شهرک ببن

[ویکی فقه] بَبَن/ بَبْنه (یا بَبْنَه/ بَوَن)، شهرکی در ولایت بادغیس، در قرون نخستین اسلام، واقع در شمال و غرب هرات، در ناحیه گنج رُستاق (بخش شرقی بادغیس) بوده است.
از لحاظ جغرافیایی، ظاهراً در ولایت کنونی هراتِ افغانستان، در جنوب مرز جمهوری ترکمنستان و نزدیک شهر کنونی کوشک در افغانستان بوده است.
جغرافی نویسان قرن چهارم، ببن و کیف و بَغْشور را مراکز عمده گنج رستاق دانسته اند. ببن در دو منزلی هرات بوده است و کیف و بغشور، بترتیب، یک منزل و یک روز با آن فاصله داشته اند. از این سه، ببن پرجمعیت تر و به عنوان قصبه یا مرکز، حاکم نشین آن ناحیه بوده است.
منابع طبیعی شهرک ببن
گنج رستاق به طورکلی از لحاظ کشاورزی بسیار پررونق وصف شده و آب آن از جویبارهای روان از ارتفاعات و از چاهها تأمین می شده و انگور محصول خاص آن بوده است. به دوشاب(شیره انگور) ببن اشاره می کند. در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم، این محل ظاهراً هنوز با رونق بوده است؛ زیرا سمعانی و یاقوت هردو از آن جا دیدار کرده اند.
سمعانی از قاضی محلی آن جا حدیث شنیده است و او و یاقوت از فقیه مشهوری از آن شهرک، به نام ابوعبداللّه محمّد بن بِشْرِ بَوَنی، یاد کرده اند. با اینحال، پس از حمله مغول، دیگر ذکری از ببن نیست.