آن را در اختیار داشتند: میناموتو (۱۱۹۲ـ۱۲۱۹م)، آشیکاگا (۱۳۳۶ـ۱۵۷۳م)، و توکوگاوا (۱۶۰۳ـ۱۸۶۸م). شوگون دارای اختیارات قانون گذاری، قضایی و اجرایی بود. عنوان شوگون اول بار در دورۀ نارا (۷۱۰ـ۷۹۴م) به سردارانی داده شد که در سرکوب مردان قبیلۀ اِزو در شمال ژاپن پیروزی های بزرگی کسب کردند. سرداران دوره های کاماکورا و موروماچی (۱۱۸۵ـ۱۵۶۸) نیز معمولاً چنین عنوانی داشتند. باکوفو (نظام شوگونی)، ساختاری اداری بود که اولین شوگون میناموتو تأسیس کرد و گسترۀ عملکرد آن رفته رفته همۀ جنبه های حکومت را دربر گرفت. پایان نظام شوگونی در پی یک رشته پیمان ها در دهۀ ۱۸۵۰ روی داد که طی آن ها شوگون های توکوگاوا به خارجیان ـ امریکایی ها، بریتانیایی ها، روس ها و هلندی ها ـ اجازۀ تجارت با ژاپن را دادند و بدین ترتیب انزوای ژاپن که از دهۀ ۱۶۳۰ آغاز شده بود پایان یافت. دشمنان توکوگاوا در اعتراض به این پیمان ها هم داستان شدند و در جنگ داخلی کوتاه مدت، آخرین شوگون، یوشینوبو، را به استعفا واداشتند. با بازگشت قدرت به موتسوهیتو، امپراتور پانزده ساله، او و مشاورانش برنامۀ اصلاحات را آغاز کردند.
wikijoo: شوگون
پیشنهاد کاربران
شُوگون یعنی ژنرال ژاپنی در ادوار گذشته و به عنوان سرداران بزرگ تاریخی ژاپن
شوگون shōgun ( به ژاپنی: کانجی 将軍, هیراگانا しょうぐん ) به معنی سردار نیروهای جنگ آور و لقبی تاریخی است که در بیشتر زمان ها به صورت موروثی به دیکتاتورهای نظامی ژاپن تعلق می گرفت. [۱] این لقب هم سنگ با بالاترین درجه در فرماندهی نظامی دوران مدرن به حساب می رفته است. گذشته از معنای ساده واژه شوگون به منزلهٔ ژنرال، این لقب در زمان های گوناگون تاریخ ژاپن، به عنوان شخص فرمانروا به کار برده می شد.
... [مشاهده متن کامل]
به استبداد نظامی شوگون ها در زبان ژاپنی باکوفو ( 幕府 ) ( به انگلیسی: shogunate ) می گویند. در سال ۱۱۸۵ میناموتونو یوریتومو با شکست طایفۀ رقیب جایگاه خود را در حلقه قدرت استوار کرد و در سال ۱۱۹۲ از سوی امپراتور لقب سردار یا شوگون گرفت. یوریتومو سپس در شهر کاماکورا، استبداد نظامی خود یا باکوفو ( bakufu ) را پایه گذاشت. پایان کار شوگون ها، ترک قدرت از سوی توکوگاوا شینوبو در سال ۱۸۶۷ و واگذاری آن به امپراتور مِی جی بود.
کوسونوکی ماساهیگه، سامورایی وفاداری که بر علیه استبداد نظامی کاماکورا جنگید.
پانویس [ویرایش]
↑ «shogunate دانشنامه بریتانیکا».
منابع [ویرایش]
«ویکی پدیای انگلیسی».
این یک نوشتار خُرد پیرامون ژاپن است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده ها: دولت تاریخ ژاپن تاریخ ژاپن جایگاه های قدرت شوگون ها عنوان های رهبری ملی و قومی
قس عربی
شوغون ( بالیابانیة: shōgun 将軍 أو sei - i taishōgun 征夷大将軍 ) هو اللقب الذی کان یطلق على الحاکم العسکری للیابان منذ 1192 م وحتى نهایة فترة إیدو ( 1868 م ) .
کان شوغون رئیس حکومته التی تسمى «باکوفو» ( 幕府 ) .
[عدل]تاریخ
[عدل]فترة هییآن
مقال تفصیلی :فترة هییآن
فی الأصل أعطی لقب سی تایشوغون إلى القواد العسکریین فی بدایة فترة هییآن والحملات العسکریة ضد إیمیشی الذی قاوموا الحکم الإمبراطوریة فی کیوتو.
[عدل]فترة کاماکورا
مقال تفصیلی :فترة کاماکورا
فی أوائل القرن الحادی عشر سیطرت الإقطاعات التی کان على رأسها دایمیو ومحمیة من قبل السامورای على سیاسة الیابان الداخلیة. کانت أقوى عشیرتین هما میناموتو وتایرا، تصارعت هاتان العشیرتان للحصول على السیطرة على الحکم الإمبراطوری. هیمنت عشیرة تایرا فی الفترة بین 1160 و 1185، إلا أنها هزمت على ید عشیرة مینامونو فی معرکة دان نو أورا البحریة ونتیجة لذلک حصل میناموتو نو یوریموتو على قوة سیاسة فی الحکومة المرکزیة وأسست نظام إقطاعی تمرکز فی کاماکورا التی حصل فیها السامورای على قوة سیاسیة بینما تحول إمبراطور الیابان والطبقة الأرستقراطیة فی کیوتو إلى سلطة حکم رمزیة. فی 1192 حصل یوریموتو على لقب سی تایشوغون من الإمبراطور وتطور النظام السیاسی بتعاقب الشوغون على رئاسة ما یعرف باسم حکومة الشوغون.
بوابة الیابان
تصنیفات: شوغوناتتاریخ الیابانمناصب السلطة
قس عبری
שוגון ( ביפנית: 将軍 ) הוא תוארו של השליט הצבאי של יפן החל ב - 1192 ועד 1867. לאורך תקופה זו, המכונה "ימי הביניים של יפן, " היו השוגון השליט בפועל של המדינה אף על פי שהתמנו על ידי הקיסר. כשהגיעו מגלי ארצות פורטוגזים לראשונה ליפן בתקופת נאנבאן הם תיארו את המצב הפוליטי ביפן לזה שבאירופה: הם השוו את הקיסר לאפיפיור, בהיותו דמות סמלית חשובה אך חסרת כוח פוליטי, ואת השוגון לשליט אירופאי חילוני.
המערכת השלטונית של השוגון נקראת "שוגונות, " וביפנית "באקוּפוּ" ( 幕府 ) . המשמעות המילולית של המילה באקופו היא "משרד אוהל, " והכוונה הסמלית הייתה לאוהלים שסימלו את מעמדם של הלוחמים בשדה הקרב. כיום מקביל התואר שוגון לתואר גנרליסימו. אף על פי שהמשמעות המקורית של המילה שוגון היא "גנרל, " התואר עצמו הוא קיצור של התואר המלא סייאי טאישוגון ( 征夷大将軍 ) , השליט היחיד לאורך ימי הביניים בהיסטוריה של יפן.
תוכן עניינים [הצגה]
[עריכה]אטימולוגיה
משמעות הביטוי "סייאי טאישוגון" הוא "הגנרל הגדול מכניע הברברים. השוגון הראשון, מינאמוטו נו יוריטומו, נטל כוח רב ואדמות רבות מהאצולה בבירה קיוטו לקראת סוף תקופת הייאן, וקיבל את תוארו מהקיסר. לאחר מכן שימש התואר את ראשי שלושת השוגונויות ששלטו ביפן במהלך ימי הביניים. לאחר נפילת שוגונות מינאמוטו בסוף תקופת קאמאקורה נקבע התנאי לפיו על מנת לקבל את התואר שוגון על המצביא להיות נצר לשבט מינאמוטו. בתקופת אדו, האחרונה בימי הביניים, החליף התואר טאיקון ( 大君 ) את התואר שוגון בהתכתבויות רשמיות עם מדינות זרות, והיווה את המקור למילה טייקון.
[עריכה]היסטוריה
[עריכה]תקופת הייאן
ערך מורחב – תקופת הייאן
במקור ניתן התואר סייאי טאישוגון למפקדים צבאיים במהלך בתקופת הייאן שלחמו באנשי האמישי שהתנגדו לשלטון הקיסר. הגנרל אוטומארו נו אוטומו היה הראשון שקיבל את התואר. בסופו של דבר בוטל התואר לאחר שהאיינו נכנעו או נמלטו להוקאידו. מאוחר יותר בתקופת הייאן, קיבל מינאמוטו נו יושינאקה את התואר שוגון במהלך מלחמת גנפיי.
[עריכה]תקופת קאמאקורה
ערך מורחב – תקופת קאמאקורה
בראשית המאה ה - 11 נשלטה הפוליטיקה היפנית על ידי דאימיו שעמדו בראש נחלות והחזיקו חילות משמר של סמוראים. שתי המשפחות החזקות ביותר, טאירה ומינאמוטו, נלחמו ביניהן על השפעה בחצר הקיסרית החלשה. משפחת טאירה נטלה את השליטה בבירה קיוטו ב - 1160, והחזיקה בה עד 1185 אז הובסה על ידי צבאותיו של מינאמוטו נו יוריטומו, שהשתלט על הממשלה. מינאמוטו יסד מערכת פיאודלית שבסיסה בקאמאקורה, ובה צבאות הסמוראיים הפרטיים שלטו במדינה בעוד הקיר והאצולה בקיוטו נותרו השליטים דה יורה. הקיסר העניק למינאמוטו נו יוריטומו את התואר סייאי טאישוגון ב - 1192, ובכך התבססה שיטת השלטון החדשה, שבבסיסה תואר המנהיג עובר בירושה.
לאחר מותו של מינאמוטו נו יוריטומו ב - 1199 השתלט שבטה אשתו, שבט הוג'ו, על השוגונות. לאחר שהתנקשו בחייהם של בניו של יוריטומו, הפך המחזיק בתואר השוגון . . .
... [مشاهده متن کامل]
به استبداد نظامی شوگون ها در زبان ژاپنی باکوفو ( 幕府 ) ( به انگلیسی: shogunate ) می گویند. در سال ۱۱۸۵ میناموتونو یوریتومو با شکست طایفۀ رقیب جایگاه خود را در حلقه قدرت استوار کرد و در سال ۱۱۹۲ از سوی امپراتور لقب سردار یا شوگون گرفت. یوریتومو سپس در شهر کاماکورا، استبداد نظامی خود یا باکوفو ( bakufu ) را پایه گذاشت. پایان کار شوگون ها، ترک قدرت از سوی توکوگاوا شینوبو در سال ۱۸۶۷ و واگذاری آن به امپراتور مِی جی بود.
کوسونوکی ماساهیگه، سامورایی وفاداری که بر علیه استبداد نظامی کاماکورا جنگید.
پانویس [ویرایش]
↑ «shogunate دانشنامه بریتانیکا».
منابع [ویرایش]
«ویکی پدیای انگلیسی».
این یک نوشتار خُرد پیرامون ژاپن است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده ها: دولت تاریخ ژاپن تاریخ ژاپن جایگاه های قدرت شوگون ها عنوان های رهبری ملی و قومی
قس عربی
شوغون ( بالیابانیة: shōgun 将軍 أو sei - i taishōgun 征夷大将軍 ) هو اللقب الذی کان یطلق على الحاکم العسکری للیابان منذ 1192 م وحتى نهایة فترة إیدو ( 1868 م ) .
کان شوغون رئیس حکومته التی تسمى «باکوفو» ( 幕府 ) .
[عدل]تاریخ
[عدل]فترة هییآن
مقال تفصیلی :فترة هییآن
فی الأصل أعطی لقب سی تایشوغون إلى القواد العسکریین فی بدایة فترة هییآن والحملات العسکریة ضد إیمیشی الذی قاوموا الحکم الإمبراطوریة فی کیوتو.
[عدل]فترة کاماکورا
مقال تفصیلی :فترة کاماکورا
فی أوائل القرن الحادی عشر سیطرت الإقطاعات التی کان على رأسها دایمیو ومحمیة من قبل السامورای على سیاسة الیابان الداخلیة. کانت أقوى عشیرتین هما میناموتو وتایرا، تصارعت هاتان العشیرتان للحصول على السیطرة على الحکم الإمبراطوری. هیمنت عشیرة تایرا فی الفترة بین 1160 و 1185، إلا أنها هزمت على ید عشیرة مینامونو فی معرکة دان نو أورا البحریة ونتیجة لذلک حصل میناموتو نو یوریموتو على قوة سیاسة فی الحکومة المرکزیة وأسست نظام إقطاعی تمرکز فی کاماکورا التی حصل فیها السامورای على قوة سیاسیة بینما تحول إمبراطور الیابان والطبقة الأرستقراطیة فی کیوتو إلى سلطة حکم رمزیة. فی 1192 حصل یوریموتو على لقب سی تایشوغون من الإمبراطور وتطور النظام السیاسی بتعاقب الشوغون على رئاسة ما یعرف باسم حکومة الشوغون.
بوابة الیابان
تصنیفات: شوغوناتتاریخ الیابانمناصب السلطة
قس عبری
שוגון ( ביפנית: 将軍 ) הוא תוארו של השליט הצבאי של יפן החל ב - 1192 ועד 1867. לאורך תקופה זו, המכונה "ימי הביניים של יפן, " היו השוגון השליט בפועל של המדינה אף על פי שהתמנו על ידי הקיסר. כשהגיעו מגלי ארצות פורטוגזים לראשונה ליפן בתקופת נאנבאן הם תיארו את המצב הפוליטי ביפן לזה שבאירופה: הם השוו את הקיסר לאפיפיור, בהיותו דמות סמלית חשובה אך חסרת כוח פוליטי, ואת השוגון לשליט אירופאי חילוני.
המערכת השלטונית של השוגון נקראת "שוגונות, " וביפנית "באקוּפוּ" ( 幕府 ) . המשמעות המילולית של המילה באקופו היא "משרד אוהל, " והכוונה הסמלית הייתה לאוהלים שסימלו את מעמדם של הלוחמים בשדה הקרב. כיום מקביל התואר שוגון לתואר גנרליסימו. אף על פי שהמשמעות המקורית של המילה שוגון היא "גנרל, " התואר עצמו הוא קיצור של התואר המלא סייאי טאישוגון ( 征夷大将軍 ) , השליט היחיד לאורך ימי הביניים בהיסטוריה של יפן.
תוכן עניינים [הצגה]
[עריכה]אטימולוגיה
משמעות הביטוי "סייאי טאישוגון" הוא "הגנרל הגדול מכניע הברברים. השוגון הראשון, מינאמוטו נו יוריטומו, נטל כוח רב ואדמות רבות מהאצולה בבירה קיוטו לקראת סוף תקופת הייאן, וקיבל את תוארו מהקיסר. לאחר מכן שימש התואר את ראשי שלושת השוגונויות ששלטו ביפן במהלך ימי הביניים. לאחר נפילת שוגונות מינאמוטו בסוף תקופת קאמאקורה נקבע התנאי לפיו על מנת לקבל את התואר שוגון על המצביא להיות נצר לשבט מינאמוטו. בתקופת אדו, האחרונה בימי הביניים, החליף התואר טאיקון ( 大君 ) את התואר שוגון בהתכתבויות רשמיות עם מדינות זרות, והיווה את המקור למילה טייקון.
[עריכה]היסטוריה
[עריכה]תקופת הייאן
ערך מורחב – תקופת הייאן
במקור ניתן התואר סייאי טאישוגון למפקדים צבאיים במהלך בתקופת הייאן שלחמו באנשי האמישי שהתנגדו לשלטון הקיסר. הגנרל אוטומארו נו אוטומו היה הראשון שקיבל את התואר. בסופו של דבר בוטל התואר לאחר שהאיינו נכנעו או נמלטו להוקאידו. מאוחר יותר בתקופת הייאן, קיבל מינאמוטו נו יושינאקה את התואר שוגון במהלך מלחמת גנפיי.
[עריכה]תקופת קאמאקורה
ערך מורחב – תקופת קאמאקורה
בראשית המאה ה - 11 נשלטה הפוליטיקה היפנית על ידי דאימיו שעמדו בראש נחלות והחזיקו חילות משמר של סמוראים. שתי המשפחות החזקות ביותר, טאירה ומינאמוטו, נלחמו ביניהן על השפעה בחצר הקיסרית החלשה. משפחת טאירה נטלה את השליטה בבירה קיוטו ב - 1160, והחזיקה בה עד 1185 אז הובסה על ידי צבאותיו של מינאמוטו נו יוריטומו, שהשתלט על הממשלה. מינאמוטו יסד מערכת פיאודלית שבסיסה בקאמאקורה, ובה צבאות הסמוראיים הפרטיים שלטו במדינה בעוד הקיר והאצולה בקיוטו נותרו השליטים דה יורה. הקיסר העניק למינאמוטו נו יוריטומו את התואר סייאי טאישוגון ב - 1192, ובכך התבססה שיטת השלטון החדשה, שבבסיסה תואר המנהיג עובר בירושה.
לאחר מותו של מינאמוטו נו יוריטומו ב - 1199 השתלט שבטה אשתו, שבט הוג'ו, על השוגונות. לאחר שהתנקשו בחייהם של בניו של יוריטומו, הפך המחזיק בתואר השוגון . . .