شوق نامه یک آلبوم موسیقی شامل بازخوانی تصنیف های منسوب به عبدالقادر مراغی، نظریه پرداز و آهنگساز دورهٔ تیموری است که توسط «گروه عبدالقادر مراغی» به سرپرستی محمدرضا درویشی و خوانندگی همایون شجریان ضبط و منتشر شده است. این اثر شامل ۲۲ تصنیف، با زمان بیش از ۱۶۰ دقیقه، در قالب ۳ سی دی، در سال ۱۳۹۰ توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷]
عبدالقادر غیبی مراغی مشهور به عبدالقادر مراغه ای ( ۷۵۷–۸۳۸ ه. ق ) شاعر، موسیقی دان و نوازندهٔ ایرانی[ ۸] [ ۹] قرن نهم هجری بود. مراغی در مراحل مختلف زندگی اش در دربارهای بغداد، بصره و در نهایت در هرات نزد شاهرخ شاه تیموری مشغول به کار بوده است. شخصیت او نزد ترکان عثمانی از نقش اصلی اش به عنوان نوازنده، آهنگساز و نظریه پرداز بسی فراتر رفته و تبدیل به یک اسطوره شده است. [ ۱۰] کتاب های مقاصد الالحان، جامع الالحان، کنز الالحان، شرح ادوار و کنز التّحفر از تألیفات او به شمار می آیند.
گروه عبدالقادر مراغی در مهر ۱۳۸۴ با ۷ نوازنده و یک خواننده، تحت نظر محمدرضا درویشی شکل گرفت و از فروردین ۱۳۸۵ با ترکیب ۲۲ نوازنده و خواننده، و از شهریور ۱۳۸۵ با ۹ نوازنده و یک خواننده فعالیت و تمرینات خود را ادامه داد. هدف از تشکیل این گروه، بازخوانی رپرتواری از تصنیف های منسوب به عبدالقادر مراغی بوده است. در طول چند دهه، برخی از آثار عبدالقادر مراغی توسط گروه ها، نوازندگان و خوانندگان موسیقی کلاسیک ترک اجرا شده اند اما تا قبل از فعالیت گروه موسیقی عبدالقادر، هیچ گروهی در ترکیه یا ایران به شکل مشخص روی این آثار متمرکز نشده بودند. آثار عبدالقادر مراغی پس از ۴ سال تمرین، برای نخستین بار آثار منسوب به این آهنگ ساز شهیر را به صورت یک جا به چاپ رساند. ثبت این آثار اگرچه حاصل تلاش موسیقی دانان ترک به ویژه رئوف یکتا و جمعی دیگر بوده، اما تا قبل از فعالیت گروه عبدالقادر مراغی، مجموعه ای مستقل از آثار عبدالقادر مراغی به انتشار نرسیده بود. خواندن شعرهای فارسی با لهجه فارسی برای نخستین بار از زمان عبدالقادر و نیز اجرای تک خوانی این تصنیف ها توسط همایون شجریان از جمله ویژگی های اجرایی این گروه است. [ ۱۱]
محمدرضا درویشی در نشست نقد و بررسی این آلبوم عنوان کرد که فرایند آماده سازی این آلبوم ۶ سال طول کشیده است و قبل از آن هم خودش چندسالی را به مطالعه دربارهٔ نت های عبدالقادر مراغی پرداخته است. او هم چنین در جواب منتقدانی که می گویند این موسیقی سخت و دشوار است و هضم آن مشکل است پاسخ خود مراغی را دربارهٔ تصنیف هایش عنوان کرد که می گوید: «اینها تصانیف هنری و اخص تصنیف هستند». هم چنین او دربارهٔ پخش این اثر از صدا و سیما بیان کرد: «ما با تلاش خودمان برای انتشار شوق نامه ارکستر تشکیل دادیم و از همایون شجریان خواستیم که با ما همکاری کند؛ بنابراین نمی خواهیم این اثر از آنتن زنگ زده تلویزیون پخش شود. »[ ۱۲] در این نشست هم چنین ساسان فاطمی، موسیقی شناس و منتقد، دربارهٔ این آلبوم گفت: «ترک ها در طی سال های متمادی به دفعات تمامی قطعات عبدالقادر مراغه ای را نواخته اند اما آثار ضبط شده از این آهنگساز وجود ندارد از این رو معتقدم که آلبوم شوق نامه نمونه کامل و بی نظیری از این نظر است. » وی هم چنین بیان کرد این اثر یادگار زیبایی شناسی دوره تیموری تا اواخر صفویه است. در ادامه او انتقاداتی هم نسبت به بعضی از قطعات این این آلبوم مانند قطعه شش آواز بیان کرد. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعبدالقادر غیبی مراغی مشهور به عبدالقادر مراغه ای ( ۷۵۷–۸۳۸ ه. ق ) شاعر، موسیقی دان و نوازندهٔ ایرانی[ ۸] [ ۹] قرن نهم هجری بود. مراغی در مراحل مختلف زندگی اش در دربارهای بغداد، بصره و در نهایت در هرات نزد شاهرخ شاه تیموری مشغول به کار بوده است. شخصیت او نزد ترکان عثمانی از نقش اصلی اش به عنوان نوازنده، آهنگساز و نظریه پرداز بسی فراتر رفته و تبدیل به یک اسطوره شده است. [ ۱۰] کتاب های مقاصد الالحان، جامع الالحان، کنز الالحان، شرح ادوار و کنز التّحفر از تألیفات او به شمار می آیند.
گروه عبدالقادر مراغی در مهر ۱۳۸۴ با ۷ نوازنده و یک خواننده، تحت نظر محمدرضا درویشی شکل گرفت و از فروردین ۱۳۸۵ با ترکیب ۲۲ نوازنده و خواننده، و از شهریور ۱۳۸۵ با ۹ نوازنده و یک خواننده فعالیت و تمرینات خود را ادامه داد. هدف از تشکیل این گروه، بازخوانی رپرتواری از تصنیف های منسوب به عبدالقادر مراغی بوده است. در طول چند دهه، برخی از آثار عبدالقادر مراغی توسط گروه ها، نوازندگان و خوانندگان موسیقی کلاسیک ترک اجرا شده اند اما تا قبل از فعالیت گروه موسیقی عبدالقادر، هیچ گروهی در ترکیه یا ایران به شکل مشخص روی این آثار متمرکز نشده بودند. آثار عبدالقادر مراغی پس از ۴ سال تمرین، برای نخستین بار آثار منسوب به این آهنگ ساز شهیر را به صورت یک جا به چاپ رساند. ثبت این آثار اگرچه حاصل تلاش موسیقی دانان ترک به ویژه رئوف یکتا و جمعی دیگر بوده، اما تا قبل از فعالیت گروه عبدالقادر مراغی، مجموعه ای مستقل از آثار عبدالقادر مراغی به انتشار نرسیده بود. خواندن شعرهای فارسی با لهجه فارسی برای نخستین بار از زمان عبدالقادر و نیز اجرای تک خوانی این تصنیف ها توسط همایون شجریان از جمله ویژگی های اجرایی این گروه است. [ ۱۱]
محمدرضا درویشی در نشست نقد و بررسی این آلبوم عنوان کرد که فرایند آماده سازی این آلبوم ۶ سال طول کشیده است و قبل از آن هم خودش چندسالی را به مطالعه دربارهٔ نت های عبدالقادر مراغی پرداخته است. او هم چنین در جواب منتقدانی که می گویند این موسیقی سخت و دشوار است و هضم آن مشکل است پاسخ خود مراغی را دربارهٔ تصنیف هایش عنوان کرد که می گوید: «اینها تصانیف هنری و اخص تصنیف هستند». هم چنین او دربارهٔ پخش این اثر از صدا و سیما بیان کرد: «ما با تلاش خودمان برای انتشار شوق نامه ارکستر تشکیل دادیم و از همایون شجریان خواستیم که با ما همکاری کند؛ بنابراین نمی خواهیم این اثر از آنتن زنگ زده تلویزیون پخش شود. »[ ۱۲] در این نشست هم چنین ساسان فاطمی، موسیقی شناس و منتقد، دربارهٔ این آلبوم گفت: «ترک ها در طی سال های متمادی به دفعات تمامی قطعات عبدالقادر مراغه ای را نواخته اند اما آثار ضبط شده از این آهنگساز وجود ندارد از این رو معتقدم که آلبوم شوق نامه نمونه کامل و بی نظیری از این نظر است. » وی هم چنین بیان کرد این اثر یادگار زیبایی شناسی دوره تیموری تا اواخر صفویه است. در ادامه او انتقاداتی هم نسبت به بعضی از قطعات این این آلبوم مانند قطعه شش آواز بیان کرد. [ ۱۳]
wiki: شوق نامه