خط نستعلیق

[ویکی اهل البیت] در بین انواع خوشنویسی که از ابتدای اسلام تا به حال وجود داشته است، خط نستعلیق زیباترین نوع خوشنویسی محسوب می شود؛ بطوری که آن را ”عروس خطوط اسلامی“ لقب داده اند. نستعلیق که آمیختهٔ دو خط تعلیق و خط نسخ گفته شده، توسط میرعلی تبریزی به کمال دست یافت. و در نتیجه، حرکتی نو آغاز شد.
خط نستعلیق از همهٔ شرایط زیبایی برخوردار است؛ از آن جمله: اعتدال، موزونی، استواری، تناسب، حسن ترکیب و هم آهنگی ذوق و سلیقه. علاوه بر زیبایی منظر، سهولت و سرعت تحریر نستعلیق و نیز آسانی قرائت کلمات و سطور از موجبات رواج آن بوده است. نستعلیق خطی است با قاعده و حروف این خط را ملهم از زیبایی طبیعت دانسته اند. در حدود نیم قرن اخیر تا امروز توجه به خط نستعلیق روزافزون بوده است و خوشنویسانی توانا در این زمینه ظهور کرده اند. از هنرمندان خوشنویسی نستعلیق معاصر که در ترویج آن در دوران معاصر تلاش کرده و موجب رونق و ترویج این نوع خط شده اند، می توان از عماد الکتاب، سید حسین میرخانی، سید حسن میرخانی، علی اکبر کاوه و ...را می توان نام برد. اصول خط نستعلیق امروزه همان است که میرعماد لحاظ کرده بود. هنرمند قرن سیزدهم بنام محمدرضا کلهر در چارچوب شیوۀ میرعماد تغییراتی ایجاد کرد که در زیباتر شدن و تطبیق آن با صنعت چاپ در آن زمان، نقش اساسی داشت. میرزا غلامرضا اصفهانی نیز از هنرمندان همین دوره است که نستعلیق را بسیار استادانه می نوشت. بهرحال بارزترین مشخصهٔ نستعلیق زیبایی آن است.
در بین انواع خوشنویسی که از ابتدای اسلام تا بحال وجود داشته است، نستعلیق زیباترین نوع خوشنویسی محسوب می شود؛ بطوری که آن را ”عروس خطوط اسلامی“ لقب داده اند. نستعلیق که آمیختهٔ دو خط تعلیق و نستعلیق گفته شده، توسط میرعلی تبریزی به کمال دست یافت و حرکتی نو آغاز شد.