شاه محمود نیشابوری

شاه محمود نیشابوری ملقب به زرین قلم از خوشنویسان قرن دهم است. او در خط نستعلیق استادی بی نظیر بوده و از این نظر مولانا عبدی عمو و استاد خود را که در اوایل سلطنت شاه تهماسب بهترین خطاط سلطنتی محسوب می شده تحت الشعاع قرار داد و از او لقب زرین قلم را گرفت. [ ۱]
شاه اسماعیل برای او احترام خاصی قائل بود. به طوری که در جنگ چالدران با عثمانی ( ۹۲۰ه‍. ق/۸۹۳ه‍. ش ) چنان نگران سلامتی او بود که دستور داد این خوشنویس بزرگ و نیز نقاش معروف، کمال الدین بهزاد را همچون گنجی گران بها در غاری امن پنهان کردند. [ ۲] [ ۳] گفته می شود پس از جنگ، شاه قبل از هر چیز سلامتی این دو استاد را جویا شد. [ ۳]
شاه محمود نیشابوری ازجمله خوشنویسانی بود که همراه با خوشنویسان صاحب نامی چون مولانا مالک دیلمی و تنی چند از نستعلیق نویسان دیگر مانند محب علی ( سرپرست کتابخانه ) ، ملا عیشی هروی و مولانا رستم علی که در ابتدا برای بهرام میرزا صفوی کار می کرد، مشغول نوشتن نسخه خطی هفت اورنگ جامی شد. این کتاب از مشهورترین نسخه های خطی است و اکنون در نگارخانه فری یر در واشینگتن است. اتمام این کتاب با بیست و هشت مینیاتوری که دارد نه سال طول کشید. [ ۴]
در جوانی از ملازمان شاه تهماسب صفوی شد و همراه خوشنویسان و نقاشان دیگر در کتابخانه سلطنتی در تبریز مشغول کتابت بود. سپس به مشهد رفت و بیست سال در آنجا زیست. شاه محمود تمام عمر مجرد زیست و ازدواج نکرد. گفته می شود در سال ۹۷۲ در مشهد درگذشته و در جوار قبر سلطان علی مشهدی به خاک سپرده شده، [ ۵] اما آثار تاریخ دار وی پس از این تاریخ هم موجود است. [ ۶]