شعیب

[ویکی الکتاب] معنی شُعَیْبُ: نام یکی از پیامبران الهی ( حضرت شعیب علی نبینا وعلیه السلام پیامبر مردم مدین واصحاب ایکه بوده اند)
معنی مَدْیَنَ: نام شهری در قدیم بوده که در مسیر عربستان به شام قرار داشته وحضرت شعیب علی نبینا و علیه السلام در آنجا میزیسته است (مدین شهری بوده در کنار دریای قلزم روبروی تبوک که از تبوک تا آنجا شش منزل مسافت بوده ، و از تبوک بزرگتر ، چاهی هم که گوسفندان شعیب از ...
معنی أَیْکَةِ: کلمه ایکه به معنای درخت به هم پیچیده است ، و جمع آن ایک است ، و به طوری که گفته شده قوم ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل زندگی میکردهاند که درختهایش سر به هم داده بود . این مردم طایفه ای از قوم حضرت شعیب (علیهالسلام) بودند چون در جمله" انهما لبامام...
ریشه کلمه:
شعب (۱۳ بار)
شعیب (۱۱ بار)

یکی از پیامبران نامی که اسم مبارکش یازده بار در قرآن مجید آمده است. او به مردم مدین مبعوث شده بود . پس از تبلیغات طاقت فرسا عده‏ای به شعیب ایمان آوردند و دیگران او را تکذیب کردند سر انجام او و مؤمنان از عذاب نجات بافته و دیگران بسخط خدا گرفتار گریدند . در این هست که آنهارا صیحه گرفت در سوره عنکبوت هست و در جای دیگر آمده . از مجموع این سه آیه به دست می‏آید، ابر عذاب در آسمان ظاهر شده سپس رعد و برقی مهیب برخاسته به طوریکه از شدّت صدای رعد همه به لرزه افتاده و بیجان شده‏اند و شاید صاعقه هم آنها را گرفته است. شعیب همان است که دختر خویش را به موسی تزویج کرد چنانکه مشروحاً در سوره قصص آمده است. گرچه در آن سوره نام شعیب ذکر نشده ولی مسلّم گرفته‏اند که مراد از«شیخ کبیر» شعیب است و موسی از مصر به مدین آمده بود که فرموده . وگفتیم که آن حضرت به اهل مدین مبعوث شده بود. نام مبارک شعیب در قرآن به دین قرار است: اعراف: 85،88،90،91،92. هود:84،87،91،94. شعراء:177. عنکبوت:36. نام این پیامبر بزرگ در تورات فعلی رعوئیل است که دختر خویش را به موسی داد (سفر خروج باب دوم بند18) در روایات اسلامی هست که شعیب علیه السلام از شوق خدا آن قدر گریست تا چشمانش نابیناگردید. شاید مراد آزرده شدن و کم نور شدن چشمانش باشد.

[ویکی شیعه] شعیب (پیامبر). شُعَیْب‏ از پیامبران الهی و از نوادگان ابراهیم است، او سومین پیامبر عرب بوده که نامش در قرآن آمده است، سوره های اعراف، هود و شعراء بیان می کند که او پس از نوح، هود، صالح و لوط به پیامبری برگزیده شد و پیامبر سرزمین یا قوم مدین و ایکه بوده است. قرآن به جریان موسی و شعیب اشاره دارد و شعیب را به عنوان پدر همسر موسی معرفی کرده است، اما برخی از مفسران شعیب پیامبر را با پدرهمسر موسی که نامش در قرآن و تورات آمده یکی ندانسته اند. قرآن مشکل قوم شعیب را فساد مالی دانسته است که حتی با تلاش شعیب و آوردن پیمانه و ترازو باز دچار فساد مالی بودند.
شعیب از نوادگان ابراهیم(ع) بود. پدرش مدین بن ابراهیم و مادرش از فرزندان لوط است. بعضی نام پدرش را نویب و مدین را پدربزرگ او دانسته و نامش را شعیب بن نویب بن مدین بن ابراهیم آورده اند. زیرا ابراهیم پس از ساره همسری از کنعانیان گرفت و مدین از این همسر است. برخی درباره اینکه آیا یترون پدر زن موسی که نامش در تورات آمده، همان شعیب پیامبر است یا خیر اختلاف نظر دارند.
منابع نقل کردند موسی پس از اینکه در آب دادن حیوان ها به دختران شعیب کمک و آنان را تا درب خانه شعیب همراهی کرد، یکی از دختران شعیب پیشنهاد استخدام موسی را داد. شعیب از پیشنهاد دخترش استقبال کرد، رو به موسی نمود و پیشنهاد کار و ازدواج با دخترش را به موسی داد و او قبول کرد. موسی پس از اتمام قراردادش، با دختر شعیب ازدواج کرد.

شُعَیب (در قرآن)
(به عبری: یترون) در قرآن، پیامبر برگزیدۀ قوم مَدیَن، پس از لوط. نام این پیامبر و اشاره به رسالت او یازده بار در قرآن آمده است. (ازجمله در هود، ۸۴؛ اعراف، ۵۹ـ ۸۴؛ شعراء، ۱۷۶ـ ۱۷۷). نسب شعیب از پدر به مدین بن ابراهیم و از مادر به لوط می رسد. پیامبر اصحاب ایکه بود. برخی مفسران او را با پدرزن موسی، (که در تورات یترون نامیده شده) و در سورۀ قصص، آیۀ ۲۱ به بعد به داستان او اشاره شده است، یکی می دانند. به موجب آیات ۸۴ تا ۹۵ سورۀ هود، شعیب مردم خود را به یکتاپرستی و درست داشتن پیمانه و ترازو دعوت می کرد، ولی آنان نپذیرفتند و عذاب خداوند بر ایشان فرود آمد و همه را نابود کرد.