شورای دوم نیقیه آخرین شورا از هفت شورای سراسری نخست مسیحیت بود که به تأیید کلیسای ارتدکس شرقی و کلیسای کاتولیک رسیده بود. افزون بر این توسط کاتولیک های قدیم و دیگران نیز تأیید شد. پروتستانها نظرات گوناگونی نسبت به این شورا دارند.
شورا در سال ۷۸۷ میلادی در نیقیه ( محل برگزاری شورای نخست نیقیه؛ اکنون ایزنیک در ترکیه ) برگزار شد تا استفاده و تقدیس تمثالها را که در دوران لئون سوم بر پایه فرمان امپراتوری در روم شرقی موقوف شده بود، احیا کند. [ ۱] پسرش کنستانتین پنجم شورای هیریه را برگزار کرد تا توقیف را رسمی کند.
کنستانتین پنجم تقدیس تمثال ها را ممنوع کرد و شورای هیریه که خود را هفتمین شورای سراسری می دانست، [ ۲] از این تصمیم حمایت کرد. تنها ۳۳ سال بعد، تصمیمات شورای هیریه در شورای دوم نیقیه لغو شد و از آن جایی که هیچ یک از پنج پاتریارک بزرگ در آن حضور نداشتند، توسط کلیساهای کاتولیک و ارتدکس رد شده است. اجبار شدید امپراتور به ممنوعیت شامل شکنجه کسانی بود که به طور کلی تمثال ها و راهبان را تقدیس می کردند. تصمیمات سیاسی نیز در این ممنوعیت دخیل بود. بنا به نظر کنستانتین، تصاویر امپراتوران همچنان مجاز بود و برخی مخالفان آن را تلاشی برای دادن قدرت بیشتر به امپراتور نسبت به قدیسان و اسقف ها می دانستند. [ ۳] لئوی چهارم پسر کنستانتین نیز مانند او تمایلات تمثال ستیزانه داشت. پس از مرگ زودهنگام لئو، همسرش ایرنه نایب السلطنه شد و به دلیل تمایلات شخصی و ملاحظات سیاسی بازگرداندن آن را آغاز کرد.
در سال ۷۸۴ تاراسیوس به جانشینی پل چهارم در منصب منشی امپراتور گمارده شد. او به این شرط پذیرفت که ارتباط با سایر کلیساها دوباره برقرار شود و تصاویر برگردانده شوند؛ ولی شورایی که ادعای سراسری بودن داشت، تقدیس تمثال ها را منسوخ کرده بود و برای بازگرداندن آن به شورای سراسری دیگری نیاز بود.
پاپ آدریان یکم به شرکت در شورا دعوت شد. او با خوشحالی پذیرفت و یک اسقف اعظم و یک راهب بزرگ را به عنوان نماینده خود فرستاد.
شورا در سال ۷۸۶ در کلیسای رسولان مقدس در قسطنطنیه برگزار شد؛ ولی سربازان که با مخالفان تبانی کرده بودند، وارد کلیسا شدند و جلسه را به هم زدند. [ ۴] از این رو حکومت به حیله ای متوسل شد. محافظان تمثال ستیز، به بهانه لشکرکشی، بدون سلاح و از هم گسیخته به بیرون پایتخت فرستاده شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشورا در سال ۷۸۷ میلادی در نیقیه ( محل برگزاری شورای نخست نیقیه؛ اکنون ایزنیک در ترکیه ) برگزار شد تا استفاده و تقدیس تمثالها را که در دوران لئون سوم بر پایه فرمان امپراتوری در روم شرقی موقوف شده بود، احیا کند. [ ۱] پسرش کنستانتین پنجم شورای هیریه را برگزار کرد تا توقیف را رسمی کند.
کنستانتین پنجم تقدیس تمثال ها را ممنوع کرد و شورای هیریه که خود را هفتمین شورای سراسری می دانست، [ ۲] از این تصمیم حمایت کرد. تنها ۳۳ سال بعد، تصمیمات شورای هیریه در شورای دوم نیقیه لغو شد و از آن جایی که هیچ یک از پنج پاتریارک بزرگ در آن حضور نداشتند، توسط کلیساهای کاتولیک و ارتدکس رد شده است. اجبار شدید امپراتور به ممنوعیت شامل شکنجه کسانی بود که به طور کلی تمثال ها و راهبان را تقدیس می کردند. تصمیمات سیاسی نیز در این ممنوعیت دخیل بود. بنا به نظر کنستانتین، تصاویر امپراتوران همچنان مجاز بود و برخی مخالفان آن را تلاشی برای دادن قدرت بیشتر به امپراتور نسبت به قدیسان و اسقف ها می دانستند. [ ۳] لئوی چهارم پسر کنستانتین نیز مانند او تمایلات تمثال ستیزانه داشت. پس از مرگ زودهنگام لئو، همسرش ایرنه نایب السلطنه شد و به دلیل تمایلات شخصی و ملاحظات سیاسی بازگرداندن آن را آغاز کرد.
در سال ۷۸۴ تاراسیوس به جانشینی پل چهارم در منصب منشی امپراتور گمارده شد. او به این شرط پذیرفت که ارتباط با سایر کلیساها دوباره برقرار شود و تصاویر برگردانده شوند؛ ولی شورایی که ادعای سراسری بودن داشت، تقدیس تمثال ها را منسوخ کرده بود و برای بازگرداندن آن به شورای سراسری دیگری نیاز بود.
پاپ آدریان یکم به شرکت در شورا دعوت شد. او با خوشحالی پذیرفت و یک اسقف اعظم و یک راهب بزرگ را به عنوان نماینده خود فرستاد.
شورا در سال ۷۸۶ در کلیسای رسولان مقدس در قسطنطنیه برگزار شد؛ ولی سربازان که با مخالفان تبانی کرده بودند، وارد کلیسا شدند و جلسه را به هم زدند. [ ۴] از این رو حکومت به حیله ای متوسل شد. محافظان تمثال ستیز، به بهانه لشکرکشی، بدون سلاح و از هم گسیخته به بیرون پایتخت فرستاده شدند.
wiki: شورای دوم نیقیه