شمطیه

لغت نامه دهخدا

شمطیه. [ ش َ طی ی َ ] ( اِخ ) شمطیة. صنفی از فرقه امامیه از مذهب شیعه ، منسوب به یحیی بن اشمط. ( مفاتیح ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اعتقاد به مهدویت از ارکان عقاید شیعی است و در ادیان و مذاهب دیگر وجود منجی آخرالزمان به اشاره بیان شده است. این عامل امیددهنده اگر به طور صحیح تبیین نشود، مشکلاتی را به دنبال خواهد داشت. در این مقاله به فرقه ای اشاره خواهد شد که درک صحیحی از مهدویت اصیل و حقیقی نداشته و در پی فریب افراد سودجو به ضلالت کشیده شدند.
مهدویت علاوه بر اینکه در مکتب شیعه جایگاه مهمی دارد، به گونه های مختلف تبیین شده؛ به طوری که در مورد آن دیگر کسی معذور نیست. مهم ترین عنصر در این اعتقاد معرفی مصداق مهدی است که این به وضوح از مجموعه روایات به دست می آید. در تمام روایات امامیه و حتی اهل سنت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) مهدی کسی جز فرزند حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) نیست.این تعیین مصداق، علاوه بر بیان ملاک های مهدویت از بزرگ ترین انحرافات در شیعه جلوگیری کرده است؛ به گونه ای که مخالفان چنین مصداقی با هر کس در مورد مهدویت بیعت کردند با شکست مواجه شدند و خود این گروه ها به کذب و مهدویت ساختگی اقرار می نمودند.
فرقه شمیطیه
یکی از فرقی که در تعیین مصداق مهدویت به اشتباه و خطا رسید، فرقه ای به نام شمطیه است. این فرقه به نام های دیگری چون شمیطیه و سمیطیه و سمطیه نیز خوانده می شود. نام این فرقه از اسم شخصی که این دیدگاه را ارائه داده، گرفته شده است. نام او یحیی بن ابی شمیط است و برخی دیگر او را یحیی بن ابی السمیط معرفی کرده اند.
رهبر فرقه
گفته شده یحیی بن شمط الاحمسی با مختار بوده و از فرماندهان سپاه او محسوب می شده و هم چنین او در بصره به دستور مختار امیر سپاه بود و در مقابل مصعب بن زبیر به جنگ پرداخت و در سرزمینی به نام مدار کشته شد.
امامت در فرقه شمطیه
...

پیشنهاد کاربران

بپرس