شهابی

/SahAbi/

معنی انگلیسی:
meteoric

لغت نامه دهخدا

شهابی. [ ش ِ ] ( ص نسبی ) به رنگ شهاب ( پارچه ). ( فهرست لغات دیوان نظام قاری ص 206 ) :
نور سرای عکس شهابی
زهره زهرا اختر تابان.
نظام قاری ( دیوان ص 102 ).
سراجی شهابی نظر بافته
دگر موش دندان و بشکافته.
نظام قاری ( دیوان ص 181 ).
و رجوع به شهاب رنگ شود.

شهابی. [ ش ِ ] ( اِخ ) احمدبن مؤید نسفی سمرقندی. مداح رکن الدین قلج طمغاج خان از ملوک خانیه ماوراءالنهر ( دوره سلطنتش 488-494 هَ. ق. ). گویند دارای دیوانی بوده است و در آتشکده آذر چند بیتی از قصیده نونیه او آمده است. ( از مجمعالفصحاء ج 1 ص 310 ). و رجوع به غزالی نامه ص 299 شود.

شهابی. [ ش ِ ] ( اِخ ) ( الامیر... ) بشیربن قاسم بن عمر الشهابی. از امرای بزرگ لبنان و وادی التیم سوریه. وی در قریه غزیر به بیروت تولد یافت و در سال 1203 هَ. ق. به امارت رسید و در سال 1256 هَ. ق. به جزیره مالت تبعید و سپس به استانبول منتقل گردید و در آنجا درگذشت. ( از اعلام زرکلی ج 1 ص 148 ). و رجوع به شهاب یا آل شهاب شود.

شهابی. [ ش ِ ] ( اِخ ) محمودبن اسحاق سیاوشان.خطاط ایرانی در قرن دهم هجری. در حدود 993 هَ. ق. در بلخ درگذشته است. وی از شاگردان میرعلی هروی و استاد زبردست خط نستعلیق بود. سفرهایی به بخارا و سمرقند و بلخ کرد. از آثار ممتاز وی نسخه ای از دیوان هلالی در کتابخانه سلطنتی ایران ( تهران ) است مورخ به سال 961 هَ. ق. شهابی از شعر و موسیقی نیز بهره داشت و ارغنون را نیکو مینواخت. ( از فرهنگ فارسی معین ).

شهابی. [ ش ِ ] ( اِخ ) میرزا اختیار فرزند میرزا عبداﷲخان ترشیزی متخلص به شهاب. وی در سفر خود به ایران که به اتفاق برادرش میرزا مرتضی متخلص به محجوب آمده بود با مؤلف مجمعالفصحاء آشنا گردیده و در شیراز گاهی در کتابت مثنویات با او همکاری میکرده است. هدایت او را شاعری پخته طبع می شمرد و می نویسد: از اشعارش چیزی در دست نیست. ( از مجمعالفصحاء ج 2 ص 249 ).

فرهنگ فارسی

محمود بن اسحاق سیاوشانخطاط ایرانی قرن دهم ه. ( ف.بلخ حدود ۹۹۳ ه.ق . ) وی از شاگردان میر علی هروی و استاد زبردست خط نستعلیق است.او سفرهایی به بخارا و سمرقند و بلخ کرده . از آثار ممتاز وی نسخه ای از دیوان هلالی در کتابخانه سلطنتی ایران (تهران ) است مورخ بسال ۹۶۱ ه.ق . شهابی از شعر و موسیقی نیز بهره داشت و ارغنون را نیکو مینواخت .
برنگ شهاب

فرهنگ عمید

گوشه ای در آواز بیات تُرک.

دانشنامه عمومی

شهابی، روستایی از توابع بخش رستاق شهرستان داراب در استان فارس ایران است.
این روستا در دهستان رستاق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۱۲۳ نفر ( ۳۸ خانوار ) بوده است.
هوای شهابی خنک است. قبل از افزایش چاه های عمیق و نیمه عمیق در فاصله شهابی تا تنگ لایزنگان، سطح آب های زیر زمینی در این روستا بسیار مناسب بود و قنات پر آبی داشت که در آن ماهی و خرچنگ به فراوانی یافت می شد. تا قبل از سال ۱۳۷۰ برنج یکی از محصولات این روستا بود ولی در حال حاضر به خاطر مدیریت اشتباه منابع آب در شهرستان داراب تنها قنات این روستا خشک شده است و فقط کشاورزی اندکی از طریق ۳ حلقه چاه در این روستا باقی مانده است. پس از خشکسالی اقتصاد مردم از کشاورزی به ترابری و حمل و نقل تغییر کرده است و تعدادی از مردم روستا از طریق کار روی ماشین سنگین امرار معاش می کنند. دامپروی روستا نیز که در گذشته رونق فوق العاده ای داشت، با کاهش سطح زیر کشت محصولات کشاورزی از رونق افتاده است تاریخ تأسیس روستای فعلی شهابی به بعد از سال ۱۳۴۲ بر می گردد. بعد از اصلاحات ارضی رعیت هایی که در قلعه شهابی ساکن بودند و دهقان شده بودند خانه های کاه گلی خود را ساختند؛ و کمی بعد مالکان نیز از قلعه به مکان فعلی جابجا شدند. تا سال های ۶۱–۶۰ در این روستا آسیابی بود که رونق زیادی داشت و مردم روستاهای اطراف برای آرد کردن گندم و سفید کردن برنج به این روستا می آمدند.
عکس شهابیعکس شهابیعکس شهابی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

meteoric (صفت)
شهابی، درخشان و زودگذر

فارسی به عربی

هائل

پیشنهاد کاربران

بپرس