هیراگانا

هیراگانا ( به ژاپنی: 平仮名・ひらがな ) یکی از دو خط هجانمای زبان ژاپنی است و در کنار کاتاکانا، کانجی و روماجی مولفه های اصلیِ سامانه نگارش زبان ژاپنی را تشکیل می دهد. هیراگانا و کاتاکانا دو خط هجانما یا کانا در زبان ژاپنی هستند که در آن ها هر نویسه یا کاراکتر معرف یک هجا ( یا به تعبیر دقیق تر یک مورا Mora ) است. هر کانا یا یک واج صدادار است مثل あ ( آ ) ، یا واج بی صدایی است که به یک واج صدادار ختم می شود مثل か ( کا ) . حرف ん ( ن ) از این قاعده مستثنی است و به واج صداداری ختم نمی شود. ن صدای خیشومی پرطنینی است که بسته به حالت های مختلف همچون م، ن یا نگ ( ŋ ) ادا می شود.
هیراگانا برای نوشتن واژه های بومی ژاپنی که دارای کانجی نیستند یا کانجی آن ها کم استفاده و بیش از حد رسمی یا برای نویسنده ناشناخته است به کار می رود. حروف اضافه و ربط و نشانه مفعول بی واسطه و غیر از آن نیز به هیراگانا نوشته می شود. نقش دیگر هیراگانا نمایش تلفظ کانجی از طریق حاشیه نویسی های فوریگانا است. در زبان ژاپنی بخش پایانی یا دنباله فعل و صفت و قید به اقتضای زمان و حالت جمله تغییر می کند. این دنباله ها با هیراگانا نمایش داده می شود. برای نمونه حرف هیراگانای い ( ئی ) با کانجی 早 ( هایا ) صفت 早い هایای ( سریع ) را می سازد و حرف هیراگانای く ( کو ) با همین کانجی قید هایاکو 早く ( به سرعت ) .