شمال شرق اسیا

شمال شرق آسیا. شمال شرق آسیا یا آسیای شمال شرقی یک زیرمنطقهٔ جغرافیایی از آسیا است که خشکی ها و جزایر شمال شرقی آن توسط اقیانوس آرام محدود شده است.
اصطلاح شمال شرق آسیا در دههٔ ۱۹۳۰ توسط رابرت کرنر مورخ و دانشمند سیاسی آمریکایی رایج شد. طبق تعریف کرنر، «شمال شرق آسیا» شامل فلات مغولستان، دشت شمال شرقی چین، شبه جزیرهٔ کره، مجمع الجزایر ژاپن و مناطق کوهستانی خاور دور روسیه است که از رود لنا در غرب تا اقیانوس آرام در شرق امتداد دارد. [ ۱]
تعریف شمال شرق آسیا ثابت نیست، اما اغلب با توجه به زمینه ای که در آن بحث می شود تغییر می کند.
در استفادهٔ رایج، اصطلاح آسیای شمال شرقی معمولاً به منطقه ای گفته می شود که شامل شمال شرقی چین ( مغولستان داخلی و منچوری ) است. [ ۲] [ ۳] سایر کشورها و سرزمین هایی که آسیای شمال شرقی را تشکیل می دهند، خاور دور روسیه از جمله دریای اختسک، مغولستان، ژاپن، کره شمالی و کره جنوبی هستند. [ ۴] مؤسسهٔ تحقیقات اقتصادی شمال شرق آسیا این منطقه را روسیه، مغولستان، ژاپن، کره و چین تعریف می کند. [ ۵]
از شهرهای برجستهٔ این ناحیه می توان به سئول، بوسان، اینچئون، پیونگ یانگ، توکیو، اوزاکا، کوبه، کیوتو، یوکوهاما، هیروشیما، ناکازاکی و اولان باتور اشاره کرد.
شمال شرق آسیا یکی از مهم ترین مناطق اقتصادی جهان است که ۲۵٫۳ درصد از تولید ناخالص داخلی اسمی جهان در سال ۲۰۱۹ را به خود اختصاص داده است که کمی بیشتر از ایالات متحده است. همچنین یکی از مراکز مهم سیاسی است و تأثیر قابل توجهی در امور بین المللی دارد. در پایان دههٔ ۱۹۹۰، شمال شرق آسیا با یک روند افزایشی قوی، سهمی معادل ۱۲ درصد از مصرف انرژی جهانی را داشت. پیش بینی می شود تا سال ۲۰۳۰ رشد اقتصادی عمدهٔ این منطقه دو یا سه برابر شود.
در جغرافیای زیستی، شمال شرق آسیا به طور کلی به منطقه ای گفته می شود که ژاپن، شبه جزیرهٔ کره، شمال شرقی چین و خاور دور روسیه بین دریاچه بایکال در جنوب سیبری و اقیانوس آرام را در بر می گیرد.
شمال شرق آسیا عمدتاً توسط جنگل های معتدل، تایگا و استپ اوراسیا پوشیده شده است، در حالی که توندرا در شمال دور منطقه یافت می شود. دمای تابستان و زمستان در این ناحیه بسیار متغیر هستند.