شربت گلوکز

شربت گلوکز، که به آن گلوکز قنادی، شیره ذرت و شیره نشاسته نیز نیز گفته می شود، شیره تهیه شده از هیدرولیز نشاسته است. گلوکز یک قند می باشد. ذرت بیشتر به عنوان منبع نشاسته در ایالات متحده استفاده می شود، در این حالت شربت "شربت ذرت" نامیده می شود، اما شیره نشاسته از سیب زمینی، گندم و به میزان کمتر از جو، برنج و کاساوا تهیه می شود. [ ۱] [ ۲]
شیره نشاسته دارای بیش از ۹۰٪ گلوکز است که در تخمیر صنعتی استفاده می شود، [ ۳] اما شربت های مورداستفاده در شیرینی سازی بسته به درجه، مقادیر مختلفی از گلوکز، مالتوز و الیگوساکاریدهای بالاتر را دارا هستند و بیشتر مواقع می توانند دارای ۱۰٪ تا ۴۳٪ گلوکز باشند. [ ۴] از شیره نشاسته در مواد غذایی برای شیرین سازی، نرم شدن بافت و افزودن حجم استفاده می شود. با تبدیل مقداری از گلوکز در شربت ذرت به فروکتوز ( با به کارگیری یک فرایند آنزیمی ) ، یک محصول شیرین تر، می توان شربت ذرت با فروکتوز بالا تولید کرد.
شیره نشاسته نخستین بار در سال ۱۸۱۱ در روسیه توسط گوتلیب کیرچهوف با به کارگیری گرما و اسید سولفوریک تولید شد. [ ۵]